မဂၤလာႏွစ္သစ္၂၀၀၉

အားလံုးေပ်ာ္ရြင္ေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစဗ်ာ ... ဒီႏွစ္သစ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ အၾကိဳက္ဆံုး New Year သီခ်င္းေလးကိုနဲ႕ပဲ
ၾကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္ ။ ေနာက္ၿပီး အေမ့အလြမ္း ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္နဲ႕ ႏွစ္သစ္ကို ၾကိဳဆိုၿပီး မိဘႏွစ္ပါးကို ရွိခိုးလိုက္ပါတယ္ ။
အားလံုးေသာ သူငယ္ခ်င္း ညီအကိုေမာင္ႏွမ အားလံုးလည္း ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစလို႕ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္
ပါတယ္ ။ အားလံုး ေပ်ာ္ရြင္ၾကပါေစ ။ ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာေလးကို ခံစားရင္း ႏွစ္သစ္ကို ၾကိဳဆိုလိုက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ ... ။

ႏွစ္ကူးၿပီအေမ ...
ဒါေပမဲ့ သားရင္ထဲ အသစ္မျဖစ္ဘူး ..
အရူးတစ္ေယာက္လုိ
မူးေနာက္စြာနဲ႕
အေ၀းေရာက္သား
ႏွစ္သစ္ေရာက္လည္း
အလြမ္းတို႕ မေပ်ာက္ပါဘူးအေမ ...

ႏွင္းေသာက္လို႕ ပန္းေတြေ၀
ႏွင္းေပ်ာက္လို႕ ပန္းေတြေၾကြ
ႏွင္းခလို႕ လမ္းေတြေဖြး
ႏွင္းက်လုိ႕ လမ္းေတြေအး
ႏွင္းေရးတဲ့ ေတးသံသာ
ႏွင္းမပါတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္စာမ်က္ႏွာမွာလည္း
အလြမ္းကဗ်ာေတြခ်ည္းပါပဲအေမ ....

အလွမ္းအကြာအေ၀းမွာ
မွန္းကာေတြး သတိေတြရ
အလြမ္းေန႕ညေတြ ေက်ာ္လြန္ျဖတ္
တစ္မနက္ၿပီး တစ္မနက္မွာ
အေမ့ကိုပဲ အလြမ္းေတြထပ္ေနမိတယ္ ....

ကၽြန္ေတာ္လြန္မိသလား
ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားလည္း
မေရမရာ အျငင္းပြားရသလို
တစ္ေယာက္တည္း အပ်င္းဖ်ား
ေန႕ေတြညေတြ ရင္းထားလိုက္ရတာ
ကမၻာေတာင္ေနကို တစ္ပတ္ထပ္ပတ္တာေတာင္
ကၽြန္ေတာ့္အလြမ္းေတြ မရပ္ေသးပါလားအေမ .....

ကၽြန္ေတာ္ေန ေနတဲ့ကမၻာတစ္ျခမ္း
ေမာ္စကိုရဲ႕လမ္းေတြမွာ
ႏွင္းမႈန္ေတြပက္ျဖန္း
ေရာင္စံုမီးပန္းေတြနဲ႕
ႏွစ္သစ္ကို လွမ္းၾကိဳ
အရာရာ အလွပိုေနေပမဲ့
ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့ အိပ္မက္
အဲဒီထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ နက္တယ္
အေမ့ရဲ႕ရင္ခြင္ထက္မွာ
ခဏတာေမွးစက္ရင္း
ႏွစ္သစ္ကိုသာၾကိဳရမယ္ဆို ...
အို.....
ေလာက အလွတရား
အသင္ အကၽြႏု္ပ္အား ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္၀ံ့အံ့ ... ။


ၿဖိဳးငယ္

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဒီကဗ်ာကို ညီေလး အလင္းေရာင္က အကူအညီေတာင္းလို႕ ေရးေပးရင္း ကၽြန္ေတာ္ ဆီမွာပါ တင္လိုက္တာပါ ။

MYANMAR GENIUS

စကၠန္႕ ႏွင့္အမွ်ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ ၂၁ ရာစုေခတ္ထဲမွာ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ မ်ားဟာ အခ်ိန္နဲ႕အမွ် တိုးတက္ေျပာင္းလဲလို႕ လာေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္...။ ဒီလိုတိုးတက္ေျပာင္းလဲေန တဲ့ နည္းပညာမ်ား၊ အသိပညာမ်ားကို မ်က္ေျခမျပတ္လိုက္ႏိုင္ဖို႕ ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ မ်က္စိေတြ၊ နားေတြကို အစြမ္းကုန္ ဖြင့္ထားဖို႕လိုပါလိမ့္မယ္...။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သိထား၊ တတ္ထားသည္မ်ားကို ေ၀မွ်ရန္၊ မသိေသးတာေတြကို ေမးျမန္း၊ တိုင္ပင္ၾကႏိုင္ေစရန္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ Myanmar Genius Forum ကိုတည္ေထာင္လိုက္ျခင္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္...။ အားလံုးပူးေပါင္းပါ၀င္လက္တြဲၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႕ ခ်စ္ေသာႏိုင္ငံႏွင့္ အနာဂတ္အတြက္ မိမိက်ရာအခန္းအခန္းက႑မွ ပါ၀င္ၾကိဳးစားရင္း မိမိတို႕ရဲ႕ တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျပသၾကဖို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ Myanmar Genius ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားမွ ေလးစားစြာ ဖိတ္ေခၚ၊ ၾကိဳဆိုပါေၾကာင္း အသိေပး အပ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ Forum မွာ Member မ်ားအျဖစ္ ပါ၀င္လက္တြဲၾကမယ့္ Genius မ်ားအတြက္ ေအာက္ပါအစီအစဥ္မ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္ထားပါတယ္...။

Novice Member (0 Post to 50) - Download Role

Beginner Member (50 Posts to 100 Posts) - Wordpress with subdomain (yourdomain.myanmargenius.com)

Permanent Member (100 Posts to 500 Posts) - Wordpress+Subdomain+ FTP account with Database

VIP Member & Special Member - (Wordpress, Joomla, Phpbb3, Icyphoenix, Vbulletin) + Subdomain + FTP account with Database

စေသာအစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ အျခားေသာ အစီအစဥ္ေပါင္းမ်ားစြာကို အခမဲ့ အသံုးျပဳခြင့္ ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တိုးတက္သာယာ

ကမၻာ့ရြာမွာ

ေျခလွမ္းေနာက္ခ်န္

မက်န္ေစဖို႕

ေပးေ၀ယူငွ

ဖလွယ္ၾကရင္း

တိုးပြားပညာ

က်ိဳးမ်ားေစဖို႕

MYANMAR GENIUS

လက္ကမ္းလွ်က္ပါ

လွမ္းလာေလေတာ့ ေဆြသဟာ.......

ၿဖိဳးငယ္

ဒီဇင္ဘာအလြမ္း - ၆

အၿမဲမျပတ္
မအားလပ္လည္း
သံေယာဇဥ္ရယ္
အျမစ္တြယ္လို႕
ဒီဇင္ဘာငယ္
ဒီေဆာင္းလည္မွာ
ဒီေမာင္တစ္ေယာက္
ေျခရာေဖ်ာက္လည္း
ႏွင္းတို႕ေနာက္က
ကပ္တြယ္ဆဲမို႕
ရင္ထဲဖယ္ခြာ ခဲလွ၏ ။....

ၿဖိဳးငယ္

ေနၾကာ႐ိုင္းတို႕ပြင့္တဲ့ေန႕

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ .. ေၾကျငာေလးတစ္ခုေလာက္ထည့္ခ်င္လို႕ပါ ... ဒီေန႕ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႕ဟာ .. ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြဘ၀မွာ မေမ့ႏိုင္ေန႕ေလးေတြထဲက တစ္ေန႕ဆိုရင္လည္း မမွားႏိုင္ပါဘူး ..
အဲဒီလို အမွတ္တရ ေန႕ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ညီအကိုေတြ စုေ၀းတိုင္ပင္ထားတဲ့အတိုင္း အမွတ္တရ တစ္ခု
ကို ထပ္မံ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ႏိုင္ပါၿပီ ... ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ရင္ထဲက အႏုပညာ သက္သက္ ေလးေတြကို
မွ်ေ၀ခံစားေစခ်င္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေလးနဲ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တဲ့ ေနၾကာ႐ိုင္း တို႕ ဒီေန႕ ၀င့္၀င့္စြားစြား
ပြင့္လန္းလာခဲ့ပါၿပီ .. စာေပ အႏုပညာကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကိုလည္း ဖိတ္ေခၚပါတယ္ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနၾကာ႐ိုင္း ဆီသို႕ လာေရာက္ဖတ္႐ႈ႕ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ ခံစားၾကပါဦးလို႕ ဖတ္ေခၚရင္း ....

ျမဴႏွင္းေဆာင္းမွာေႂကြေလသည္....

ငါ့ႏွလံုးသားေဆးထိတယ္
ဘာေတြျဖစ္မွန္းမသိခဲ့ဘူး
ရင္ခြင္ထဲက ဆည္းလည္း
အသည္းအမည္း မဟုတ္တဲ့ ေလညင္းထိုး
သူမရဲ႕ တန္ခိုးေတြေၾကာင့္
တိုးတိုးေလးျမည္သြားတယ္....
--------------------- ။ --------------------

“ အဲလူၾကီးကလည္း ဘာမွန္းမသိဘူး......ေစာေစာကေတာ့မေျပာဘူး..ဟြန္း …..”
“ ဟာ အခုမွေတြ႕လို႕ ေစတနာနဲ႕ လာေျပာတာကို ရန္ေတြ႕တယ္.. ေစတနာကို
ေစာ္ကားတယ္..ေတာ္ၿပီကြာ….Feel ျဖစ္တယ္..သြားမယ္…”
“ အာ…အဲလိုေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး….”
---------------------- ။ ----------------------

( ၁ )

