ေၾသာ္ ဘ၀ ဘ၀..

ေၾသာ္ ဘ၀ ဘ၀..
ေခါက္ဆြဲေျခာက္တစ္ထုတ္နဲ႕ ေခြၽးသိပ္ရေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူး
၀မ္းဟာဟာနဲ႕ ေက်ာင္းလာခဲ့တဲ့ေန႕ေတြကလည္းအသေခ်ၤ
အိပ္ေရးမ၀တဲ့ရက္ေပါင္းက ေထာင္ေသာင္းခ်ီ
စာၾကည့္လိုက္ ကဗ်ာေရးလိုက္နဲ႕ အိပ္တာေနာက္က်ခဲ့တာကလည္း မေရမတြက္ႏုိင္.....

ေၾသာ္ ဘ၀ ဘ၀..
ေအးျမလွတဲ့အေမ့အိမ္ဆိုတာကလည္းဘာမွန္းမသိ
ငါေနတဲကျမိဳ႕ေလးနဲ႕လည္းေ၀းလွဘိ
ေပ်ာ္စရာဆိုတာ နထၳိ
ဒုကၡအတိနဲ႕ရက္ေပါင္းသံသရာ
အဖန္တစ္ရာမကတဲ့ ဒဏ္ရာေတြက ဗလပြ.....

ေၾသာ္ ဘ၀ ဘ၀..
ငါတို႕ေတြ႕ရဦးမွာပါ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျပည့္တဲ့ေန႕ေတြေပါ့
အခုမွေတာ့ လက္မေလွ်ာ့နဲ႕ ဇနကၠေရ
လမ္းတစ္၀က္ေရာက္မွေတာ့
အားေလွ်ာ့ကာ အလံျဖဴမျပနဲ႕
ေမခလာမ႐ွိလည္း
ကမ္းအထိေတာ့ ငါကူးမယ္.....

ေၾသာ္ ဘ၀ ဘ၀..
ဘယ္လိုပင္ဒုကၡေတြရလည္း
အေမ့ဆီဖုန္းေခၚၾကရင္ေတာ့
ကမာၻ႕အဆင္ေျပဆံုးနဲ႕အက်န္းမာဆံုးဆုကို
ငါတို႕ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ရခဲ့တယ္
အေဖ အေမတို႕ မသိေလစြ.....

ၿဖိဳးငယ္

ေမြးေန႕ခ်စ္သ၀ဏ္

အ႐ူး

မိုးရြာထဲေရာက္ေနေပမဲ့
ငါ့စိတ္ေတြ ေရမခံခ်င္ဘူး...
မိုးသည္းတုန္း ထြန္မခ်
ဗြက္ထတယ္ ထင္မိသူ
ငါစားသံုးေနတဲ့ ပညာေတြက ဘာအတြက္လဲ????

မိုးရြာတုန္း ထြန္ခ်
အျမင္မွန္ရဖို႕
ဟင္း...
အိပ္ယာထရဦးမယ္ေလ....

ၿဖိဳးငယ္

စိတ္ကူးအိပ္မက္

ညာဘက္မွာ ပညာ
ဘယ္ဘက္မွာ ၾကင္ယာ
ေလာကဓာတ္မွာ ေျပာစမွတ္တြင္ၿပီ
ငါဟဲ့ ေယာက်ၤား......

ေျပာစကားကလြယ္တယ္
ေမာအားၾကီးေနတဲ့ ဦးေႏွာက္
ကုန္းေကာက္စရာမက်န္လည္း
မွတ္ဥာဏ္ေတြက အလုပ္လုပ္တယ္........

ငါ့စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့
အဘယ္လူအမွီလိုက္ႏုိင္ပါ့
ရီလိုက္ခ်င္တယ္....

လက္႐ွိဘ၀မွာေတာ့
ညွစ္ထုတ္ကာအၾကံေတြနဲ႕
စိတ္ကူးယဥ္ႏြံ႕ထဲက
ကုန္းထေနဆဲ.......

