Friday, November 23, 2007

ဇာတ္ဆရာသို႕ေတာင္းဆိုခ်က္

1 comments
ကံၾကမၼာအလွည့္ေျပာင္း
ဟတ္ခ်ေလာင္း ဆိုမ်က္လွည့္ျပလိုက္သလား
ဘ၀ဇာတ္ဆရာရဲ႕ပြဲမွာ
ငါဟာ ဇြဲဆုေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ ပိုက္လို႕ေပါ့....

ႏြဲလိုက္တဲ့ ပြဲတုိင္းမွာ
အလဲလဲ အကြဲကြဲ မ႐ႈံးေပမဲ့
႐ုန္းခဲ့ရတာ မနည္းပါဘူး...

ေနျခည္ဖ်န္းတဲ့ ဘ၀လမ္းကို
တစ္ခ်ိန္မွာ လွမ္းႏုိင္ဖို႕
ထမ္းရတဲ့၀န္နဲ႕
ငါဆင္တဲ့အကြက္ေတြက
ရင္ထက္ကပန္းတစ္ပြင့္ကိုေတာင္
စေတးရစ္ခဲ့ရတယ္....

ဇာတ္ဆရာအလိုက်
ငါတို႕ က ရမွာပါ
ဒါေပမဲ့
ခံစားခ်က္ေတြခုန္ၾကြလာတဲ့အခါ
ႏွလံုးအုံရဲ႕ရင္ခုန္သံကို
ကဗ်ာဟန္ေလးရဲ႕အျဖစ္
ေရးစပ္ခြင့္ျပဳဗ်ာ....

ၿဖိဳးငယ္

ပံုရိပ္ေဟာင္း

1 comments
အခ်ိန္ေတြေျပာင္းခဲ့ေပမဲ့
ပံုရိပ္ေဟာင္းေတြက
မေျပာင္းလဲပါဘူး
ေဆာင္းဆိုရင္သတိရတယ္.....

အရင္ကေပါ့
ခ်ိဳျမတဲ့အျပံဳးေတြနဲ႕
အဆံုးကိုမသိေသးေတာ့
ျပံဳးျပံဳးေလးပဲေနခဲ့တယ္.....

ေရတြက္ခဲ့တဲ့ၾကယ္ေတြနဲ႕
ေက်နပ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြ
တိမ္ေတြလိုလြင့္ေပ်ာက္
အေမွာင္ေတြေရာက္တဲ့ညမွာ
ၾကယ္ေတြေရဆင္းေသာက္ၾကတယ္....

ငါတစ္ေယာက္ကေတာ့
ေလွေမွာက္ၿပီး ကမ္းေပ်ာက္
ေမခလာလည္းမေရာက္တဲ့
ႏွလံုးသားသမုဒၵရာမွာ
ျမဳပ္လိုက္စုပ္လိုက္နဲ႕ေပါ့....

ၿဖိဳးငယ္



Thursday, November 22, 2007

ကူညီပါဦး

1 comments
လွ်က္တျပတ္အတြင္း
မတ္တပ္ရပ္ၾကည့္ရင္း
လမင္းရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ
ခ်စ္သူမပါေသးပါလားေနာ္

ယုန္ေလးရယ္
ပံုေပးထားတဲ့ငါ့ႏွလံုးသားကိုယူ
ငါခ်စ္ေသာသူဆီသြား
သူအား ေပး ေပးပါလားဗ်ာ.....

ေငးေမာရတာနဲ႕
ေတြးေတာရတာေတြအတြက္
ေရးေသာကဗ်ာေတြကို
သက္ေသ အျဖစ္ယူသြားပါေနာ္...

ရက္ေတြၾကာလာရင္
မ်က္ရည္ေတြပါလာလိမ့္မယ္
ထပ္ေနတဲ့အလြမ္းေတြကို
ႏွင္းဥတို႕ေပ်ာ္တဲ့ေဆာင္းမွာ
ငါေရာင္းလိုက္ခ်င္တယ္...
ေနရာသိရင္ ကူညီၾကပါဗ်ာ....

ၿဖိဳးငယ္

Wednesday, November 21, 2007

လိုအပ္ျခင္း

1 comments
အပိုေတြမဆိုပါ
လိုေနတာမင္း
ႏွလံုးသားရဲ႕ျပတင္းေပါက္မွာ
အလင္းေရာက္ဖို႕
မင္းတစ္ေယာက္ေတာ့လိုပါတယ္

ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္နံနက္ခင္းဟာ
ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေတြေပ်ာက္ေနတယ္
ႏွင္းေျပာက္ေတြနဲ႕
နင္းေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမွာလည္း
မင္းတစ္ေယာက္လိုပါတယ္

အလင္းမဲ့ညခင္းမွာလည္း
လမင္းကသာျခင္းကင္း
ၾကယ္စင္ရဲ႕သီခ်င္းကိုေရာ
မင္းၾကားႏုိင္ပါ့မလား
ငါ့လြမ္းခ်င္းကိုေျဖေဖ်ာက္ဖို႕
မင္းတစ္ေယာက္လိုပါတယ္..