၀ႆန္ကာလမို႕ မိုးတို႕က တဖြဲဖြဲ ရြာေနေသးသည္ ။ မသည္းပဲ ဖြဲေနရတဲ့ မိုးက တာ၀န္အရ
လည္ေနရေသာ နာရီလက္တံၾကီးႏွယ္ ပ်င္းအိႏြဲ႕ေပ်ာင္း သာယာဖြယ္မေကာင္းလွ ။ မိုးေႏွာင္းေတာ့ေပမို႕ အားေလ်ာ့တဲ့
အဖိုးအိုသဖြယ္ တန္ခိုးတို႕ျပယ္စျပဳေနေလၿပီ….။ မိုးတို႕က ၾကည့္ေနရင္းႏွင့္ပင္ အစြမ္းတို႕ ကုန္သြားေလၿပီ…။
“ ေဟ့ေကာင္ အာကာ…ဘာေတြ ကသိုဏ္း႐ႈ႕ေနတာလဲကြ….”
အသံလာရာဆီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမိုးယံ….။
“ ေအး…ပ်င္းေနတာကြ..ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး…..”
“သိေနတယ္ေလ…..ဒိုးၾကမယ္”
“ဘယ္ကိုလဲ”
“ ၿမိဳ႕ထဲ စက္ဘီးစီးထြက္မယ္ေလကြာ….လန္းသြားေအာင္ေပါ့…..”
“အင္း …. ေကာင္းသားပဲ……..”
ဒါမ်ိဳးဆိုလ်င္ မိုးယံႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ ၂ ခါ အေဖာ္မညိွရ….။ မိုးယံက ကၽြန္ေတာ့္ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း….ညီအကိုလိုပင္…။
ႏွစ္ေယာက္သား စက္ဘီးကိုယ္စီႏွင့္ …… ။
“ေစာေစာက မိုးရြာတယ္…အခုက်ေတာ့ ေနက ျပန္ထြက္လာတယ္…..စိတ္ပ်က္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ…”
မိုးယံက မေက်မနပ္ ညီးတြားသည္..။
“ မင္းကလည္းကြာ..အဲဒါေကာင္းတာေပါ့….မိုးရြာၿပီးစ ေနထြက္ေတာ့ ေစာေစာက မိုးရြာလို႕
တင္ေနတဲ့ မိုးစက္အေငြ႕အသက္ေလးေတြက ေနေရာင္ေအာက္မွာ လက္လက္ လက္လက္ နဲ႕ ဘယ္ေလာက္လွလဲ..”
“ ဟုတ္ပါၿပီကြာ….မင္းက ကဗ်ာ ဆရာ ဆိုေတာ့ ခံစားတက္မွာေပါ့ ”
“ဟာ… မဆိုင္ဘူးကြ … ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလာက ၾကီးရဲ႕ အလွတရားကို ျမင္ေအာင္
ၾကည့္တက္ရင္ ျမင္တာပဲေလကြာ …. ကဗ်ာဆရာမွာ အသဲႏွလံုး တစ္ခု အပိုမပါ ပါဘူးကြာ ….”
“ဟုတ္ပါတယ္ အာကာရယ္ …. ကဗ်ာဆရာနဲ႕ စကားၿပိဳင္ေျပာမိတာကိုက
ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမွားတာပါ ”
မိုးယံက ရယ္ရယ္ေမာေမာ ႏွင့္ ေျပာသည္ ။
“ ေအး … ေစာေစာစီးစီး တည္းက သိသင့္တယ္ … ေနဦး မွားေနတာ တစ္ခု ႐ွိေသးတယ္ ..
ငါက ကဗ်ာဆရာမဟုတ္ဘူးကြ … ကဗ်ာသမား …. ကဗ်ာကို ၀ါသနာပါလို႕ ျမတ္ႏိုးလို႕ ေရးတယ္ .. ဖတ္တယ္..
အဲဒါ ကဗ်ာ၀ါသနာအိုး .. အဲ .. ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကဗ်ာသမား လို႕ပဲ ေခၚလို႕ရတယ္ … ကဗ်ာဆရာ မျဖစ္ေသးဘူး …
႐ွင္းၿပီလား …”
ကၽြန္ေတာ္က ဆရာၾကီးေလသံႏွင့္ ႐ွင္းျပေသာ္လည္း စိတ္ပ်က္ေနေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ မိုးယံက
“ ဟာ… ေတာ္ပါၿပီ ဆရာသမားရယ္ .. ရႈပ္ေနတာပဲ .. ဘာေတြမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး ….”
“ ဟား … ဟား .. ဟာ း…”
စကားတစ္ေျပာေျပာႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ ဘီးဦးတည့္ရာ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းလာေသာ ငွက္ကေလးမ်ား သဖြယ္
ေပါ့ပါး ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ ။ .. ဒါက အလုပ္မ႐ွိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ လုပ္ေနက် စိတ္အပန္းေျဖမႈတစ္ခုပင္..
“ အကို ”
႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ လာေသာ သူရိန္၏ အသံ …
“ လြင္ေအာင္ ကိုေတြ႕မိေသးလား အကိုတို႕ ”
“အင္း …. မေတြ႕မိဘူး … ဘာကိစၥေတြ အေရးၾကီးေနတာလဲ ရန္ႏိုင္ ”
“ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ … ဒီမွာေလ … ကၽြန္ေတာ့္ကို အပူကပ္ၿပီး လိုက္႐ွာခိုင္းေနတာ …
ေတြ႕ရင္လည္း ေျပာပါဦးဗ်ာ …”
သူရိန္က ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေမးေငါ့ ျပလိုက္ေသာ ေနရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ကယ္ရီယာ ေနာက္မွာ ဂ်စ္ကန္ကန္
စတိုင္ေလးနဲ႕ ဖန္စီက်သည္ဟု ထင္ရေသာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ … ေပကပ္ကပ္ ပံုစံေလးႏွင့္ ျပန္ၾကည့္သည္ ။

ဒီမွာ ဆက္လွ်က္အားေပးပါဦးဗ်ာ .....

ၿဖိဳးငယ္

ငါတို႕ဆီမွာ ေခါင္းတစ္လံုးစီ ထပ္ထြက္တဲ့ေန႕

ဤကဗ်ာျဖင့္ အမွတ္စဥ္ ( ၄၇ )မွ အရာ႐ွိမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳပါသည္ ။ ။ ။
အျမီး႐ွည္ေခါင္းထြက္ဖို႕
ေလာကဓါတ္ ၀န္းက်င္မွာ
ပုထုဇဥ္ လူသားတို႕
မရပ္မနား အားထုတ္ၾကရင္း
သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ …
ဒီေန႕ ငါတို႕ဆီမွာ ေခါင္းတစ္လံုးစီ ထပ္ထြက္ၾကၿပီ …

မပ်က္တမ္း အသံုးခ်ေနရတဲ့ ဦးေႏွာက္
တစ္ေတာက္္ေတာက္ က်ခဲ့ရတဲ့ ေခၽြးေတြ
အေ၀းမွာ ေနရတဲ့ ဒုကၡ
ရင္းႏွီးမႈ အနႏ ၱ
ေပးဆပ္မႈေတြနဲ႕မွ
ရ႐ွိလာတဲ့ အက်ိဳးဆက္
ငါတို႕ေတြ တန္ဖိုးထားတက္ရမယ္ ….

ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ၁၇ ရက္
ငါတို႔ရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲမွာ အမွတ္တရ
အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကို ေနာက္ျပန္ေတြး
လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္တုန္းကလည္း
ငါတို႕ရဲ႕ အေသြးအသားထဲမွာ
သမိုင္းေတြ စ ေရးေပးခဲ့ေသးတယ္ ….

အေျပာလြယ္သေလာက္ အေနခက္တဲ့
ေလာကရဲ႕ တိုက္ခ်က္ တိုက္ကြက္ေတြၾကား
အေနအစား တက္ေအာင္ လႈပ္႐ွား
မွားသြားတာေတြ ႐ွိသလို
မွန္ထားတာေတြလည္း ႐ွိတယ္
ငါတို႕ အသိတရား ထဲမွာ
ထာ၀ရ သိထားရမွာက
ပုခံုးေပၚက ၀န္
ေက်ပြန္ေအာင္ ျပင္ဆင္ဖို႕ပဲ …

ငါတုိ႕အျမင္ထဲမွာ
၄၇ ရဲ႕ဂုဏ္အင္ေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္
အကုန္အစင္ ေျပာရရင္
ပံုျပင္မဟုတ္တဲ့ အတိတ္သမိုင္းမွာ
တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပဲေျပာေျပာ …
ေဟာ .. ၾကည့္လိုက္ …
ငါတို႕ေတြ ကြန္းခိုခဲ့တဲ့
စစ္တကၠသိုလ္ ကၽြန္းညိဳၾကီးမွာ
စည္းလံုးမႈေတြ ပိုခဲ့ၾကတယ္ ……

အနာဂါတ္လမ္း ခ်ိဳေစဖို႕
တို႕ညီအကိုေတြ ေပါင္းစုစြမ္းနဲ႕
ႏိုင္ငံတစ္၀မ္း ေအးခ်မ္းေစမယ္
၄၇ ရဲ႕ပန္းေတြ လႈိင္လႈိင္ပြင့္လို႕
ႏိုင္ငံတင့္ ျငိမ္းခ်မ္းဖို႕
မေသြတမ္းေပါ့
သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ ….
ငါတို႕ ကမ္းလက္ေတြ
ထာ၀ရ လွမ္းဆက္ထားၾကပါစို႕ …..

ၿဖိဳးငယ္

ဒီဇင္ဘာအလြမ္း - ၅

ဒီဇင္ဘာေရ ...
လြမ္းေရးထက္ ၀မ္းေရး မခက္ေပမဲ့
စာေမးပြဲေတြ ဆက္ေနတယ္ ...
( ဒါေပမဲ့လည္း ... )
အလွမ္းေ၀းတဲ့ ပန္းကေလးအတြက္
လြမ္းေတးကို အခန္းေလးထဲမွာဆို
ငိုေနတဲ့ ႏွင္းေတြကိုေငး
( ကၽြန္ေတာ္ေလ ..... )
ကမၻာတစ္ျခမ္းက ခ်စ္သူအေၾကာင္းပဲ ေတြးေနမိတယ္ .....

ဒီဇင္ဘာအလြမ္း - ၄

တစ္ခန္းရပ္ ျပဇာတ္တစ္ခုလား
အလြမ္းရဲ႕ ျပကြက္တစ္ခုလား
အခ်မ္းရဲ႕ မ်က္လွည့္တစ္ခုလား
လြမ္းနာေတြ စုေနတဲ့လူမမာ တစ္ေယာက္လို႕
ဘယ္ဆရာ ဘယ္ေဆးမွ ကယ္စရာ ေ၀းလို႕
သူတို႕ေတြ လက္မိႈင္ေငး ေနၾကၿပီ ...
တစ္ကယ္ပါ ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ္ေလ
အေ၀းက ခ်စ္သူအတြက္ပဲ ရင္ေလးမိပါတယ္ .....


ၿဖိဳးငယ္

ဒီဇင္ဘာအလြမ္း - ၃

ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ ရာသီက
ဒီဌာနီမွာ ႏွင္းမက်ဘူး ....
ႏွင္းမခ မေပမဲ့
လမ္းမထက္မွာ အခ်မ္းဓါတ္ေလးနဲ႕မို႕
အလြမ္းဖက္မိပါတယ္
ဒီဇင္ဘာရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေရ ...
ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က လြန္ပါသေလာ ....

ၿဖိဳးငယ္

ဒီဇင္ဘာ အလြမ္း - ၂

အငဲက တစ္လွည့္
ေမစပယ္ညိဳက တစ္ခါ
အာဇာနည္က တစ္မ်ိဳး
လင္းနစ္က တစ္ဖံု
ပညာစံု တန္ခိုးျပၾကတာ
ႏွင္းမပါတဲ့ ဒီဇင္ဘာမွာေတာင္
ငါ့ရင္မွာ ဟာတာတာ ျဖစ္ေနရဲ႕ ....

ဒီဇင္ဘာေရ ...
လူေတြက ေမးၾကတယ္
မင္းေရာက္တဲ့ အခါ
ဘာေၾကာင့္မ်ားလြမ္းၾကလဲတဲ့
ငါ့ဘယ္လိုေျဖရမလဲကြာ .....



ၿဖိဳးငယ္

ဒီဇင္ဘာ အလြမ္း - ၁

အတြင္းေရာ အျပင္ပါ ေ၀ဒနာနဲ႕မို႕
ဒီဇင္ဘာေရ ...
မင္းျပဳ သမွ်ေပါ့ ...
တကယ္ေတာ့ ငါက
အလြမ္းေတြပဲ ေပးတဲ့
အဲဒီႏွင္းေတြကို လက္ကမ္းၾကိဳမိတဲ့ေကာင္ပါ ....


ၿဖိဳးငယ္

ႏို၀င္ဘာ အလြမ္း

ႏို၀င္ဘာရဲ႕ေလေျပေတြ တုိက္စားသြားလိုက္ပံုမ်ား
ငါ့ရင္ခြင္မွာ အလြမ္းေတြပဲ ေျခရာက်န္ခဲ့တယ္
မတန္မရာ က်ေတာ့မဲ့ ႏွင္းတို႕အတြက္
ခြန္အားမွ်ပါ ခ်စ္သူ .....

ပု႐ြက္ဆိတ္ တစ္ေကာင္လို
ၾကိဳတင္စု စရာမလိုပဲ
ႏွင္းေတြလို တစ္ဖြဲဖြဲ
အလြမ္းေတြ ငါ့ရင္မွာ သည္းေနတယ္ ....

ကမၻာၾကီးတစ္ကယ္လံုးရဲ႕လား မသိေပမဲ့
နဂါးေငြ႕တန္းအထိ ငါ့အလြမ္းေတြ ႐ွိတယ္
သိုးေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္လို ဘာမွမသိေပမဲ့
အလြမ္းေတြ ေတာ့ ႐ွိသင့္ပါရဲ႕ .....

ပ်က္မယ္ဆိုလည္း ပ်က္လိုက္ပါေတာ့ ကမၻာရယ္
မင္းလည္း ေႏြမိုးေဆာင္း ေျပာင္းရတာ ပင္ပန္းသလို
ငါလည္း အလြမ္းေတြ ထမ္းထားရတာ စိတ္ႏြမ္းတယ္
ေနာက္ကမၻာမွာေတာ့ အလြမ္းေတြထဲ စဲ ေလာက္ပါရဲ႕ ....

ႏွင္းမႈန္ေတြျဖန္က်က္
ႏွင္းခ်ပ္ေတြ ခင္ထားတဲ့ ႏွင္းကမၻာထဲ
မင္းမပါပဲ တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္
ငါ့ဘ၀က ေျခာက္လြန္းတယ္ ခ်စ္သူ...

ငါ့ရင္ကို လန္းဆန္းေအာင္
ႏွင္းေတြလည္း မစြမ္းႏိုင္ဘူး
အလြမ္းေတြပဲ ထပ္ထပ္ေပး
နည္းနည္းေလးမွ မသနားၾကဘူး ....