အဆံုးတစ္ဖတ္မွာေတာ့
အၿပံဳးမပ်က္တဲ့ေကာင္းကင္ကို
ခြန္းဆိုကာ ႏႈတ္ဆက္ရင္း
ကဲ....ရြာစားေရ....
ေနာက္တစ္ရက္ဆက္မယ္ဗ်ာ....


ၿဖိဳးငယ္

အေမအိမ္သို႕...လြမ္းဆြတ္ျခင္း

ငွက္ကေလးေတြ ပ်ံသန္းရင္း
ေလညင္းေလးေတြတိုက္ခတ္ရင္းနဲ႕
ကမာၻေတာင္ ေနမင္းၾကီးကိုတစ္ပတ္ျပည့္ျပန္ၿပီေနာ္....

မနက္ကေန ညေနရီ
အလွစံုညီဖူးပြင္ေပမဲ့
တမ္းတမိ စိတ္အစံုက
အေမအိမ္ေပၚပံုေနတယ္
ကမာၻၾကီးအလွကို ငါရွာမရဘူး.....

စိန္းလန္းသာယာ ပန္းမာလာေတြ
အိမ္ေရွ႕နားက ျမက္ပင္ေလးေလာက္
ငါ့စိတ္ညြတ္ေအာင္ မစြမ္းႏုိင္ဘူး
ထူးအိမ္သင္ရဲ႕အေမအိမ္ က
ငါ့အတြက္အလြမ္းတိမ္ေတြပါ.....

နာရီျပန္ႏွစ္ခ်က္တီးလည္း
လွ်ပ္စစ္မီးေတြထိန္ထိန္သာ
စည္ကားေခတ္မွီ တိုင္းတစ္ျပည္မွာ
ေရာက္ေနပါလည္း ကြၽန္ေတာ့္စိတ္က
မီးေရာင္မွိန္မွိ္န္ လမင္းထိန္တဲ့
အေမ့အိမ္ပဲ လြမ္းမိတယ္.....

မိုးေမွ်ာ္တိုက္ၾကီးလည္းမဟုတ္
မီးေရာင္ထိန္ညီး ျပသာဒ္ၾကီးလည္းမဟုတ္ပါပဲ
လံုျခဳံေအးျမ ေႏြးေထြးလွတဲ့
အေမ့အိမ္ကိုသတိရ
လြမ္းဆြတ္မႈအႏာၱရနဲ႕
တိုက္ျမင့္ျမင့္တစ္ေနရာ
မီးထိန္ထိန္အခန္းတြင္းမွ
ကန္ေတာ့ပန္းဆင္လွ်က္ပါအေမ........

ၿဖိဳးငယ္

အဆိပ္သင့္ဒဏ္ရာမိုင္တိုင္မ်ား

မီးေတာက္တစ္ခုရဲ႕ ေအးျမျခင္း
ခ်စ္ျခင္းတရားထဲမွာပဲ႐ွိတယ္...
အျပစ္ကင္းတဲ့ေကာင္းကင္
မိုးမင္းကဥာဏ္ဆင္ေတာ့
စေတးကာ သက္ဆင္းခဲ့ရေပါ့
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ေရစက္မ်ား.......

အိပ္မက္ၾကားကေလွာင္ရီသံ
ေနျခည္ျခံရံ မနက္ခင္း
သတိရျခင္းေတးေပၚမွာ
ငါက အဆိုေတာ္လုပ္ခ်င္သူ......

အခ်ိဳးေတြေျပာင္းေပမဲ့
ငါဆြဲလိုက္တဲ့ ဖဲခ်ပ္ေတြမွာ
ကံဆိုးမႈေတြပါေနသလား
ကိုးၿမွီးမွာ ငါက ဘူၾကီးျဖစ္ေနတယ္.......