ၿဖိဳးငယ္

Friday, November 16, 2007

သက္ေသ

0 comments
သစ္႐ြက္ေတြေၾကြလိုက္
မိုးေတြေစြလိုက္
ႏွင္းေတြေ၀လိုက္နဲ႕
တိတ္တိတ္ေလးလည္ပတ္
ရာသီရဲ႕စက္၀ိုင္းခ်ပ္ကို
ျပကၡဒိန္ေတြက သက္ေသထပ္တယ္...

လြမ္းဆြတ္မႈ အသေခ်ၤ
သတိရျခင္းရက္ေပါင္း႐ွည္နဲ႕
တမ္းတျခင္းေန႕ေပါင္းေတြကိုေတာ့
ငါ့သစၥာေတြက သက္ေသျပတယ္
မင္းေတြ႕ပါေစခ်စ္သူရယ္....

ၿဖိဳးငယ္

ငါ့အထင္

0 comments
ပန္းမေၾကြတဲ့ လမ္းေတြေပၚ
အလြမ္းေျပ လွမ္းေလွ်ာက္ရင္း
နမ္းေနၾက ပါးျပင္ႏုနဲ႕
ျဖဴေဖြးဥ လက္ဖ၀ါးေတြ
အခုေတာ့အိပ္မက္လား
အဆိပ္တက္ ရမၼက္မီးမွာ
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ငါညီးတဲ့
အလွနတ္သမီးရဲ႕ပံုျပင္
ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန
ငါ့ရင္ခြင္ သူ႕ပါးအပ္တုန္းက
အတပ္မက္ဆံုးရင္ခုန္သံကို
သူၾကားႏုိင္ခဲ့မွာေပါ့....

ၿဖိဳးငယ္

အိမ္လြမ္းသူ

0 comments
အေတြးမေပါက္တဲ့
ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေကာင္းကင္
တိမ္ညိဳေတြဆင္တိုင္း
အိမ္ကိုပင္ျပန္ခ်င္တယ္....

ႏွင္းျမဴေတြေ၀တိုင္း
ငါ့စိတ္ေတြေ၀ခဲ့တယ္
ခ်စ္ေသာကမၻာေျမမွာ
ငါေျဖစရာမ႐ွိခဲ့ဘူး....

ေ၀ဒနာအပူမီးကို
ေသရာမပါေအာင္လို႕
ေျဖသာသလိုေနရေပမဲ့
ေမ့မရတဲ့ ကေလးဘ၀ကို
တစ္ခါျပန္ၿပီးရခြင့္႐ွိရင္
ေမေမ့အိမ္ထဲမွာ ေျပးလြားေဆာ့ရင္း......
.................................................
.................................................
..................................................
...................................................။

ၿဖိဳးငယ္

Thursday, November 15, 2007

တိမ္တိုက္ေလးရဲ႕အိပ္မက္

1 comments
အိပ္မက္အေတြးေတြနဲ႕
တရိပ္ရိပ္ေျပးေနတဲ့လေရာင္ကို
တစ္စိမ့္စိမ့္ေငးေနတဲ့ပင္လယ္ျပာ
သူ႕ကိုယ္ေပၚထင္လာမဲ့အရိပ္ကို
တိတ္တဆိတ္ေစာင့္စားရင္း
ေခြၽးသိပ္ရေပါင္းမ်ားၿပီ....

လစႏၵာဆီအေရာက္သြားဖို႕
ပင္လယ္ဆိုတဲ့ေကာင္က
ေနေရာင္ကိုေစာင့္တယ္
သူရိန္မင္းအပူခင္းရင္
အေငြ႕အေယာင္ဖန္ဆင္းရင္း
လူေတြမသိေအာင္ မိုးေပၚတက္
တိမ္ခ်ပ္ေတြလုပ္လိုက္တယ္.....

အ႐ွိန္အေရာင္ေတြမထြက္လို႕
ၾကယ္ေတြလိုမင္းအနားမကပ္ႏုိင္ေပမဲ့
အျဖဴေရာင္လက္ေတြနဲ႕
အေ၀းတစ္ဖက္မွာ
မင္းအတြက္ေ႐ြ႕လွ်ားေနမယ္...