အပ်င္းေျပမဟုတ္ပါဘူး
အလြမ္းေက်မလားလို႕
ႏွင္းေတြကို သက္ေသျပဳ
ရင္ခြင္မွာ ကဗ်ာတို႕ ထုဆစ္မိတာပါ ...

ႏို၀င္ဘာနဲ႕ ဒီေဆာင္း
ရင္ခြင္ဗလာမွာ အက္ေၾကာင္း
ဒီႏွင္းထုနဲ႕ ဒီအလြမ္း
ေၾသာ္ ....
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ တစ္ခန္းရပ္ႏိုင္ပါ့မလဲဗ်ာ ...



ၿဖိဳးငယ္

လက္ကမ္းလင့္ေတာ့

တိတ္တခိုး အၾကင္နာနဲ႕
ေမတၱာေတြ ႏွစ္ၾကာ႐ွည္
ခ်စ္တာေတြ မင္းမသိခဲ့
ရင္ထဲမွ မင္းမၾကည့္တာ

မျမင္လည္း သိႏိုင္ရဲ႕
သစၥာခိုင္ ေမတၱာလမ္းမွာ
အခ်စ္ပန္းတစ္ပြင့္မွ်
လက္ကမ္းလင့္ပါေတာ့ ခ်စ္သူရယ္

ထြက္ေပါက္

ဧဒင္မွာ ဧ၀ တစ္ေယာက္တည္း မို႕
အာဒံအဖို႕ ရင္ခုန္တာ မဆန္းေပမဲ့
လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ မိန္းကေလးေတြေပါတဲ့ကမၻာမွာ
မင္းတစ္ေယာက္သာ ခ်စ္မိတဲ့ ငါက ႐ူးႏွမ္းေနလို႕လား .....

ဦးက်ည္ေပြ႕မွာေတာင္ အတက္ထြက္ခဲ့ေသးတာပဲ
ငါ့ရင္ဘတ္မွာလဲ ျဖတ္ထုတ္ရခက္
အတက္ တစ္ခု ထြက္ခဲ့ၿပီေလ
မင္းေၾကာင့္ေပါ့ မိန္းကေလးရယ္ ...

အားမတန္ မာန္ေလွ်ာ့ ဆိုေပမဲ့
အသြားအျပန္ေတာ့ ႐ွိသင့္ရဲ႕
မနက္ျဖန္ဆိုတာ ဘာမွန္း မသိတဲ့ဘ၀မွာ
အေသအခ်ာ ႐ွိတာက အလြမ္းစုတို႕ ...

အနမ္းျပဳဖို႕အားယူထားတဲ့ ပါးျပင္ကို တမ္းတ
အဲဒီ အခ်မ္းညေတြ အတြက္
အခန္း၀ကိုပဲ ထြက္ေအာ္ရမလား
အနာဂတ္ကိုပဲ တြက္ေမွ်ာ္ရမလား ....

ရင္နဲ႕ မခ်ိေအာင္ခံစားရပါတယ္ဆိုမွ
သူမ မသိတာ ဆိုးလုိက္တာ
ဘာကိုမွ ယိုးမယ္မဖြဲ႕ေတာ့ပါဘူး
အဲဒီမီးခိုးေငြ႕ေတြၾကား ဒီညကုန္သြားပါရေစ ....

ဘာမွ မထားခ်င္ဘူး
ရပင့္နဲ႕ ေ၀းေနတဲ့ဘ၀မို႕
ရရစ္ကို အေဖာ္ညိွ
ဓါးစာခံ အျဖဴေရာင္ နတ္သမီးတို႕ သိတယ္ ....

ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ
ရင္ထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္ေနသမို႕
ကဗ်ာတို႕ ေရးမိပါတယ္
နားလည္ၾကည့္ေပးပါ ပရိတ္သတ္ၾကီးရယ္ ....

လမင္းကို ႐ိုက္ခ်င္သူ

တစ္ဖြာၿပီး တစ္ဖြာ႐ိႈက္မိတဲ့ မီးခိုးေငြ႕ေတြၾကား
အလြမ္းေတြပါးသြားရင္ ေကာင္းမယ္ ...
ငါ့စိတ္ကို ခုႏွစ္ခု ကြဲသြားမလားလို႕
သူ႕ကို လက္တြဲၾကည့္ပါတယ္
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပာေတြပဲ ႐ွိတယ္ .....

ငါ မသိခဲ့ဘူး
ၾကယ္ေတြမ႐ွိတဲ့ ေကာင္းကင္မွာ
သူမ မ်က္ႏွာ မထင္မွန္း
ငါသိသိရက္နဲ႕ ဘာေၾကာင့္လွမ္းၾကည့္ေနမိလဲ ....

လမင္းေရ ..
မင္းက လူၾကမ္းပဲ
ငါလြမ္းမွန္း သိေနတာေတာင္
မင္းက တစ္ျခမ္းပဲ ႐ွိတယ္ ...

မင္းသိရဲ႕လား
ငါ့ခ်စ္သူ ငါ့ကိုနမ္းဖို႕
မင္းကို လွမ္းၾကည့္ခ်ိန္
မင္းဆီမွာ ငါမ႐ွိရင္
အျပစ္ဒဏ္ထိလိမ့္မယ္ ....

တကယ္ဆို
လြမ္းရစ္သမွ် ေျပေအာင္
လျပည့္ည ေတြပဲျဖစ္သင့္တာေပါ့
အခုေတာ့
ဒီေရေတြလည္း စိတ္ဆိုး
တိတ္တခိုးနဲ႕ ငို႐ႈိက္
ငါလည္း မီးခိုးေတြၾကားေခါင္းစိုက္
လမင္းကို တစ္ခ်က္႐ိုက္ခ်င္တယ္
ငါ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ လြမ္းပါရေစ ....


ၿဖိဳးငယ္

လြမ္း

လြမ္းရသူေရ ...
လြမ္းရိပ္တေ၀ေ၀
လြမ္းအတိတ္ေတြနဲ႕
လြမ္းစိတ္ေတြ မေျပႏိုင္ဘူး
လြမ္းစိတ္နဲ႕ ေမာ ...

လြမ္းမိုးေတြတစ္ဖြဲဖြဲ႐ြာ
လြမ္းေမာစရာ
လြမ္းရာသီထဲ
လြမ္းေတးေတြဆိုညီး
လြမ္းမီးေတြရင္ထဲေတာက္
လြမ္းေလာက္တဲ့ အနမ္းေတြနဲ႕
လြမ္းေသာက္ထားတဲ့ မနက္ခင္းမွာ
လြမ္းရင္းနဲ႕ ေဆြး ....


ၿဖိဳးငယ္

မွတ္ခ်က္ ။ ။ အခုတေလာေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေတြကို ဖတ္ၿပီး .. ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာျဖစ္ေနတာလဲ .. အသဲကြဲေနတာလား .. ေမးေနတဲ့သူ မနည္းပါဘူး .. ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး .. ျဖိဳးငယ္ တကယ္ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး .. ကၽြန္ေတာ္က စိတ္ကူးေပါက္ရင္လည္း ေပါက္သလိုေရးတက္ပါတယ္ ... အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ .. အခုကဗ်ာေလးကို ေရးထားတာၾကာပါၿပီ .. ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ မလုပ္ခင္တည္းကေပါ့ ... ဘေလာ့မွာ မတင္ဖူးေသးလို႕ အခုတင္လိုက္တာပါ ... အသဲကြဲတာေတြ မလုပ္ပါနဲ႕ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာ ဖတ္ဖို႕ေပါ့ဗ်ာ ..:P .. အခုေလာေလာဆယ္ ဘာမွ မေရးႏိုင္ေသးလို႕ပါဗ်ာ .. နားလည္ရင္း အားေပးၾကပါဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ့္ကို ဂ႐ုတစိုက္ေမးျမန္းၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး နဲ႕
လာေရာက္ ခံစားၾကသူမ်ား အားလံုးကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ...

ငါမသိဘူး

အေႏွးကြက္ေတြပဲ ျပေနတဲ့ action ကား
တိတ္ေတြကုန္သြားတာပဲ အဖတ္တင္တယ္
မ်က္ရည္ျမင္မွာ သက္ေသထင္တာလား
ေဟ့ဒီမွာ ငါ့ရင္ကိုခြဲ
ပုပ္ေနတဲ့ အသည္းႏွလံုး
မင္းမုန္းသြားလို႕ ျဖစ္မွာပါ ...

ေအာင္ျမင္ျခင္းမွတ္တိုင္မွာ
က်႐ႈံးျခင္းလက္မွတ္ကိုင္ရတဲ့ ငါ
အဲဒီအခါမွာ ႐ြာတဲ့မိုးကို
ဘယ္လိုမ်ား ကဗ်ည္းထိုးၾကဦးမွာလဲ.....

ၿဖိဳးငယ္

နတ္သမီးအတြက္ ၾကိဳးျဖဳတ္ထားတဲ့ဂစ္တာ

ဘၾကီးေအာင္ မညာခဲ့ပါဘူး
ဒါေပမဲ့ ...
ငါရလိုက္တဲ့ ေ႐ႊ႐ုပ္က
စိတ္ႏွစ္ခြနဲ႕ နတ္သမီး ....

မီးတစ္ဖက္ ေရတစ္ဖက္
ငါက ေရတစ္စက္ေပမဲ့
သူမက မီးဘက္ကို ၾကိဳက္တဲ့သူ .....

ေရမ်ားေရႏိုင္ မီးမ်ားမီးႏိုင္ ဆိုေပမဲ့
ငါ့ရဲ႕ ေမတၱာေရ အနႏၱက
ဘာ့အတြက္ မီးတစ္စ ကို မေက်ာ္ႏိုင္တာလဲ .....

ေပ်ာ္သည့္ အခါ ျပံဳး၍
မုန္းသည့္ အခါ မငိုပါနဲ႕ မိန္းကေလး
ေပးခဲ့မိတဲ့ ႏွလံုးသားကို စာနာပါ ....

သာယာတဲ့အခါ ငါ့ကိုေမ့
ဒုကၡေတြ႕မွ တမ္းတပါ
လြမ္းရမွာကို ငါေၾကာက္တယ္ ...

အနမ္းေတြ ခဏ ခဏ ေခၽြရေပမဲ့
ပန္းေတြ ေၾကြေၾကြက် သလို
ရင္ခြင္မွာလည္း ႏြမ္းလွ်ေၾက...

မင္းႏႈတ္ခမ္း၀မွာ သေႏၶတည္လာတဲ့ စကားတို႕က
တစ္ျခားတစ္ေယာက္အတြက္ေ၀တဲ့ ေသာက
ငါ့ရင္၀ ကိုလည္း ခဏေလာက္ေတာ့ ၾကည့္သင့္တယ္ .....

မခ်ိတင္ကဲ အမိရင္ထဲက ေ၀ဒနာ
ေျဖသာေအာင္ ေဆးတစ္ခြက္
မေပးတက္ခဲ့တာလည္း ငါ့ လိုအပ္ခ်က္ပါ ....

အငိုမ်က္လံုး အၿပံဳးမ်က္ႏွာ
မျမင္ခ်င္ဆံုး အဆံုးတစ္သက္တာ
ငါးစိမ္းလိုခ်င္ ငါးကင္ေတာ့ ပစ္ပါ ...

ငါးစိမ္းကို တပ္မက္
ငါးကင္ကို တြယ္ဖက္
မင္းအတြက္ ရင္ေလးတယ္ ....

ႏွလံုးသားေပးကာ ခ်စ္ခဲ့ၿပီမို႕
အမုန္းေတးသြားမၾကားရေအာင္
မိန္းကေလးေရ ...
ငါ့ဂစ္တာေလး ၾကိဳးျဖဳတ္ထားမယ္ ....


ၿဖိဳးငယ္

ဒီေန႕ ေနာက္ဆံုး

စြန္႕လြတ္ျခင္းနဲ႕ ေပးဆပ္ျခင္း ၾကားမွာ
ႏွလံုးသား က ဖ်ားတယ္ ....
ဟန္ေဆာင္ျခင္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ၾကားမွာ
အခ်စ္က မွားတယ္ ....

ထြက္သက္နဲ႕ ၀င္သက္ ၾကားမွာ
ျဖစ္ ပ်က္ ေတြ မ်ားတယ္ ...
မေန႕ကနဲ႕ မနက္ျဖန္ ၾကားမွာ
ဒီေန႕က ေနာက္ဆံုး .....


ၿဖိဳးငယ္

အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ....