ဆူေနတဲ့ေရေႏြအိုးထဲ
အပူေတြထပ္ေရာလိုက္ပါေတာ့
အယ္ကိုေဟာေတြထပ္ေရာလိုက္မွေတာ့
နဂုိကမွျပာျဖစ္ေနတဲ့ ငါ
ဒီကမၻာမွာ ဘာမွမ႐ွိေတာ့ဘူး......

အလပၸာယ္ဆရာရဲ႕ျပပြဲမွာ
ငါက ေျမြေနရာေပါ့
ေျဖေဖ်ာ္ယံုသာမက
အစြယ္ပါခ်ိဳးခံရေသးတယ္
ပေလြသံကိုငါမုန္းတယ္.......

မရဏမင္းကိုစစ္ခင္းခ်င္တဲ့ ငါ
ဒီကမၻာမွာ လူမိုက္လား
႐ႈ႐ႈိက္လိုက္တဲ့ ေလထုထဲမွာ
မင္းအခ်စ္တို႕ စုေနပါေစ.....

ကံၾကမၼာလား ဒဏ္ရာလား
ေဗဒင္ဆရာကို ငါမေၾကာက္ဘူး
မွန္ရာကိုသစၥာ ျပဳရရင္
ငါအခုေနခ်င္တယ္
မင္းရင္ခြင္မွာေပါ့..........

ၿဖိဳးငယ္

ဟာကြက္

အာဒံလား ဧ၀လား
ပန္းသီးလား နံ႐ုိးလား
ဖ်ားနာျခင္းလား
ငါမသိပါဘူး
အခ်စ္ကိုသူတို႕က စခဲ့တယ္တဲ့
ငါဘယ္လိုယံုရမလဲ
ငါက အာဒံမွ မဟုတ္တာ...

ကမာၻေက်ာ္ပညာ႐ွင္ေတြကိုသနားတယ္
စူးစမ္း႐ွာေဖြသူေတြကိုဂ႐ုဏာသက္မိတယ္
ကမာၻေက်ာ္စာေရးဆရာေတြကိုအားမရဘူး
အခ်စ္ဆိုတာကိုမွ ေဖာ္ထုတ္မျပႏုိင္တာကို....

အခ်စ္ဆိုတာကို ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ရင္
ႏုိဘယ္ဆုပဲေပးမလားမသိဘူး
ေသခ်ာပါတယ္
အဲဒီဆုကို သိမ္းထားလိုက္ေတာ့
ကမာၻႀကီးမ႐ွိေတာ့တဲ့အထိေပါ့....

ၿဖိဳးငယ္

တစ္ခ်ိန္က ရက္စြဲ

သူရိန္က အာဏာျပ
မိုးမင္းကခ၀ါခ်ခ်ိန္
နတ္သမီးေလးတစ္ပါး
ငါ့အနားကိုေရာက္လာတယ္
စက္ဘီးေလးနဲ႕ေပါ့...

အေတြးထဲမွာေဖ်ာက္ဖ်က္မရဘူး
စေတြ႕တဲ့ေန႕ကိုေပါ့
မေတြ႕တာၾကာေပမဲ့
ငါ့ရင္ထဲေမ့မရဘူး
မေန႕ကလိုပါပဲ...

ေတြ႕စကမင္းေျပာတဲ့စကား
ငါ့နားထဲအလြန္ခ်ိဳ
ဆည္းလည္းလိုအသံေလးနဲ႕
မာယာမဲ့ဟန္ေတြက
ကေလးဆန္ေနေသးတယ္....

ေတြ႕မယ္မွမၾကံေသး
ေ၀းဖို႕ရန္ကံေတြက
အေၾကာင္းေတြဖန္လာေတာ့
ငါ့ရင္ထဲေျဗာင္းဆန္ခဲ့
ေတာင္းပန္ပါတယ္မိန္းကေလးရယ္.....

ၿဖိဳးငယ္