မင္းကိုမေတြ႕ရတဲ့ညေတြဆို
ၾကယ္ေတြကိုမုန္းလို႕
ငါလည္းပုန္းေနမယ္
မင္းမ်က္ႏွာၿပံဳးတဲ့ညမွာ
ငါ့အိပ္မက္ကေလးလွပါရေစ....

ၿဖိဳးငယ္

၀ါသနာ

1 comments
ငါ့အေရးအသားေတြက
ကေလးကလားဆန္ေနရင္ေတာင္
ငါ့အေသြးအသားထဲမွာ
တန္ဖိုးေတြထား ထားတယ္
အမွန္ႏုိးၾကားေနတဲ့ငါ့စိတ္ေတြကို
အိပ္လိုက္ရမွာႏွေျမာလို႕
တိတ္တိတ္ကေလး ကဗ်ာေရးေနမယ္....

ၿဖိဳးငယ္

Wednesday, November 14, 2007

ခ်စ္ပဒိုင္းနဲ႕မိုးခါးေရ

1 comments
ခ်စ္ခဲ့တုန္းကသည္းသည္းလႈပ္
မုန္းေတာ့လည္းအသဲေတြျပဳတ္ေအာင္
မင္းထားလိုက္တဲ့အႏုတ္လကၡဏာ
အခ်စ္ဘက္မွာအမုန္းေျခရာထပ္ခဲ့
အၿပံဳးတစ္ခ်က္ေတာင္မျမင္ရဘူး
ႏႈတ္ဆက္ခဲ့တဲ့ေန႕ကို ငါမုန္းတယ္.....

အသဲေတြေပါက္ေအာင္ခ်စ္ခဲ့သူ
အခုေတာ့ သည္းေနတဲ့မိုးကိုပဲအျပစ္ဆိုရမလား
အခ်စ္လိုေနတာမင္းမသိဘူး
အမုန္းဆူးေတြနဲ႕
ၿပံဳးဖူးတဲ့ မင္းမ်က္ႏွာကို
ငါ့ဘာသာစိတ္နာတယ္.....

အတိတ္ကိုျပန္ေမွ်ာ္ရင္
ေပ်ာ္ဖူးတဲ့ေန႕ေတြက
အခ်စ္႐ူးတစ္ေယာက္ရဲ႕အိပ္မက္ပါ
ဆုပ္လည္းဆူးမဲ့အတူတူ
႐ူးလည္း႐ူးပါေစေတာ့
ငါစားလိုက္ေတာ့မယ္..

ျဖစ္ခဲ့တာေတြေမ့
မင္းအျပစ္ေတြအာပတ္ေျဖႏုိင္တဲ့ေန႕မွာ
ငါရင္ကၾကိဳေနမွာပါ
အခုေတာ့လည္းေလ
ေပးခဲ့တဲ့ကတိေတြေမ့
ေနာက္ေတြ႕တဲ့ရင္ခြင္မွာ
မင္းေပ်ာ္ရြင္ေနၿပီေပါ့....

ဒုတိယဆိုတာ
ပထမကိုမေက်ာ္ႏုိင္ဘူး
ၾကားဖူးတာပါ
ဒါေပမဲ့လည္း
ဒုတိယက ပထမကိုအႏုိင္ယူ
ဦးဆံုးလူရဲ႕ရင္ခြင္ညွာ
ကမၻာေျမမွာေပ်ာက္ကုန္ၿပီ.....

ေ၀ဒနာေတြကို
မေၾကျငာေတာ့ပါဘူး
ေျဖစရာမက်န္တဲ့
ေသရြာျပန္ငါ့ႏွလံုးသားကို
ခ်စ္ပဒိုင္းေတြစားခိုင္းၿပီးမွေတာ့
မိုးခါးေရတစ္ခြက္ေလာက္
ငါဆက္ေသာက္ခ်င္တယ္.....