အဖြင့္ ။ ။ ဒီပိုစ့္ ေလးကိုေရးရတာ လည္း ... ကၽြန္ေတာ့္ ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
TAG တဲ့ ညီမေလး မီးငယ္ေၾကာင့္ပါပဲ .... ။ ဒီပိုစ့္ေလးကို TAG ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေပ်ာ္မိတယ္ .. ။ ေရးရမွာ မခက္ေလာက္ဘူး

ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့ ... ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကလည္း ဒါမ်ိဳးေလးေတြပဲ
ေရးခ်င္တာကို .. ။ ဒါေပမဲ့ ေရးဖို႕ ေသခ်ာ စဥ္းစား
ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ နည္းနည္းေတာ့ စိုးရိမ္မိတယ္ .. ။
ကၽြန္ေတာ္ေရးတာေတြ မွားယြင္းေနမွာ စိုးလို႕ပါ ... ။ ဘာလို႕
လဲ ဆိုေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ တန္ဖိုးအရမ္းၾကီးမားလို႕ပါ ... ။
ဒါေပမဲ့ဗ်ာ အခု ကၽြန္ေတာ္ေရးလိုက္ပါၿပီ ... ။
တစ္စံုတရာ လဲေခ်ာ္မႈ ႐ွိခဲ့လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ၊
မတိုက္ဆိုင္မႈ ႐ွိခဲ့ လွ်င္ေသာ္ လည္းေကာင္း နားလည္
ေပးေစခ်င္ပါတယ္ ... ။ လြတ္လပ္စြာလည္း ေ၀ဖန္ႏိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား ... ။
ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳဆိုပါတယ္ .... ။

အခ်စ္ဆိုတာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ တစ္ခုပါ ။ ( စိုင္းထီးဆိုင္ )

ဒီစာသားေလးက အမွန္ေတာ့ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကမွာပါ ။ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ အဆိုေတာ္ေတြထဲက တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္ေသာ စိုင္းထီးဆိုင္ က ဆိုသြားတာပါ ..။ တစ္ကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ သူေျပာသလို တစ္ကယ့္ကိုလွ်ိဳ႕၀ွက္ ခ်က္ တစ္ခုပါပဲ ... ။ အဲဒီလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို မွန္ကန္ေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္စြမ္းလည္း ယေန႕အထိ မ႐ွိေသးပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အဲဒီစာသား အဖြင့္ေလးကို ၾကိဳက္ပါတယ္ ... ။ေယဘူယ် အားျဖင့္လည္း မွန္ကန္တယ္ ထင္ပါတယ္ ... ။





အခ်စ္ဆိုတာ ၀ိဥာဥ္ရဲ႕ အလွတရားပါ ။ ( စိန္႕ၾသဂတ္စတင္း )

ဒါကေတာ့ အခ်စ္ကို ဖြင့္ဆိုခ်က္တစ္ခုပါပဲ ... ။ သူဆိုထားတာေလးကလည္း လွပါတယ္ ။ တစ္ခုေတာ့ ႐ွိတာေပါ့ဗ်ာ .. ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗုဒၶဘာသာမွာ ၀ိဥာဥ္ လို႕ သတ္မွတ္သံုးစြဲတာ မ႐ွိသလို ၀ိဥာဥ္ ဆိုတဲ့ အယူ၀ါဒလည္း မ႐ွိပါဘူး .. ။ ထားပါေတာ့ .. ။ သူ႕အယူ အဆ အတိုင္းနားလည္ေပးလိုက္ရေအာင္ ....။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၀ိဥာဥ္ ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈံးေလးကို စိတ္လို႕ ေျပာင္းလဲ သံုးခ်င္ပါတယ္ ... ။အဲဒီေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ စိတ္ရဲ႕ အလွတရားပါ ... ေပါ့ ။ မွန္ကန္တယ္လို႕ထင္ရတာပါပဲ ... ။ အခ်စ္ဆိုတ့ဲ အရာ ျဖစ္ေပၚလာၿပီဆိုရင္ မိမိရဲ႕ စိတ္မွာ အမ်ားၾကီးေျပာင္းလဲသြားမႈေတြလည္း ႐ွိပါတယ္ ... ။ အခ်စ္႐ွိရင္ စိတ္မွာေပ်ာ္တယ္ .. ၀မ္းသာတယ္ ... ၾကည္ႏႈးတယ္ ... ပီတီျဖစ္တယ္ .... အခ်စ္မ႐ွိတဲ့အခ်ိန္မွာဆို ၀မ္းနည္းတယ္ ... ပူေဆြးတယ္ .. အစ ႐ွိသည္ျဖင့္ေပါ့ ...။ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္တက္တာလဲ ႐ွိပါတယ္ .. ။ အဲဒီေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာစိတ္ကို ေဖာ္က်ဴးႏိုင္တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ ... ။ အဲဒါကို စာေရးဆရာက လွပစြာ ၀ိဥာဥ္ရဲ႕ အလွတရား .. စိတ္ရဲ႕ အလွတရား ဆိုၿပီး ဖြဲ႕ ထားတယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ ... ။



အခ်စ္ဆိုတာ လွပတဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုပါ ။ ( ၀ီလ်ံ႐ွပ္ )

ဒါကလည္း မွန္တယ္လို႕ ထင္ရတာပါပဲ .. ။ အခ်စ္ဆိုတာ ႐ူးသြပ္စြာ တက္မက္ေစတဲ့ အတြက္ အိပ္မက္႐ွည္ တစ္ခုကို မက္ေနရ သလိုပါပဲ .. ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ လန္႕ႏိုးမယ္ ဆိုတာ မသိႏိုင္သလို .... ႏုိးသြားၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာအက်ိဳးဆက္ေတြ ျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာလည္းဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ပါဘူး ...။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အိပ္မက္ကို မက္ခြင့္ရေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးေနၾကတာ အမွန္ပါပဲ ... ။ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူး
ေနၾကတယ္ ဆိုတည္းက အိပ္မက္က အိပ္မက္ဆိုး မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ... ။ အိပ္မက္ဆိုး သာဆိုရင္ ဘယ္ၾကည္ႏူးပါ့မလဲ ...။ ထိတ္လန္႕ေၾကာက္႐ြံ႕ေနၾကရမွာေပါ့ ... ။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီ အိပ္မက္ဟာ အိပ္မက္ေကာင္း တစ္ခု ... တစ္နည္း အားျဖင့္ လွပေသာ အိပ္မက္ေလးတစ္ခုေပါ့ဗ်ာ .. ။




အခ်စ္ဆိုတာ ခံစားမႈ မ်ားထက္ ဆန္းၾကယ္ေသာအရာ ။ ( အခ်စ္ဆိုသည္မွာ သီခ်င္းမွ )

အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ ... အခ်စ္ဆိုတာ စိတ္ခံစားမႈ ... စိတ္ကိုေဖာ္က်ဴးႏိုင္တဲ့ အရာ ဆိုေပမဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြ အားလံုးထက္ဆန္းၾကယ္ နက္႐ႈိင္းတဲ့ အရာ တစ္ခုပါ ... ။ ပူတာ .. ေအးတာ .. ခ်ိဳတာ .. ခ်ဥ္တာ .. အစ ႐ွိသျဖင့္ ေပါ့ .. အရာ တိုင္းမွာ စိတ္ခံစားမႈ ဆိုတာသိသိၾကီးနဲ႕ ျဖစ္ျဖစ္ ... မသိမသာ ျဖစ္ေစ ... ျဖစ္ေပၚေနတာ အမွန္ပါ ... ။ အဲဒီ ထဲကမွ အခ်စ္ဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားမႈ ဆိုတာ အရမ္းကို ဆန္းၾကယ္ပါတယ္ ... ။ ဘာလို႕လဲ ဆိုရင္ တစ္ျခား တစ္ျခားေသာ စိတ္ခံစားမႈေတြကို ပါးစပ္က ဖြင့္ထုတ္ ေျပာၾကားႏိုင္ေပမဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ခံစားမႈ ကိုေတာ့ ေဖာ္ထုတ္ေျပာၾကားႏိုင္စြမ္း မ႐ွိလို႕ပါ ....။ ေဖာ္ထုတ္ေျပာၾကား ၾကမယ္ ဆိုရင္လည္း တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ တူႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ... ။အဲဒီေတာ့ ဆန္းၾကယ္ နက္႐ိူင္းလြန္းတဲ့ ခံစားမႈ ဆိုရင္ မွားႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး ... ။




အခ်စ္ဆိုတာ ႏွလံုးသားမွ ယိုစိမ့္ထြက္လာေသာ ခံစားမႈ ျဖစ္ၿပီး အိမ္ေထာင္ေရး ဆိုတာ ဦးေႏွာက္နဲ႕ ႏွလံုးသား လက္တြဲ ဆံုးျဖတ္ျခင္းပါ ... ။ ( ၿဖိဳးငယ္ )

ဒီေန႕ ေခတ္ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ .. အခ်စ္နဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကို ပိုင္ျခား ဆံုးျဖတ္ထားမႈ နည္းပါးၾကပါတယ္ ...။ တစ္ခါတစ္ေလ ခ်စ္လွ်က္နဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳ ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္လို႕ ဆိုၿပီး မိမိ စိတ္ကို မိမိ လိမ္ညာ ... ႏွလံုးသား ကုိ ေျမျမဳပ္ အရာအားလံုးကို ဟန္လုပ္ ၿပံဳးၾကတာမ်ိဳးလဲ ႐ွိပါတယ္ ...။ ဘယ္ေလာက္ ၾကီးမားတဲ့ ဆံုး႐ူံးမႈ မ်ိဳးလဲ ... ။ ေခါင္းစဥ္ေတာင္ မတပ္တက္ေတာ့ပါဘူး ... ။ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္တာနဲ႕ မခ်စ္ရေတာ့ဘူးလား ....။ အခ်စ္ဆိုတာ ထိန္းခ်ဳပ္လို႕ မရႏိုင္ပါဘူး ....။ အိမ္ေထာင္ဆိုတာ ကံေပၚမွာလည္း မူတည္ပါတယ္ ။ကံဆိုတာ လက္႐ွိကံ ေ႐ွးဘ၀ က ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ကံ ဆိုၿပီး ႐ွိတယ္ေလ ... အဲဒီကံၾကမၼာ ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ပါဘူး ... ။ မိုးၿပိဳမွာ ကို ေၾကာက္လို႕ စပါးမစိုက္ေတာ့ ဘူးဆိုရင္ ငတ္႐ံုပဲေပါ့ .. ။ ျဖစ္မယ္ .. မျဖစ္ဘူး မသိတဲ့ အရာကို ေတြးၿပီး ပူပန္ေနျခင္းဟာ မိမိ အတြက္ ဆံုး႐ံူးမႈ ၅၀% ႐ွိႏိုင္ပါတယ္ .. ။ အဲဒီေတာ့ ႏွလံုးသားက ယိုစိတ္ထြက္ လာတဲ့ ခံစားမႈ အတြက္ ဦးေႏွာက္ကို အလုပ္မေပးသင့္ ေသးပါဘူးဗ်ာ ... ။





အခ်စ္ဆိုတာ အေၾကာင္းျပခ်က္ မ႐ွိေသာ ေမတၱာတရားပါ ။ ( ၿဖိဳးငယ္ )

အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုနဲ႕ ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ဟာ ... ခိုင္ခံ့ တည္ျမဲမႈ မ႐ွိႏိုင္ပါဘူး ... ။ ဥပမာ သူက လွလို႕ ခ်စ္တာ ... သူ႕မွာ ဘယ္လို အရာေလးေၾကာင့္ ခ်စ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့ ... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒါကို အခ်စ္လို႕ မသတ္မွတ္ခ်င္ပါဘူး ....။ အဲဒါ သာယာမႈ လို႕ ပဲ သတ္မွတ္ခ်င္ပါတယ္ .. ။ အရည္ အခ်င္း တစ္ခုေၾကာင့္ ... အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုေၾကာင့္ ခ်စ္မိတယ္ ဆိုရင္ ... အဲဒီ အရာေလးေတြ ကိုယ္ ခ်စ္တဲ့ သူဆီ
မွာ မ႐ွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲဒီ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ အရာကလည္း ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတက္ပါတယ္ ... ။ အဲဒီေတာ့ ဘာလို႕ ခ်စ္လဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို လာေမးရင္ေတာ့ အေျဖက ႐ွင္းပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္လို႕ ... ခ်စ္တာပါ ... ။





အခ်စ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ယေန႕တုိင္ ေပၚလြင္ေအာင္ အဓိပၸါယ္ မေဖာ္စြမ္းႏိုင္တဲ့ အရာပါ ။ ( ၿဖိဳးငယ္ )

အခ်စ္ဆိုတာကို ကမၻာေက်ာ္ နာမည္ၾကီး စာေရးဆရာၾကီးမ်ား ကိုယ္တိုင္က အဓိပၸါယ္ မေဖာ္ႏိုင္ပါဘူး လို႕ ၀န္ခံသြားတယ္ေလ .. ။အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လို ဥမမယ္ စာမေျမာက္ အညတရ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကေရာ ... ??? ... ။ မစြမ္း၀့ံပါဘူး .... ။ အခ်စ္ဆိုတာ အရမ္းကိုနက္႐ိႈင္း က်ယ္ျပန္႕လြန္းပါတယ္ .. ။ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း စိုးရိမ္ မိတယ္ .. ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုတဲ့ ေကာင္က အခ်စ္ရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္က်ဴးလိုက္လို႕ အခ်စ္ရဲ႕ နက္႐ိူင္းမႈ ကို မေဖာ္မလြင္ ျဖစ္သြားမွာ ... အရသာ ပ်က္သြားမွာ ... တန္ဖိုးေလွ်ာ့ သြားမွာ ... အခ်စ္ရဲ႕ ၾကီးမား ေျပာင္ေျမာက္မႈကို ေစာ္ကားသလို ျဖစ္သြားမွာ အရမ္းကို စိုးရိမ္ပါတယ္ ...။ အဲဒီေတာ့ အမွန္အတိုင္းပဲ ၀န္ခံပါရေစ ... ။ အခ်စ္ဆိုတာ ျဖိဳးငယ္ဆိုတဲ့ ေကာင္
ဒီေန႕ အထိ အဓိပၸါယ္ မေဖာ္နိုင္တဲ့အရာပါ ... ။


ေက်းဇူးတင္စကား ။ ။ ဒီပိုစ့္ေလးကို ေရးျဖစ္ေအာင္ TAG ေပးတဲ့ ညီမေလး မီးငယ္ကို နဲ႕ အခ်ိန္ကုန္ခံ ဖတ္ ေပးၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အားလံုးကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ .. ။

တိုးတိုးေလးေသသြားတဲ့ ေမွာ္ပံုျပင္

ေမွာ္ဆရာရဲ႕ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္
ႏွင္းေတြသည္းသည္းလႈပ္ မက်တဲ့ ရာသီမွာ
မ်က္ေစာင္းကညာနဲ႕ အသက္ေျပာင္းသြင္းခံရတယ္
အဲဒီတုန္းက သူမအျပံဳး
ငါ့အတြက္ ပုလဲတစ္လံုးထက္ အဖိုးတန္တယ္ ....
မိုနာလီဇာေရ .....
မင္းခဏေတာ့ ဒုတိယ ေနလိုက္ပါ ....


အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငါက သစ္တစ္ပင္ ဆို
လိုေနတဲ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္
သူမ ရင္ခုန္သံနဲ႕ တိုက္႐ိုက္ အခ်ိဳးက်တယ္
မ႐ိုးမ႐ြ မာနေလးေတြကို ဖယ္ခြာ
မိုးည တစ္ရံတစ္ခါကလည္း
ႏွလံုးသားတစ္ေလွ်ာက္
အုန္းေမာင္းေခါက္ခဲ့ဖူးတယ္
ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လို႕ေပါ့ .....


တစ္ေန႕သ၌
ေမ့လိုက္ဖို႕သူမၾကံတယ္
အမွန္အကန္မဟုတ္တဲ့ ရင္ခုန္သံက
ဒဏ္ရာေတြသာ က်န္ေစတယ္
မင္းထားခ်င္ထား
ငါက အုန္းလက္ႏြားမဟုတ္ေပမဲ့
ကြမ္းမစား ေဆးမစား ေကာင္ရယ္ပါ .....


ေ႐ွာင္ဖယ္ကာ သြားမွေတာ့
ေနာင္ဘယ္ခါမ်ား ျပန္လာမယ္ မေတြးေတာ့ဘူး
ကေလးတစ္ေယာက္လို ေ႐ႊလင္ပန္းနဲ႕ ထမင္းဆီဆမ္း
႐ူး႐ူးကန္းကန္း တမ္းတေနလည္း
လြမ္းရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္ ...


အဲဒီေနာက္ပိုင္း ငါ့ရဲ႕ သမိုင္းမွာ
ေဖေဖာ္၀ါရီဟာ အ႐ိုင္း အစိုင္းေပါ့
ဗယ္လင္တိုင္း ကို ငါမုန္းတယ္ ....
မ်က္လံုးမပါတဲ့ ႏွလံုးသားကိုေတာ့
ရံဖန္ရံခါ သနားမိတယ္ ...
က်ိဳးသြားမွေတာ့ ျပန္တပ္ဖို႕ မၾကိဳးစားပါနဲ႕ ေမွာ္ဆရာရယ္ ...
အဲဒီပံုျပင္မွာ ငါ အသည္းကြဲ သမားပဲ လုပ္ပါရေစ ....


မင္း၀ွက္ထားတဲ့ ဖဲတစ္ခ်က္
ငါ့အတြက္ အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူး ေမွာ္ဆရာေရ ...
တိတ္တိတ္ေလး ေသသြားတဲ့ ဒ႑ာရီအတြက္
အဲဒီရာသီ တစ္ခါ ျပန္ေရာက္ရင္
ငါ့ဆီကို သံေခ်ာင္းေခါက္ပါ ....


ေန၀င္သြားတဲ့ အင္ပါယာအတြက္
တေယာေလး တစ္ပုဒ္ထိုး
တိုးတိုးေလး ေျပာပါရေစ ....
( ေကာင္မေလးေရ ....)
မင္းအိပ္မက္က ႏိုးရင္
ငါ့ အသဲကိုသာစား ငါ့ခႏၶာေတာ့ ထားခဲ့ပါ .......



မွတ္ခ်က္ ။ ။ ကြမ္းမစား ေဆးမစား = ပါ၀င္ေနေသာ္လည္း ဘာမွ အရာမေရာက္ေသာသူ ..... လို႕ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ခ်င္ပါတယ္ ... ဆရာတာရာမင္းေ၀ကေတာ့ ၀တၱဳတစ္အုပ္မွာ ထမင္းသိုး ဟင္းသိုး လို႕ ေရးထားပါတယ္ .... ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ငယ္ငယ္က ကစားၾကတဲ့အခါ ( ဥပမာ )... ထုပ္ဆီးတိုးတမ္း ဆိုပါစို႕ ... ကေလးတစ္ေယာက္က ေဆာ့လည္း ေဆာ့ခ်င္တယ္ ... မေဆာ့လည္း မေဆာ့တက္ေသးဘူးဆိုရင္ .. ကြမ္းမစား ေဆးမစား ဆိုၿပီး ေျပာၿပီး ကစားေစပါတယ္ ... သေဘာကေတာ့ အဲဒီလူက ထမင္းရည္ပူစည္း ေလာင္လည္း မ႐ႈံး သလို ... အဲဒီလူ ပန္း၀င္သြားလည္း မႏိုင္ပါဘူး .... အဲ .. ေနရာေဒသ ကို လုိက္ၿပီး အေခၚအေ၀ၚ အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိမယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ .....။



ၿဖိဳးငယ္

Never Delete .....

ကၽြန္ေတာ္တို႕ လူသားဘ၀ေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အရမ္းသနားစရာေကာင္းပါတယ္ ... ေဟာဒီ ခႏၶာကုိယ္ၾကီးရဲ႕အေသးငယ္ဆံုး ျဖစ္တဲ့ ဦးေဏွာက္ ဆိုတဲ့ အရာေလး တစ္ခု ပါလာတည္းက စၿပီး ဒုကၡေတြ႕ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ .. တစ္ေန႕တစ္ေန႕ ရသ တစ္မ်ိဳး ၊ သုတ တစ္မ်ိဳး အိုး ... စံုလို႕ပါပဲ .. အဲဒီ ေသးေသးေလးထဲကို စုၿပံဳထိုးထည့္ ရေတာ့တာပါပဲ ... တစ္ခါတစ္ေလ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္ .... အဲဒီ ဦးေဏွာက္ ဆိုတာၾကီးသာမပါလာခဲ့ဘူးဆိုရင္ ... ဒုကၡ တစ္ခုေလာက္မ်ား ေလွ်ာ့သြားမလားလို႕ ...အင္းေလ .. မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ စဥ္းစား မေနေတာ့ပါဘူး ...
အားလံုးပဲ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါဦး ... ဦးေႏွာက္ ဆိုတဲ့အရာေလးဟာ သာမန္ မ်က္စိနဲ႕ ၾကည့္ရင္ အလြန္ကို ေသးငယ္ပါတယ္ ... အဲဒီ ဦးေႏွာက္ ေသးေသးေလးထဲ ကိုပဲ ... တစ္ေန႕တစ္ေန႕ မကုန္မခမ္းႏိုင္တဲ့ ပညာေတြ .. ဗဟုသုတေတြ ... ကိုယ့္ အၾကိဳက္ေတြ စုပံု ထည့္ထားရတာ သူလည္း ၾကာေတာ့ ဘယ္ခံႏိုင္ရည္႐ွိမွာလဲ ... ကြန္ၿပဴတာ တစ္လံုးမွာေတာင္ ... Hard Disk ဆိုတဲ့ Memory ေတြထားတဲ့ ပစၥည္းေလးတစ္ခုပါတာပဲ ... အဲ ... တစ္ခု႐ွိတာက .. အဲဒီ Hard Disk ေလးက သူလက္ခံႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာေလးေတြေတာ ႐ွိတာေပါ့ .... သူလက္ခံႏိုင္တဲ့ အတိုင္း အတာေလးကို ေက်ာ္သြားၿပီ ဆိုတာနဲ႕ ႐ွင္းလင္းေရး လုပ္ေပးရတယ္ေလ .... မလိုခ်င္ေတာ့တာ ... အေရးမၾကီးေတာ့တာ ဖယ္ ၊ ဖ်က္ ၊ လိုခ်င္တာကို ျပန္မွတ္ ... တကယ္ေတာ့ ဒါေတြကို အားလံုးက အသိပါ ... ၿဖိဳးငယ္ လွ်ာ႐ွည္ေနတယ္ ... ေရးမယ့္ဟာ ကို မေရးဘူးလို႕ ေျပာေနၾကဦးမယ္ ...အားလံုးျမင္သြားေအာင္ အလြယ္ကူဆံုး ဥပမာေလး ျပလုိက္တာပါ .... ကဲထားပါေတာ့ ...
ကၽြန္ေတာ့္ကို လူတစ္ေယာက္က မင္းရင္ထဲမွာ ... မင္းစိတ္ထဲမွာ ... မင္းအသိဥာဏ္ထဲမွာ ... မင္းဦးေႏွာက္ထဲမွာ ႐ွိတဲ့ ပထမဆံုး အရာေလးေျပာျပပါဆိုရင္ ... ႐ွည္႐ွည္ေ၀းေ၀း စဥ္းစားေနစရာ မလိုပါဘူး ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Hard Disk ဦးေႏွာက္ေလး ထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ Delete မေပးပဲ ထာ၀ရ သိမ္းထားသည့္ အရာေလးက အႏၱေနာ အနႏၲ ငါးပါးပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဦးေႏွာက္ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေသးပါေစ ... ဘုရား ၊ တရား ၊သံဃာ ၊ မိဘ ၊ ဆရာ ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ၀င္သက္ ထြက္သက္ ႐ွိေနသ၍ ... တစ္နည္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ပ်က္သြားေသာ ေ႐ွ႕စိတ္ေနရာတြင္ ေနာက္စိတ္ တစ္ခု အစားထိုးေနသ၍ ... အၿမဲတမ္း ပထမ ျဖစ္ေနမည္ ဆိုတာမွာ မလြဲဧကန္ အမွန္စင္စစ္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္ ။ ။ ။

P.S >>> ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ... ဟိုေကာင္မေလး ... မီးငယ္ေပါ့ .. Tag ထားတာ ၾကာၿပီ ... မအားတာနဲ ႕
ေနာက္ၿပီး ဘာေရးရမွန္းမသိတာနဲ႕ မေရးပဲ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားတာ ၾကာေပါ့ .. အဲ .. မယ္မင္းၾကီးမေလး က မေမ့ဘူးဗ်ာ .. ဟိုေန႕က လာေအာ္သြားလို႕ အခု ေရးေပးလိုက္တာ ... ကၽြန္ေတာ့္ ပထမဆံုးေတြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မမွတ္မိေတာ့တာ အမ်ားၾကီးရယ္ပါ ... အဲဒီေတာ့ ေျပာျပေနလည္း မသိမဲ့အတူတူ ... အားလံုးသိေလာက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပထမဆံုးမ်ားကိုပဲ ေျပာျပလိုက္တာပါ .. သည္းခံ နားလည္ေပးၾကပါ ....မီးငယ္ေရ ... ေရးလိုက္ၿပီေဟ့ .. ေက်နပ္ေတာ့ ....