ၿဖိဳးငယ္

Tuesday, November 13, 2007

လြဲေခ်ာ္ျခင္း

1 comments
အေအးဆိုင္တစ္ဆိုင္၏ တစ္ေနရာ စားပြဲတစ္လံုးတြင္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနၾကသည္။
ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကိုရည္းစားစကားေျပာရန္ ရည္႐ြယ္ထားပံုရသည္။
ဘယ္ကစေျပာရမွန္းမသိ၍ ေကာင္ေလးက စကားစ ႐ွာေနသည္။
ေကာင္ေလးက စၿပီး ေကာင္မေလးကိုေမးတယ္။
ေကာင္ေလး ။ ။ အာဒံက ဧ၀ကိုဘာေျပာခဲ့လဲ သိလား...
ေကာင္မေလး ။ ။ ဘယ္သိမလဲဟ...ငါကဧ၀မွမဟုတ္တာ..။
ေကာင္ေလး ။ ။ ဒါဆို ႐ုိမီယိုက ဂ်ဴးလိယက္ကို လာေျပာခဲ့လဲ..။
ေကာင္မေလး ။ ။ ငါမွသူတို႕ကိုမမွီလိုက္တာ...ေျပာတက္ပါဘူး...။
ေကာင္ေလး ။ ။ ဒုကၡပဲ..ဟို ခြန္ဆန္ေလာက နန္းဦးျပင္ကို ဘာေျပာခဲ့လဲ..။
ေကာင္မေလး ။ ။ သူတစ္ေန႕ျပန္လာမယ္လို႕ေျပာခဲ့တယ္လို႕ စာထဲမွာဖတ္ဖူးတယ္..။
ေကာင္ေလး ။ ။ ေကာင္းေရာ..။ ရာမက မယ္သီတာကို ဘာေျပာခဲ့လဲဟာ..။
ေကာင္မေလး ။ ။ ဇာတ္ထဲမွာေတာ့ ကပဲကေနတာပဲ ေတြ႕တယ္..ဘာမွေျပာတာမေတြ႕ဘူး..။
ေကာင္ေလး ။ ။ ဟာ လြဲျပန္ၿပီ..။ ဒါဆို....မင္းနႏၵာက ႐ွင္ေမြးလြန္းကို ဘာေျပာခဲ့လဲသိလား ....။
ေကာင္မေလး ။ ။ သူ ငမိုးရိပ္ ပါးစပ္ထဲကေန လာခဲ့မယ္လို႕ေျပာခဲ့တယ္ေလ....။
ေကာင္ေလး ။ ။ ေရာ္....ခက္ပါလား...မင္းကုသကေရာဟာ ပပ၀တီကိုဘာေျပာခဲ့လဲ....။
ေကာင္မေလး ။ ။ ပပ ထူမွ ထ မယ္တဲ့ ...။
ေကာင္ေလး ။ ။ ေတာက္...ဘယ္လိုေျပာရပါ့မလဲ...နင့္အဖိုးက နင့္အဖြားကို ဘာေျပာလဲ....။
ေကာင္မေလး ။ ။ သိဘူးေလ..။ သူတို႕က ငါကို မေမြးခင္တည္းက ဆံုးသြားတာ..။
ေကာင္ေလး ။ ။ ေအးဟာ...ဒါဆို နင့္အေဖက နင့္အေမကို ဘာေျပာခဲ့လဲဆိုတာေတာ့သိမွာေပါ့..
ေကာင္မေလး ။ ။ အင္း..မနက္ကေတာ့ ႐ုံသြားေတာ့မယ္လို႕ေျပာသြားတာၾကားလိုက္တယ္...။
ေကာင္ေလး ။ ။ ဟိုက္ ! ....ေသဟ...(နဖူးကိုလက္ႏွင့္႐ုိက္လွ်က္ )
ေကာင္မေလး ။ ။ ေတာ္ၿပီဟာ..ငါသြားေတာ့မယ္...နင္ကဘာေတြေမးေနမွန္းလဲမသိဘူး...။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ေကာင္မေလးက ထြက္သြားပါတယ္...။ ရည္းစားစကားမေျပာတက္တဲ့ ေကာင္ေလးလည္း တစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ပါတယ္...။အဲဒီေကာင္ေလးက စိတ္တိုတိုနဲ႕ ဘာမွမဆိုင္ပ