ၿဖိဳးငယ္

ဂ်စ္ပစီတစ္ေယာက္အတြက္ ျငိမ္းခ်ိမ္းေရးသံစဥ္ ...

အဲဒီေန႕က ေကာင္းကင္မွာ
အသူရာနဲ႕ သိၾကားမင္း စစ္ခင္းေနတုန္း
နတ္သမီးကၾကိဳး တိတ္တိတ္ေလးခိုးထားတဲ့ ေကာင္မေလးက
ညင္းသြဲ႕ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ဗ်တ္ေစာင္းေလးခတ္တယ္
ငါ့ရင္မွာ တလွပ္လွပ္နဲ႕ .....


အေ႐ွ႕ဘက္ရာသီရဲ႕ ေလၾကမ္းေတြေမြေႏွာက္သလို
ငါ့ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး ေတာေမွာက္တယ္
ဘာေၾကာင့္မ်ား ဂ်စ္ပစီတစ္ေကာင္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံကို
အဲဒီအခ်ိန္က ဂရင္းနစ္စံခ်ိန္တင္ရန္ ေမ့ခဲ့တာလဲ ...


ေလလံတင္လို႕မရတဲ့ ႏွလံုးသားက
ေနခ်င္း ညခ်င္း ေစ်းကြက္၀င္တယ္
ငါလည္း ေမွာ္၀င္ပန္းသီးနဲ႕ ရင္အဆိုင္
တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ေျပာတဲ့ အဆိုးဆံုးအ႐ူးစာရင္း၀င္ခဲ့တယ္ .....


အဲဒီနဂါးမေလးက မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္နဲ႕
ကဗ်ာလမ္းက တံခါးႏွစ္ဘက္ကို လွပ္တယ္
မိုးမခ အၿပံဳး အသၤေခ်ၾကားမွာ
ဧဒင္မေရာက္ပဲ ငါ့ရင္မွာ ကဗ်ာေတြေပါက္တယ္ ...


တကယ္ေတာ့ ငါဟာ
နဂါးေငြ႕တန္းကို လက္နဲ႕ဖမ္းခ်င္ေပမဲ့
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းကို ျမင္ေနရ႐ံုနဲ႕ေက်နပ္ေနတဲ့ေကာင္ပါ ...
ေနတစ္လွည့္ လတစ္လွည့္ ကမၻာမွာ
ၿဂိဳလ္ၾကီးကိုးလံုးေလာက္ေတာ့ အိပ္မက္ခြင့္ ႐ွိပါရေစ ...


ရင္ဘတ္ခ်င္းထပ္ဖို႕ သိပ္ခက္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္
နယူတန္ကို ေထာက္ခံေပးလိုက္ပါလား ေကာင္မေလးေရ ..
သိၾကားနဲ႕အသူရာကို ေျပလည္ေအာင္ မစြမ္းႏိုင္ရင္ေတာင္မွ
သခြတ္ပန္းေတြပြင့္ရင္ ငါ့ရင္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းမဲ့ သံစဥ္တစ္ပုဒ္ေတာ့ေပးပါ ေကာင္မေလးရယ္ ...


ၿဖိဳးငယ္

ေပလႊာမ်ားနဲ႕ အလြမ္း႐ွင္

မေန႕ညက
ရခဲ့တဲ့ နတ္သမီးရဲ႕ သ၀ဏ္လႊာေၾကာင့္
အလြမ္းကမၻာထဲ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ခဲ့တယ္ ....

ေလွ်ာက္ရတဲ့လမ္းက ၾကမ္းလို႕
သူမက လွမ္းေမွ်ာ္ေနတာေတာင္
ကၽြန္ေတာ္ လက္ကမ္းလို႕ မေခၚႏိုင္ေသးပါ ...

အေ၀းတစ္ေနရာ အေတြးကမၻာမွာေပ်ာ္ပိုက္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ႐ိုက္လိုက္ခ်င္တယ္
ကံၾကမၼာက ခိုက္လို႕

ေ၀ဒနာ တစ္ပိုက္နဲ႕လူမို႕
ေမတၱာေရ တစ္ၾကိဳက္
အခုလို မွန္မွန္ တိုက္ပါ ....

အဖန္တရာ သံသရာ တစ္၀ိုက္မွာ
မတန္မရာ ဒဏ္ရာေတြ ကိုက္လို႕
ဒီလူမွာ ႐ူးမိုက္ေနၿပီ ....

ဦးခိုက္မိတဲ့ အခ်စ္
ခူးလိုက္တဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္
နမ္း႐ႈိက္ခြင့္မရေသးဘူး ....

ဒီလိုနဲ႕ .....
သူမဆက္တဲ့ ေပလႊာေတြဖတ္
အိပ္ယာထက္မွာ
စိတ္ပါ လက္ပါနဲ႕ လြမ္းေနဆဲပါ ....


ၿဖိဳးငယ္

ေက်ာက္စာတိုင္မ်ား ....

ေျမာက္အေမရိက တိုက္ရဲ႕
ေဆာင္းခိုငွက္ထံ
ေရေျမျခားက လြမ္းလွေၾကာင္း
စာတစ္ေၾကာင္းေတာ့ ပါးခ်င္တယ္ ....

ဆံုႏိုင္ခြင့္ရဲ႕ ... ေန႕ရက္
ဘယ္ဆီရယ္ တသသနဲ႕
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းရဲ႕ မနက္ျဖန္ဆီမွာ
“ ......... ” သိႏိုင္မယ္ဆို
ဒီေန႕ရဲ႕ တမ္းတျခင္းကလည္း
မိုင္ေထာင္ခ်ီအေ၀းကို
ပို႕ဆက္ခ်င္တယ္ ။

အာ႐ွတိုက္ရဲ႕ ေျမတစ္ေနရာမွာ
ေက်ာက္စာတိုင္မ်ားလည္း
ႏွလံုးေသြးနဲ႕ထုဆစ္
ေ၀းကြာျခင္းရဲ႕ သကၠရာဇ္ အလိုက္
ေ၀ဒနာက စူးနင့္ ။
သိႏိုင္ေစေၾကာင္း
“ ႏိုင္ဂရာ ” ေရတံခြန္ေအာက္က
အလြမ္း႐ွင္ထံသို႕ ။ ။



P.S >>> ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလး မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ား .... သူမ်ားက ပို႕ေပးတဲ့ ကဗ်ာေလးကို
ခြင့္ယူခ်က္မယူပဲ တင္လိုက္တာပါ ။ ။ ခြင့္ျပဳခ်က္ ယူ စရာ မလိုတဲ့ သူမို႕ပါ .. ကဗ်ာေလးကို ၾကိဳက္လို႕
မွ်ေ၀ လိုက္တာပါ .... ခံစားၾကည့္ၾကပါဦး ....

မၾကယ္စင္နတ္သမီးအတြက္ ေမြးေန႕ဆုေတာင္း

တစ္ရက္တစ္ရက္နဲ႕
နာရီမွန္ လွည့္ပတ္
စက္တင္ဘာရဲ႕ ၁၉ ရက္
အေမ့၀မ္းက ထြက္ခဲ့တာ
၂၈ ခါတိုင္ခဲ့ၿပီေပါ့ ....

ဘ၀လမ္းကို မွန္မွန္လွမ္း
ေလၾကမ္းေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္
အဲဒီေန႕ရက္ေတြမွာ ေပ်ာ္
အေဖာ္ မ႐ွာေသးတဲ့ အမ
ေနာက္ေမြးေန႕ေတြမွာ
ၾကင္သူ႐ွာေတြ႕ပါေစ ...

စက္တင္ဘာ ၁၉
တစ္ႏွစ္တစ္ခါ တိုးလာတိုင္း
ဒုကၡ ေတြကို အႏိုင္ပိုင္း
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ ၀ိုင္းပါေစ ...

အႏႈိင္းမဲ့ ေက်းဇူး႐ွင္
မိဘေတြရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္
အမ ေမွ်ာ္တဲ့ ဘ၀
ထာ၀ရပါေစ....

မိုးျမင့္ထက္ ေကာင္းကင္
စိုးမိုးမႈ အ႐ွင္သခင္
ၾကယ္စင္ရဲ႕ နတ္သမီး
ေလာကၾကီး ႐ွင္သန္
မနက္ျဖန္ေတြ ဆက္ေနသမွ်
အျပံဳးပန္း လွလွနဲ႕
ေအာင္ျမင္မႈေတြ ထာ၀ရ ရႏိုင္ပါေစဗ်ာ ....





ၿဖိဳးငယ္


P.S >>> စက္တင္ဘာ ၁၉ ရက္ေန႕မွာ က်ေရာက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ( အပ်ိဳၾကီး မမ ..အဲ .. ) အမ ၾကယ္စင္နတ္သမီးရဲ႕ ေမြးေန႕ အတြက္အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ပါ .... အမ ထာ၀ရ ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစဗ်ာ ...

ရင္ခြင္အေပါက္ နဲ႕ ေကာက္မိတဲ့အခ်စ္

သစၥာေတြေဖာက္
ခ်စ္တာေတြေပ်ာက္သြားတဲ့ေန႕က
ေပါက္သြားတဲ့ ရင္ကြဲဗံုး
ႏ်ဴကလီးယား တစ္လံုးထက္ ျပင္းတယ္ ..


အမုန္းသီခ်င္းေတြ ေထြးပိုက္
ခႏၶာကို မီးၿမိဳက္ခံရတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ
ငါက ကဗ်ာေတြကို ၾကိဳတယ္
ဘာလိုလို ညာလိုလိုနဲ႕
ႏွလံုးသား ငို ခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီပဲ .....


ေရ႐ႈခ်ိန္ မသိ
ပု၀ါကူခ်ိန္ မ႐ွိ
ခ်က္ေကာင္းကိုတည့္တည့္ ထိလို႕
ဒိုင္မ႐ွိတဲ့ အဲဒီပြဲမွာ
ငါ့ အသဲလည္း ကြဲခဲ့တယ္ ...


မာနေတြေလာင္းေၾကးထပ္
ႏွလံုးသားေတြပဲ အ႐ႈံးထြက္တယ္
ပန္းသီးေတြ ေႂကြပ်က္မွေတာ့
အဲဒီ ဧဒင္မွာ ငါတို႕ မေနခ်င္ေတာ့ဘူးေလ ....


ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းဆန္ခဲ့တဲ့ နယူတန္ကို
လူေတြက လက္ခံေနတုန္းပဲ
ေသဆံုးခဲ့တဲ့ ရင္ခုန္သံ မတန္မရာ အတြက္
reaction ေတြ ျပန္႐ွာၾကည့္ေသးတယ္ ...
ဒါေပမဲ့
ဒဏ္ရာေတြ အဖတ္တင္လို႕
ကဗ်ာေတြသာ အသက္၀င္ခဲ့တယ္ ....


ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
အဆိပ္မဲ့ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ရဲ႕ မာန
တိတ္တဆိတ္ ႐ြာခ်ခဲ့တဲ့ အတၱေတြ
အတိတ္မဲ့ရာသီရဲ႕ မီးေတာက္မွာ
ငါက ရင္ခြင္အေပါက္နဲ႕ ေမတၱာေကာက္သူသာ ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ .....



ၿဖိဳးငယ္

သံပတ္လူသား

မနက္ မနက္ ေက်ာင္းတက္
ညေနဘက္ ျပန္လာ
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘ၀ဟာ
ဗလာမပါတဲ့ ေ၀ဒနာေတြပဲ
အျမဲ ႏႈိက္ေနရတဲ့ ကံစမ္းမဲ နဲ႕တူတယ္ ....

ေပ်ာ္စရာဆိုတာ နတၳိ
ဌာေနကလည္း ေ၀းပါဘိ
ေတြးကာၾကည့္ရင္ ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးနဲ႕
ႏႈံးေနတဲ့ ရင္ခြင္လႊာကို
ၾကည္လင္တဲ့ကမၻာအျဖစ္ ဖန္ဆင္းရေသးတယ္ .....

ဘယ္ဘ၀က ၀ဋ္ေႂကြးလဲ
အထပ္ထပ္ေတြးလဲ အေျဖမရ
အေျခမက်တဲ့ ေနရာမွာ
ကံၾကမၼာရဲ႕ အထာကိုၾကည့္
ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ႐ွာမိေတာ့လည္း
ပတ္၀န္းက်င္ေဘးက မလြတ္ေသးပါလား .....

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္ ႐ွင္တဲ့အသက္
ကိုယ့္ဘာသာ ေဒါသထြက္မိတယ္
ေမာဟရဲ႕ သတၱိ
တရားဘက္ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း
ငါကပဲ အသက္ၾကီးေနလားတဲ့ .....

ေက်းဇူးျပဳၿပီး
အဲဒီ အိမ္လြမ္းသီခ်င္းမ်ား ခဏပိတ္ေပးပါ
ငါ့ေလ႐ႈသံေလး ပံုမွန္မွ
ရင္ခြင္က သံပတ္ကို ဟန္ပါပါေလးတင္း
မနက္ျဖန္ရဲ႕ ျပတင္းကို ဖြင့္ပါရေစ ......


ၿဖိဳးငယ္

ပိုင္ဆိုင္ရတဲ့ ဘ၀

ရင္ခြင္ဦးက လြမ္းပံုျပင္
လမ္းၾကံဳရင္ တစ္မွာတည္းမွာ
စာခၽြန္လႊာ ပို႕လို႕ပို႕
အလြမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ ကိုလည္း
လမင္းဆီ လွမ္းပို႕ ထားတယ္ ....

လြမ္းလို႕ လို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္
အဲဒီစာေတြ ဖြင့္ဖတ္ရင္းေပါ့
လင္းခဲ့ရတဲ့ မနက္ေပါင္းကို
ႏွင္းစက္ေတြ သက္ေသျပဳမလား
ေက်းငွက္ေတြ သက္ေသျပဳမလား ...
ေရာင္နီေတြ သက္ေသျပဳမလား ......

အခုေတာ့လည္း တစ္နယ္စီေ၀း
ေပးခဲ့တဲ့ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု
လြမ္းမိတိုင္း တသသ စမ္းရင္း
ခပ္ဖြဖြ ခဏ ခဏ နမ္းလို႕
ႏြမ္းလ်လ် ျဖစ္ေနၿပီေလ....

လွမ္းမရတဲ့ တစ္ေနရာစီ
မေျဖသာရည္ ေမွ်ာ္မွန္းယံုမွတစ္ပါး
အျခား မစြမ္းႏိုင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္
ေအာ္ ....
ဘ၀ ကို တစ္ကိုယ္တည္း ျဖတ္သန္းဆဲပါေလ ......


ၿဖိဳးငယ္

ဆံုဆည္းမႈ

ခဏတာေလး အတြင္းမွာ ဆံုဆည္းရျခင္းဟာ
ငါ့ဘ၀တစ္ခုလံုးစာ အတြက္
ခါးသီးျခင္းေတြ ျဖစ္ေနရပါၿပီ ခ်စ္သူရယ္ ......

သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့ တြယ္တာမႈေတြက
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို
နီးစပ္ခြင့္ေပးခဲ့တာလား ...
ခြဲခြာျခင္းေပးခဲ့တာလား ....

ငါေလ ....
အခု ဆုေတာင္းေနမိတယ္ ....
မင္းနဲ႕မ်ား ေနာင္ဘ၀မွာ
ဆံုဆည္းမႈေလး ထပ္ရခဲ့ရင္
မင္းခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူျဖစ္ပါေစလို႕ေပါ့ ခ်စ္သူရယ္ .....


ကိုလူဆိုးေလး


မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဒီကဗ်ာ ... အဲ .. ကဗ်ာဆန္ဆန္ေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕
ခံစားမႈ စစ္စစ္ေလးေပါ့ဗ်ာ .... ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ခံစာခ်က္ေလးကို အားလံုး
နားလည္ခံစားေပးၾကပါဦး .... ကဗ်ာ မဆန္ေပမဲ့ ရင္ထဲက လာတဲ့ ဟန္ေလးကို
အားလံုး မွ်ေ၀ခံစားေပးၾကပါဦးဗ်ာ .....

ၿဖိဳးငယ္ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲက .........

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ... မီးငယ္ေပါ့ ... Tag ထားပါတယ္ လို႕ စီေဘာက္ထဲမွာ လာေအာ္သြားလို႕
သြားၾကည့္တာ ... အားပါးပါး ... ကိုယ့္ေပါင္ကို ကိုယ္လွန္ေထာင္း ရမဲ့ အျဖစ္ၾကီးပါလား ... ဒါေပမဲ့
တက္လုိက္ဘူးေလ .. သူက Tag ထားတာကို ... ေရးေပးရေတာ့မွာေပါ .. အမယ္ .. သူက
ေအာက္ဆံုးမွာ ေမတၱာ စာေလးေတာင္ပါလိုက္ေသးတယ္ဗ်ာ .... ကဲ မီးငယ္ေရ .....
နင့္ေၾကာင့္ မ႐ွက္မေၾကာက္ ကိုယ့္ေပါင္ပဲ ကိုယ္လွန္ေထာင္းလိုက္ပါၿပီဗ်ာ ...
မီးငယ္ ေရးထားတဲ့ ပုံစံေလးအတိုင္းေပါ့


ကိုယ္႔ရဲ႕နာမည္…................................................... ၿဖိဳးငယ္
ကိုယ္႔ကို သူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလိုေခၚတယ္…................... အစံုပါပဲ
ကိုယ္ဒီမွာေနတယ္…............................................... ေလာေလာဆယ္ ေမာ္စကိုမွာေပါ့
ကိုယ္႔ဆီဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္…........................................ 89629135462
ကိုယ္႔ရဲ႕အၾကိဳက္ဆံုးေတြက……..
အေရာင္ဆိုရင္….................................................... အျပာေရာင္္
အ၀တ္အစားဆိုရင္…............................................... ႐ွယ္အက်ၤ ီလက္႐ွည္ နဲ႕ ပုဆိုး
အစားအစာဆိုရင္…................................................ လူစားလုိ႕ရတာ အကုန္ၾကိဳက္တယ္္
ပစၥည္းဆိုရင္…...................................................... သီးသန္႕မ႐ွိဘူး
သီခ်င္းဆိုရင္…...................................................... Feel သီခ်င္းဆို အကုန္ၾကိဳက္တယ္
စာေရးစာဆရာ…................................................... ေမာင္လွမ်ိဳး ၊ တကၠသိုလ္ ဘုန္းနိုင္ နဲ႕ အကုန္ပါပဲ
စာအုပ္…............................................................. သူငယ္ခ်င္းလို႕ပဲ ဆက္၍ ေခၚမည္ ခိုင္
Life style….......................................................... free style
ကိုယ္႔ရဲ႕၀ါသနာ…................................................... ကဗ်ာေရးျခင္း
အလိုခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္…....................................... ဘာရယ္မ႐ွိပါဘူး .. ကိုယ့္ကို ေစတနာ႐ွိလို႕ ေပးတဲ့လက္ေဆာင္ မွန္သမွ်ေပ့ါ
ကိုယ္႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူက…......................................... အေမ
ကိုယ္႔ရဲ႕ အေလးစားဆံုးသူက…................................... အေဖ
ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက…............................... ေျပာျပလို႕ေရာ သိမွာလား ... လြမ္းသုခနဲ႕ သိန္းေဇာ္
ကုိယ္႔ကို အမ်ားဆံုးနားလည္မွဳေပးႏိုင္သူက….................. အေမ နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ား
ကိုယ္႔ရဲ႕ အမုန္းဆံုးသူက …........................................ မ႐ွိပါ
ရင္အခုန္ဆံုးအခ်ိန္…................................................ က်စာရင္းေၾကျငာတဲ့အခ်ိန္
အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္…............................................. ပိုက္ဆံမ႐ွိတဲ့အခ်ိန္ :D
အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္….................................................. လိုခ်င္တာရတဲ့အခ်ိန္ေပါ့
အမွတ္တရေန႔…..................................................... အမ်ားၾကီးပဲ
ဆုေတာင္းတုိင္းသာျပည္႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္းမဲ႔ဆု…............. နိဗၺာန္ ( ဆုေတာင္း႐ံုနဲ႕ မျပည့္မွန္းသိတယ္ )

အခ်စ္ဆိုတာ…....................................................... လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္တစ္ခုပါ (စိုင္းထီးဆိုင္ေျပာသြားတာပဲ )

အမုန္းဆိုတာ…....................................................... အျပစ္ေတြရဲ႕ အနားသတ္
အလြမ္းဆိုတာ…..................................................... သတိရျခင္းကိုေက်ာ္လြန္သြားတဲ့ နယ္ေျမတစ္ခု
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ…................................................ ေအးသလိုနဲ႕ ပူေလာင္တဲ့ ေ၀ဒနာ
ဘ၀ဆိုတာ…......................................................... တိုက္ပြဲ
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ…................................................ ေ၀ဒနာတို႕ကို ကုစားေဖာ္ ကုစားဖက္
ခ်စ္သူဆိုတာ…...................................................... ႏွလံုးသားရဲ႕ ဘုရင္မ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ဒီလိုထင္တယ္….................................... ေျပာတက္ဘူးဗ်ာ
ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က….................................. ဘာမွမလုပ္ရင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး
အေျပာခ်င္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း….................................. ဒါပဲဗ်ာ .. ( :P )

အလြမ္းဆက္တဲ့ ဗ်တၱ

ပန္းအေၾကြ မဆက္ပါဘူး
အလြမ္းေတြ ဆက္တဲ့ဗ်တၱမို႕
သခင္ငယ္ လာရာ လမ္းဆီက
လက္ကမ္းကာ အၾကိဳဆက္ပါ့
အလြမ္းသက္သက္နဲ႕ပါ ...... ။

ဘ၀ရယ္ ဗလာနတၳိမို႕
အခ်စ္သာ ႐ွိတဲ့လူပါ
သစၥာနယ္ ေမတၱာေၾကာမွာ
ပစ္ခြာမပယ္ ခ်စ္ရမၼက္ေဇာေတြနဲ႕
မနက္ေစာေစာ အခ်ိန္မွန္
၀ရိန္ယံမွာ ေနမေပါက္ခင္
သခင့္ဆီ အေရာက္ပို႕တဲ့လူပါ ..... ။

ႏြမ္းေၾကတြန္႕ေခါက္
အလြမ္းေတြ တစ္ခ်က္ေလာက္ၾကည့္ပါသခင္
ျမင္သာရင္ ရင္လြမ္းပန္းကို
အစဥ္သာ ဖြဖြ နမ္းပါေတာ့
အၾကင္နာ ကမၻာတစ္ဖက္ကမ္းက
ထာ၀စဥ္ မပ်က္တမ္းေပါ့
သခင္ေရ .........
ကၽြန္ေတာ္က အလြမ္းဆက္တဲ့ဗ်တၱပါ .... ။


ၿဖိဳးငယ္

အရူးတစ္ေကာင္ရဲ့ ရင္ဖြင့္ခ်က္

ဘာမွမလုပ္ခ်င္တဲ့ေန႔
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုး ခုတင္ေပၚကိုတင္လို႔
ေခါင္းရင္းက မွန္ၿပတင္းကေန
အလြမ္းေတြကို ၿဖန္႔က်က္ထားလိုက္တယ္
ဒါ အရူးတစ္ေယာက္ရဲ့ အလုပ္လား……

ေဘးကသူ႔ဓါတ္ပံု
ေငးၾကည့္ေနတုနး္ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြ
အဆုပ္လိုက္ အခဲလိုက္
ရင္ဘတ္ထဲ လာကပ္တယ္
ဒါ အရူးတစ္ေယာက္ရဲ့ အလုပ္လား…….

မေန႔က ၿပဇတ္တစ္ပုဒ္
ဒီေန႔ထိ လြမ္းလို႔ေကာင္းတုန္း
ခ်ဳန္းပြဲခ်ငိုေတာ့မယ္ မိုးကလည္း
အလြမ္းရင္ကို အကဲဆင့္ပိုေစခဲ့တယ္
ဒါ အရူးတစ္ေယာက္ရဲ့ အလုပ္လား……..

ေရွ႔စိတ္ကို ေနာက္စိတ္နဲ႔
ထိန္းခဲ့ပါတယ္ ဒါေပမယ့္…..
ေနာက္စိတ္ကိုယ္ကလည္း ေရွ႔စိတ္ၿဖစ္ခ်င္ေနၾကတယ္
တကယ္ေတာ့ လူေတြလည္း
သူ႔ဟာသူ ရူးေနၾကတာပါပဲေလ
ငါလည္းအရူးပဲေပါ့……..