ႀကိမ္ဆဲခံလိုက္ရတာကိုေတာ့ ျမွားနတ္ေမာင္တစ္ေယာက္ မသိခဲ့ပါလားေလ.....။

ၿဖိဳးငယ္

Monday, November 12, 2007

ေၾကာက္တက္တဲ့အေကာင္ေလးေတြ

0 comments
ညီမေလးႏွင္းသဇငကေနာက္တစ္ခု tag လာပါတယ္...ေၾကာက္ရတဲ့ သတၱ၀ါမ်ားတဲ့..ခက္တာပဲေလ..ေၾကာက္ရတဲ့သတၱ၀ါဆိုလို႕ သတ္သတ္မွတိမွတ္မ႐ွိပါဘူး.....ဒါေပမဲ့ နည္းနည္းေၾကာက္တဲ့ အေကာင္ေလးေတြေတာ့႐ွိတယ္....ဒိုင္ႏုိေဆာတို႕လို အေကာင္ႀကီးေတြမဟုတ္ပါဘူး ....
အေကာင္ေသးေသးေလးေတြပါ .....ဒါကလည္းျဖစ္တက္ပါတယ္....တစ္ခ်ိဳ႕ေတြဆို ဘာမဟုတ္တဲ့ ပုရြက္ဆိတ္ေလးေတြေတာင္ေၾကာက္တက္ၾကတာပဲေလ...ကြၽန္ေတာ္ဦးေလးတစ္ေယာက္႐ွိေသးတယ္...သူက ေတာက္တဲ့ နဲ႕ အိမ္ေျမွာင္ဆိုရင္အရမ္းေၾကာက္တာ..ေၾကာက္ေတာ့ အျမင္ကပ္ေရာ...
အိမ္ေျမွာင္တို႕ ေတာက္တဲ့တို႕ ေတြ႕ၿပီဆိုရင္ ေလးခြနဲ႕လိုက္ျဖစ္တာပဲ....
ထားပါေတာ့ကြၽန္ေတာ္နည္းနည္းေၾကာက္တဲ့အေကာင္ေတြက...ပံ့ကူနဲ႕ပုတုန္း ေလ..
ရာဇ၀င္ေလး႐ွိတယ္...ေျပာျပမယ္...

ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကေပါ့....သံုးတန္းပဲ႐ွိေသးတယ္...တစ္ေန႕.....စာသင္ေနရင္းနဲ႕
အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္မိတယ္...အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေပၚထုပ္တန္းေပၚကေန မည္းမည္းအေကာင္တစ္ေကာင္ ေအာက္ကိုထိုးဆင္းလာပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္လည္းဘာမွန္းမသိပဲ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတုန္း...အဲဒီအေကာင္က

ကြၽန္ေတာ္လက္ေပၚကို တစ္ဟုန္ထိုး ဆင္းလာၿပီး တုပ္ပါေလေရာ...ကြၽန္ေတာ္လည္းဘာလုပ္ရမလဲ မသိဘူးျဖစ္သြားတယ္....နာတာနဲ႕ မသိစိတ္ကပဲ အဲဒီအေကာင္ကို႐ုိက္ထုတ္လိုက္ပါတယ္.....တုပ္ခံရတုန္းက ဆစ္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး ေနာက္တစ္ျဖည္းျဖည္းနာလာပါေလေရာ..အဲဒါနဲ႕ အိမ္လည္းျပန္ေရာက္ေရာ
အေဖ..အေမ တို႕ကိုေျပာျပလိုက္တယ္...အေဖနဲ႕အေမ က ေဆးေတြလိမ္းေပးပါတယ္...ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေယာင္သြားတယ္...အဲဒီတည္းက အဲဒီအေကာင္ကို မုန္းလည္းမုန္းသြားတယ္..
ေၾကာက္လည္းေၾကာက္သြားတယ္..ေနာက္စာရင္ေနရင္ အေပၚကိုပဲ ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ေနမိတယ္...
ေနာက္မွသိရတယ္..
ကြၽန္ေတာ္ကိုတုပ္လိုက္တာ...ပုတုန္းလို႕ေခၚတဲ့အေကာင္ဆိုတာေလ...
အဲဒီတည္းက ပုတုန္းဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကမၻာမေၾက အေကာင္ျဖစ္သြားရတာပါ......

ေနာက္တစ္ေကာင္က ပံ့ကူေပါ့...သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကိုတိုက္႐ုိက္ ဒုကၡမေပးဖူးပါဘူး....
ကြၽန္ေတာ္နဲ႕သိတဲ့ေတာင္ေတာင္မ်ားမ်ားကိုေတာ့ ဒီေကာင္ၿဂိဳလ္ေမႊခဲ့ဖူးတယ္...တစ္ခါကြၽန္ေတာ့္အမကို ယွက္ဖူးေသးတယ္...လက္ႀကီးေယာင္ေနတာ သံုးရက္ေလာက္ၾကာတယ္...
ေတာ္ေသးတာေပါ့လက္ကိုအယွက္ခံရလို႕...
သူမ်ားေတြဆိုရင္ မ်က္ႏွာေတြ ဘာေတြ အယွက္ခံရတာေလ..မ်က္ႏွာဆိုေယာင္လို႕....သနားစရာေလးေတြပါပဲ....အဲဒီတည္းက ပံ့ကူ ကိုမုန္းေနတာ....ေၾကာက္ေနတာ အခုထိပဲေလ...