မွတ္ခ်က္ ။ ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္လက္ရာပါ ... ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္နဲ႕
လည္း အေတာ္ေလးတုိက္ဆိုင္လို႕ တင္လိုက္တာပါ ... အ႐ူးေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို နားလည္
ႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ ......

လမ္းခြဲမွတ္တိုင္ ......

မေခၚပဲ ေရာက္လာၾကသလို
မႏွင္ပဲ အခ်ိန္မျပန္ခင္ မင္းတို႕ ျပန္ၾကတယ္
ႏႈတ္မဆက္ဘူး ဆိုေပမဲ့
႐ုတ္တရက္မို႕ စုတ္သပ္မိတယ္ သူငယ္ခ်င္း .....

႐ွယ္ရယ္ျမန္က်ယ္ဘာနဲ႕ ဒါမာဂ်ယ္ဘာစကားရားက
ငါတို႕ခြဲခြာရာ မွတ္တိုင္မ်ား.....
ေယာက်ၤားသားေတြမို႕ အငိုမ်က္ရည္မ႐ွိေပမဲ့
ရင္ထဲမွာ အစိုဓါတ္ေတြ႐ွိေနၾကတယ္ .....

တစ္စုက ေလယာဥ္ေပၚတက္
ဌာေနဘက္ကို ဦးတည္
တစ္စုက ကားေပၚတက္
အေဆာင္ဘက္ကိုလွမ္းခ်ီ
တူညီမႈက ႏွစ္စုစလံုးရင္ထဲမွာ ဟာတာတာ ..

ၿဖိဳးငယ္


မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဒီခံစားမႈေလးက ျဖစ္ေနတာၾကာပါၿပီ ... ပထမေတာ့ မေရးဘူးလို႕ေနတာ ... ေနာက္ေတာ့ ဒီလ
အတြင္းကို ေတာ္ေတာ္လိုက္ပို႕ေနရတာနဲ႕ ရင္ဘတ္က ထၾကြေတာ့တာပဲ .... သည္းခံဖတ္ေပး
ၾကပါဗ်ာ ...မေကာင္းေပမဲ့ ခံစားခ်က္ေတြမို႕ပါ ... အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျပန္သြားၾကတဲ့
ေယာက္ဖၾကီး လြမ္းသုခ ၊ မွ်ားျပာ ၊ လြမ္းေစ ၊ ကိုတည္ညိမ္းကို ၊ ကၽြန္ေတာ့္နယ္သား နဲ႕ ဘေလာကာမဟုတ္ေသာ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ပါ ........

တစ္ကိုယ္ေတာ္လြမ္းပြဲ............

ဒီမွာ
အယ္လ္ကိုေဟာ တစ္ၾကိဳက္ေလာက္ခ်မလား
အလြမ္းေတြ နည္းနည္းက်သြားေအာင္ေလ

ဟာ....
ထံုးစံမ႐ွိဘူး
ငါ့ကိုယ္ငါသိတယ္
ဘာမွမ႐ွိရင္ေတာင္
သူ႕ကိုငါ မထိခ်င္ဘူး .....

မင္းၾကည့္လိုက္စမ္း
ဘ၀ကို ထက္ျခမ္းခြဲလိုက္
အလြမ္းကို တစ္ျခမ္းပိုက္ထားတာေတာင္
႐ူးမိုက္ျခင္းေနာက္ ထပ္လိုက္မလို႕လား .....

ဆက္တိုက္၀င္လာတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ
ျပန္သြားလိုက္ ေရာက္လာလိုက္နဲ႕
မွန္ျပား တစ္ခ်ပ္ကုိေထာင္
ပံုရိပ္ေယာင္ေတြ ျပန္ဖမ္း
ေဟာ ... ေဟာ
တိမ္ေတြေတာင္ သန္းေနၿပီ .....

ေလေျပေတြ ရမ္းၿပီမို႕
အေျခအေန ၾကမ္းေနၿပီ
ေနခ်ိဳေတြ ဖ်န္းရင္ျဖင့္
ေ႐ႊကိုယ္ေတာ္ လြမ္းေနေပါ့
ဒီလုိနဲ႕ ပဲ
မနက္ျဖန္ကို လွမ္း ......


ၿဖိဳးငယ္


ကဗ်ာေလးကို ေခါင္းစဥ္တပ္ေပးတဲ့ အရမ္းေတာ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးကို ေက်းဇူးပါ ဗ်ာ ....
( ဒုကၡေပးလို႕ ေကာင္းလို႕ ...:P )

သပ္႐ိုက္ခံ ဘ၀မ်ား

ေဟ့ ....
နီကိုဒင္း တစ္႐ႈိက္ေလာက္ဗ်ာ
သပ္႐ိုက္ခံထားရတဲ့ အေတြးေပ်ာက္မလားလို႕
ေလွ်ာက္သြားတဲ့ေနရာေတြမွာလဲ ပံုရိပ္ေတြထပ္
အရာရာဟာ ကြဲအက္ေနပါၿပီကြာ ....

စြဲမွတ္ယံုၾကည္ခ်က္က
႐ုတ္တရက္ ခြဲထြက္သြားေတာ့လည္း
ပြဲပ်က္တဲ့အေနအထားမွာ
မင္း အဆင္ေရာေျပပါ့မလား ....

ရင္ကဖြားတဲ့ပန္း တစ္ပြင့္မွာ
ခိုလႈံခြင့္ရခိုက္မို႕
အရာအားလံုးကိုေမ့လိုက္စမ္းပါ
မင္းေမွ်ာ္တဲ့ေန႕ကို ပိုက္ရၿပီပဲ
စိတ္ၾကိဳက္ေပ်ာ္လိုက္စမ္းပါ ......

အေမွာင္အမိုက္ ဆိုတာ
ေလွာင္တိုက္တစ္ခုမို႕
ေ႐ွာင္လိုက္ဖို႕ မၾကိဳးစားနဲ႕
႐ိုးမသြားတဲ့ အက္ေၾကာင္းေတြမွာ
ကမၻာကိုနည္းနည္းထပ္ေစာင္း
ေဟ့ေကာင္....
စာမ်က္ႏွာကို ေနာက္တစ္႐ြက္ေျပာင္းလိုက္ၾကရေအာင္ .......

ၿဖိဳးငယ္

ႏွစ္ခ်ိဳ႕

ေဟ့လူ
အျပင္မထြက္နဲ႕
ရင္ဘတ္ကို ပက္လက္လွန္ၾကည့္
ေကာင္းကင္ၾကီးေတာင္သိေနတယ္
အလြမ္းေတြက ညိွစို႕စို႕ ...

အမုန္း

ခံရတာ မ်ားလာေတာ့လဲ
တိုက္ခို္က္မႈေတြကို မုန္းတတ္လာတယ္ ....

စားရတာ မ်ားလာေတာ့လဲ
ၾကက္ဥကို မုန္းတတ္လာတယ္ ...

နားလည္ေပးရတာ မ်ားလာေတာ့လဲ
သည္းခံတက္တဲ့ စိတ္ကိုမုန္းလာတယ္ ...

ကဗ်ာေရးဖို႕ စဥ္းစားရတာမ်ားလာေတာ့
ခံစားခ်က္နည္းတဲ့ ႏွလံုးသားကို မုန္းတတ္လာတယ္ ...

ခဏ ခဏ လြမ္းရတာမ်ားလာေတာ့လဲ
သတိရေနမိတဲ့ စိတ္ကုိ မုန္းတတ္လာတယ္ ....

ဘာဆိုဘာမွ မသိေတာ့လည္း
တံုးလြန္းတဲ့ ငါ့ကိုယ္ငါ မုန္းတတ္လာတယ္ ....


P.S >>> ကဗ်ာအသစ္တင္ခ်င္ေပမဲ့ ေရးလို႕ မထြက္ဘူးဗ်ာ ... စိတ္ညစ္တာနဲ႕ ဒီကဗ်ာေလး ေရးျဖစ္သြားတာ။
ေရးၿပီးသား ဆိုေတာ့လည္း မေကာင္းေပမဲ့ မပစ္ရက္လို႕ တင္လိုက္တယ္ဗ်ာ .....

Blogger Gathering (Moscow)

ဇူလိုင္လ (၁၆) ရက္ေန႔ ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ MSU (Moscow State University) ေက်ာင္း ေက်ာင္းသားေဆာင္မွာ အမွတ္တရ ဆံုေတ႔ြျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီ ေတြ႔ဆံုပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ အႀကံေပး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ၂၀၀၈ ၊ ဧၿပီလ ၄ ရက္ ( သႀကၤန္အက်ေန႔ ) က အၾကမ္းဖ်ဥ္း ရည္ရြယ္ထားခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ရဲ႕ အမွတ္တရ Website တစ္ခုလုပ္မယ့္ ကိစၥကို အတည္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ Website မွာပါမယ့္ က႑ေတြမွာ တာ၀န္ယူႏိုင္ၾကမယ့္ အပိုင္းေတြကိုလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ ( ၁၇ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈ ရက္ေန႔ ) ဟာ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ ျဖစ္တဲ့အားေလ်ာ္စြာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း Blogger တစ္စုဟာ MSU ေက်ာင္း ဘုရားခန္းမွာ ဓမၼစႀကၤာ တရားေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ခဲ့ၾကၿပီး အခုလို ေန႔ထူးေန႔ျမတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္တဲ့ ျမန္မာ ျပည္သူျပည္သားအပါင္း ကိုယ္၏ခ်မ္းသာျခင္း (သုခိေနာ၀) စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္း (ေခမိေနာ၀) အေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၿပီး ေဘးရန္အေပါင္းက ကင္းေ၀းပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္း ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေန႔လည္ခင္းမွာေတာ့ အမွတ္တရ ခရီးအျဖစ္ (Коломенский Парк) ပန္းၿခံနဲ႔ ဟိုခ်ီမင္း ရင္ျပင္တို႔ကို သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စုရဲ႕ ေတြ႔ဆံုပြဲကို ႏိုင္ငံအသီးသီးမွာ ရွိၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ Blogger ညီအစ္ကို ၊ ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး သိရွိေစဖို႔ ၀မ္းသာစရာ သတင္းေကာင္း တစ္ခုအေနနဲ႔ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေတြ႔ဆံုပြဲလို ႏိုင္ငံအသီး သီးမွာရွိၾကတဲ့ Blogger ညီအစ္ကို ၊ ေမာင္ႏွမ မ်ားလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႔ ဆံုေတြ႔ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္း Blogger တစ္စုက ဆႏၵျပဳလိုက္ပါ တယ္ခင္ဗ်ာ။ Blogger မ်ား အားလံုးနဲ႔ Blog စာဖတ္သူမ်ားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ …….
…. ဓမၼစႀကၤာတရားေတာ္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေနစဥ္ ….
……. ေဆြးေႏြးပြဲႏွင့္ အမွတ္တရ ခရီး …….

မွတ္ခ်က္ ။ ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ လူကိုယ္တိုင္မလာႏိုင္ပဲ G-talk ၊ Phone မ်ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတဲ့ Blogger တစ္ခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ပါ၀င္သူအျဖစ္ အားလံုးကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ကိုရင္ညိန္း ၊ တင့္ထူးေရႊ ၊ နတ္သွ်င္ေနာင္ ၊ Black Dream ၊ ေမာင္ေကာင္းေအာင္ ၊ လြမ္းလုင္ ၊ မွ်ားျပာ ၊ ေရႊေရာင္ေကာင္းကင္ ၊ လင္းထြန္း ၊ လြမ္းသုခ ၊ ရတ္မြန္ ၊ ေနခ်ိဳေအး ၊ ၀ႆန္ဦး ၊ ေမာင္ႏိုင္ ၊ မီးျပတုိက္ ၊ ဇြတ္ဆိုးေလး ၊ 4Ever ၊ ထိေပ့သွ်င္ ၊ ကိုစြမ္း ၊ ကိုေအာင္ ၊ ညိမ္းညိဳ ၊ ၿဖိဳးငယ္ ၊ ေအာင္ဦး ၊ နန္းထိုက္၀င္း ၊ မင္းေ၀ ၊ တင္ႏြယ္ေမာင္ ၊ သုခရိပ္ ၊ မင္းက်န္စစ္ ၊ အလြမ္းေရာင္ ၊ ေစာမ႑ိဳင္ ၊ အညာသားေလး ၊ ေမာင္ငယ္ ၊ ေမာင္သုည ၊ လြမ္းေစ (ျမန္မာျပည္) ။