ဒီေလာက္ပါပဲဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္ကသိပ္မွမေၾကာက္တက္တာ..အေၾကာက္ဆံုးတစ္ခုေတာ့႐ွိတယ္..အဲဒါသတၱ၀ါေတာ့မဟုတ္ဘူး..ဘာလဲဆိုတာ့ သစၥာမ႐ွိတဲ့မိန္းမပါ..အဲဒါကေတာ့လမ္းၾကံဳလို႕ေျပာတာပါ...ၾကည့္မရဆံုးကေတာ့ အသားလြတ္ မာနၾကီးတဲ့ မိန္းကေလးေတြကိုပါ...ဒါေလးကလမ္းႀကံဳလို႕ေၾကာ္ျငာ၀င္တာပါ...

ၿဖိဳးငယ္

Saturday, November 10, 2007

ဓါးျပတိုက္ခံရေသာ ေန႕တစ္ရက္

1 comments
တစ္ေန႕ ညီမေလးႏွင္းသဇင္ က သူတို႕ဓါးျပတိုက္ခံရေၾကာင္း..ကိုၿဖိဳးငယ္တို႕လည္းသတိထားေနသင့္ေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားလာပါသည္။ အင္းေလ..သတိေပးေတာ့လည္းသတိထားေနရတာေပါ့..ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကေယာက်ၤားေလးပဲ..သိပ္ေတာ့မေၾကာက္ပါဘူးေလ...

ဒီလိုနဲ႕..တစ္ေန႕ေက်ာင္းက အျပန္...အခ်ိန္က ညေန ၅း၃၀ ေလာက္သာ႐ွိေသးေပမဲ့ ဒီမွာက အခုအခ်ိန္ဆုိ ၄း၃၀ ေလာက္ဆို ေမွာင္ေနၿပီ..ေက်ာင္းကအျပန္ ၀ယ္စရာေလးေတြ႐ွိလို႕ ဆိုင္၀င္ေနတာနဲ႕ ျပန္လာေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနတယ္...အေဆာင္ကိုျပန္တဲ့လမ္းကလည္း အနည္းငယ္ လူျပတ္ေနပါတယ္..႐ုတ္တရက္..

ဓါးျပ ။ ။ ဟိတ္...မလႈပ္နဲ႕...ဘိန္းမုန္႕...
ဟင္..ဘာမ်ားလည္းမွတ္တယ္..ဒီအခ်ိန္ၾကီး ဘိန္းမုန္႕လာေရာင္းေနတဲ့သူကလည္း႐ွိေသးတယ္..
ကြၽန္ေတာ္ ။ ။ မ၀ယ္ေသးဘူးဗ်ာ..
ဆိုၿပီးေျခလွမ္းေတြျပန္စေတာ့....
ဓါးျပ ။ ။ ရပ္....ငါဘိန္းမုန္႕ေရာင္းေနတာမဟုတ္ဘူးကြ..ဓါးျပကြ..မင္းကိုဓါးျပတိုက္ေနတာ..
ဗန္းစကားကိုနားမလည္ဘူး လား...႐ွိတာအကုန္ထုတ္. ဘိန္းမုန္႕တဲ့.. မင္းကိုေျပာရတာခက္လိုက္တာကြာ ..
ဟာ ...ဒုကၡ...ဓါးျပတဲ့...ဒါမ်ိဳးလြယ္လြယ္နဲ႕ဘယ္ရမလဲကြာ...ၿဖိဳးငယ္အေၾကာင္းသိရမွာေပါ့..ကြၽန္ေတာ့္
အေတြးစတို႕မဆံုးေသးခင္

ဓါးျပ ။ ။ ေဟ့ေကာင္ ေနာက္လွည့္ ၾကားလား...
ကြၽန္ေတာ္ ။ ။ လွည့္ဆို လွည့္ၿပီကြာ.... ဟင္...
ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္...ဘယ္သူမွလည္းမ႐ွိပါလား....ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္လုပ္ေနတုန္း
ဓါးျပ ။ ။ ေဟ့ေကာင္.....ငါဒီမွာကြ..မင္းေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ..ေအာက္ကိုငုံ႕ၾကည့္လိုက္..
ကြၽန္ေတာ္ ။ ။ ဟိုက္႐ွားပါး...ဓါးျပသာဆိုတယ္..လူပုေလးေတြပါလား ..ဟား ..ဟား ဟား
ဓါးျပ ။ ။ ေဟ့ေကာင္..ရယ္မေနနဲ႕ ...မင္းမၾကားဘူးလား....ဓါးျပတက္ပုအဖြဲ႕ ဆိုတာ ငါတို႕ပဲ...
လူေကာင္ေသးေပမဲ့ အဆိပ္ျပင္းတယ္ေနာ္....ၾကာတယ္ကြာ..မင္းအိတ္ထဲမွာ႐ွိတာ အကုန္ေပးစမ္း
ကြၽန္ေတာ္ ။ ။ ဟာ..ဘာလို႕ေပးရမွာလဲ.....
ဓါးျပ ။ ။ ေၾသာ္ ....မင္းကအာခံခ်င္တာလား....ဒီအတိုင္းေအးေအးေဆးေဆးေပးရင္..ေပး .....မေပးရင္လူကိုပါခ်မ္းသာမေပးဘူး...ငါ့ညီမနဲ႕ ေပးစားျဖစ္မယ္...
ဟာ..ပြတာပဲ..ေတာ္ေတာ္သေဘာေကာင္းတဲ့ဓါးျပပဲ...ညီမကိုေတာင္ေပးမယ္ဆိုပဲ...ဟီး ဟီ..မိုက္တယ္ကြာ.....ငါကြ..ကံေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ...
ဓါးျပ ။ ။ ေအး...ဒါေပမဲ့ ...ငါညီမမွာ ၄လံုး႐ွိတယ္ေနာ္
ကြၽန္ေတာ္ ။ ။ ဗ်ာ.....ဒါဆိုလည္း လိုခ်င္တာ ယူပါဗ်ာ..လူကိုေတာ့ခ်မ္းသာေပးပါ...
ဓါးျပ ။ ။ ေအး ဒီလိုမွေပါ့ကြ...မင္းေက်ာပိုးအိတ္ ထားခဲ့......
ကြၽန္ေတာ္ ။ ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုေလာက္ေျပာပါရေစ..ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာင္းသားဆိုေတာ့ စာအုပ္ေလးေတာ့ ျပန္ေပးပါဗ်ာ....
ဓါးျပ ။ ။ အင္းေလ.....မင္းစာအုပ္ေတြကို ငါတို႕အတြက္လည္းအသံုးမ၀င္ပါဘူးေလ..ျပန္ယူသြား
ကြၽန္ေတာ္ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ..ေက်းဇူးပါပဲ..သြားမယ္ေနာ္...ေနာက္လည္းၾကံဳရင္း ေခၚေပါ့....ဘိုင္ ဘိုင္

အင္း ဒီလိုနဲ႕...ဓါးျပရဲ႕ညီမကိုေၾကာက္ရတာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ TRI အိတ္ေလးထဲမွာ ပါသြားတာေတြကေတာ့.......
၁။ပိုက္ဆံအိတ္ နီညိဳေရာင္တစ္လံုး
၂။mildseven ေဆးလိပ္တစ္ဗူးနဲ႕မီးျခစ္တစ္လံုး
၃။ Motorola အမ်ိဳးအစား ဟမ္းဖုန္းတစ္လံုး
၄။ေသာ့တဲြတစ္စံု
၅။ေဘာပင္၃ေခ်ာင္းနဲ႕ခဲတံ ၂ ေခ်ာင္း


ၿဖိဳးငယ္

ညီမေလး ႏွင္္းသဇင္ေရ..အကိုေရးလိုက္ၿပီေနာ္........

Wednesday, November 7, 2007

ပိုင္႐ွင္မဲ႕ မီးခိုးတန္းမ်ား

0 comments
ခံစားခ်က္ေတြေပါက္တိုင္း
တစ္လိပ္ၿပီးတစ္လိပ္ေသာက္တက္တဲ့ေဆးလိပ္ေတြ
မီးခိုးထဲကအေတြးစမ်ားနဲ႕ငါမသိေသးတဲ့ အနာဂါတ္
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေၾကာက္မိတယ္....


အားတိုင္းနားေထာင္တက္တဲ့သီခ်င္းေတြနဲ႕
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းသတင္းေတြ
သံစဥ္ၾကားကရည္မွန္းခ်က္မ်ားနဲ႕
အၿပီးမသတ္ႏူိင္တဲ့သတိရျခင္း
ငါ့ရင္တြင္းတံခါးမွာ႐ွိတယ္....


အနာဂါတ္ရဲ႕ဖန္ဆင္း႐ွင္နဲ႕
ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ျမားနတ္ေမာင္
ထိခ်က္မွန္ေအာင္ဆုေတာင္းရင္း
ကမၻာအပတ္ကို ငါေရတြက္ေနတယ္....


ရင္ခြင္တံခါးကေပါက္ကြဲသံနဲ႕
အခ်ိန္မွန္နာရီတစ္လံုးကိ
ကဗ်ာကာရန္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕
ငါစီးဆင္းထိုးထားတယ္......


အဓိပၸါယ္မဲ့ေလျပင္းတစ္ခ်က္ေျခြခ်တိုင္း
ခပ္ပ်င္းပ်င္းေၾကြက်သြားရတဲ
ရာသီမဲ့ပန္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕
ငါနမ္းဖို႕လည္း သူမ႐ွိေသးေတာ့
လမ္းေဘးမွာပဲ ငုိရတယ္.....


တမ္းတေတးလည္းမဆိုခ်င္ဘူး
မွန္းဆေတြးရင္းမငုိခ်င္ဘူး
လိုခ်င္တဲ႕အရာကိုကာရန္ေတြတပ
ကဗ်ာေတြအျဖစ္သီထပ္ၿပီး..
တစ္႐ြက္ၿပီးတစ္႐ြက္စပ္ေနမယ္....


ငါေရးတဲ့ကဗ်ာရြက္ေတြမွာ
အလြမ္းသာထပ္ေနေပါ့
တက္မက္ေနတဲ့ပန္းတစ္ပြင့္ကို
ရင္ခြင္ထက္မွာ လွမ္းဆင့္ဖို႕
ကမာၻတစ္၀က္မလိုပါဘူး
ၾကင္နာသူေရ...
မင္းလက္တစ္ဖက္သာကမ္းပါကြာ..


ၿဖိဳးငယ္

ႏွစ္ အခ်ိဳး တစ္

0 comments
ေလွနံႏွစ္ဘက္နင္းခ်င္ရေအာင္
မင္းကေရးကူးခ်န္ပီယံလား
ေသဖူးရင္ေတာ့
ပ်ဥ္ဖိုးနားလည္ေကာင္းပါရဲ႕...

အဆီေတြ၀င္းေနေပမဲ့
သဲတြင္းထဲကအသားကို
မင္းက မက္ေမာခ်င္ေနတာလား
သနားစရာကြာ...

ရာဇ၀င္မွာစာတင္ခ်င္တာလား
ဂရင္းနစ္စံခ်ိန္၀င္ခ်င္တာလား
နာနတ္မေလးေရ
မင္းအပင္မွာတစ္လံုးပဲသီးတာလွပါတယ္ကြယ္

ငါးစိမ္းလည္းလိုခ်င္
ငါးကင္လည္းမပစ္ႏူိင္တဲ့
ေၾကာင္မေလးေရ
မင္းအခ်စ္ကဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ....

ႏွလံုးသားတစ္ခုမွာ
အခ်စ္ႏွစ္ခုကို
တစ္ခ်ိန္တည္းစုထားႏူိင္လို႕လား
မင္းေသခ်ာစဥ္းစားပါ...

ၿဖိဳးငယ္

မွတ္ခ်က္။ ။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ ရည္ရြယ္ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ..ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကူးထဲမွေပၚလာသည္ကိုေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တိုက္ဆိုင္မႈရွိက ခြင့္လြတ္နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။

Friday, November 2, 2007

ရင္တြင္းစကား

0 comments
တစ္ခဏတာအတြင္းခ်စ္မိသြားေပမဲ့
တစ္ဘ၀စာအတြက္ပါခ်စ္သူ
အလွသစၥာတရားေတြကို
ဘ၀သစ္မွာထားရဖို႕
ဖြင့္လွစ္ခဲ့တဲ့ရင္ခြင္နန္းေတာ္မွာ
မင္းေပ်ာ္ပါေစခ်စ္သူ...


ဘ၀ဆိုတာ
အလွမပါပါဘူးခ်စ္သူ
အရသာဆိုတာ
အခ်စ္ပါပဲကြာ
ပစ္ခြါမခြဲပဲ
သစၥာရဟတ္ထဲ
တို႕လက္တြဲလို႕
အၿမဲလည္ပတ္ၾကမယ္ေလ....


ဘ၀သံသရာအ႐ွည္
အခ်စ္အဖန္တစ္ရာေတြနဲ႕
ရတုအဆက္ဆက္မွာ
အခုထက္တိုးၿပီး ခ်စ္ေနမယ္...


ၿဖိဳးငယ္

တူသလားလို႕...

0 comments
မထင္မွတ္ပဲ မမႏွင္းဆီနီ ဆီေရာက္ရင္းနဲ႕ေတြ႕ခဲ့တာပါ..ဒါနဲ႕ စိတ္ကူးေပါက္လို႕ စမ္းၾကည့္တာပါ...မိတ္ေဆြတို႕လည္း၀ါသနာပါရင္စမ္းၾကည့္ၾကေပါ့ေနာ္...




ၿဖိဳးငယ္
 

ရင္ထဲကပန္းတစ္ပြင့္ ( သို႕ ) ရင္ခြင္တံခါးက ေပါက္ကြဲသံ Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template