Thursday, January 7, 2010

1 comments
ေကာင္းကင္မ်ား၏ အတၳဳပၸတၱိ ၂၀၁၀                                                    

Saturday, November 14, 2009

အေငြ႕ေတြနဲ႕ ကိုယ္

7 comments


တကယ္ေတာ့ ရင္ဘတ္ၾကီး တစ္ခုလံုးေပ်ာက္ရွသြားတာလား
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ...
ကၽြန္ေတာ္က ႏွာေခါင္းနဲ႕ အသက္ရႈတဲ့လူမွမဟုတ္တာ
ရင္ဘတ္နဲ႕ ရွင္သန္ေနရတဲ့ေကာင္ပဲ ....

ဖိစီးမႈေတြမ်ားလာေတာ့လည္း
တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ့္ ဒဏ္ခံၾကိဳးေလးေတာင္
ယဲ့ယဲ့ ယိုင္ယိုင္ ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ အေမ ....

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာခိုင္းမသြားရက္ဘူးဗ်ာ
အဲဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္
ခင္ရာေဆြမ်ိဳး ဆိုေတာ့လည္း
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမွိတ္ လွည့္ထြက္သြားႏိုင္ပါ့မလားဗ်ာ ...

တကယ္ေတာ့
ေရွာင္ေနတာ မဟုတ္ရပါဘူး
ေမွာင္ေနတာပါဗ်ာ
အေယာင္ေဆာင္ အေရၿခံဳ
ေမွာ္စံုနဲ႕ အသက္သြင္းဖို႕ေတာ့
ရင္ဘတ္က အတင္းျငင္းတယ္ ...

အသဲတြင္းက မပါပဲနဲ႕
လက္ခ်ည္းသက္သက္က လာတာကို
အႏုပညာပါလို႕လည္း ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းစဥ္ မတပ္ဝံ့ဘူး ....

ဘယ္အေျခအေနပဲဆိုက္ဆိုက္
ရင္ထဲမွာ သံလို႐ိုက္ထားတာမို႕
မိုက္မိုက္ကန္းကန္း
ျပန္ႏႈတ္ဖို႕ လမ္းမရွိပါဘူး ....

ဒီမွာ ...
အဲဒီေလေတြ ႐ႈ႐ိႈက္ေနရသမွ်
ကၽြန္ေတာ့္ ခႏၶာတစ္ဝိုက္
ကဗ်ာေတြ အေငြ႕႐ိုက္ေနဦးမယ္ ....
အေငြ႕႐ိုက္ေနဦးမယ္ေလ ....



ၿဖိဳးငယ္

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာမေရးျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ .. အခုစိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာေလးေတြကို တစ္ပုဒ္ ျပန္ေရးၾကည့္တာ .. လာလည္တဲ့သူေတြအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ




Tuesday, October 13, 2009

ႏွစ္ဦးပိုင္ ႏွလံုးသားေဗဒ

7 comments


တစ္ကမၻာလံုးက လက္ခံထားတဲ့ သခ်ၤာ မွာ
တစ္ နဲ႕ တစ္ ေပါင္းရင္ ႏွစ္
( ဒါမွမဟုတ္ )
သုည ဆိုတဲ့ အေျဖပဲ ရတယ္
နင္နဲ႕ ငါ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သခ်ၤာမွာ
တစ္ နဲ႕ တစ္ ေပါင္းရင္
တစ္ ပဲ ရတယ္ ခ်စ္သူ ...

အမ်ားက ေျပာၾကတယ္ ...
အခ်စ္ နဲ႕ အခ်စ္ ေပါင္းရင္
အခ်စ္ ပဲ ရတယ္တဲ့ ...
ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးသားေဗဒ မွာ
အခ်စ္ နဲ႕ အခ်စ္ ေပါင္းရင္
နားလည္မႈ နဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြ ရတယ္ ခ်စ္သူ ...

တစ္ခ်ိဳ႕က ေျပာေသးတယ္ ...
အခ်စ္ဆိုတာ အာဒံ နဲ႕ ဧဝ က စ တယ္တဲ့
ငါကေတာ့ မထင္ပါဘူးခ်စ္သူ ...
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္
အခ်စ္ဆိုတာ နင္ နဲ႕ ငါ ကပဲ စ တယ္ ခ်စ္သူ ...

လူတိုင္း လုိလိုက အရာရာကို
ေလာကေဗဒ နဲ႕ ႏႈိင္းဆလႈပ္ရွားၾကတယ္
နင္ နဲ႕ ငါ ကေတာ့
ႏွစ္ဦးပိုင္ ႏွလံုးသားေဗဒ နဲ႕ ရွင္သန္ၾကမယ္
မနက္ျဖန္တိုင္း ပြင့္မယ့္ အခ်စ္ပန္း
နင္ေရာ ငါေရာ နမ္းခြင့္ရေစမယ္ ....
အခ်ိန္တိုင္း ဆန္းတင့္ရေစမယ္
ရင္ခုန္တိုင္း လန္းပြင့္ရေစမယ္
လန္းပြင့္ရေစမယ္ ....
လန္းပြင့္ရေစမယ္ ..
လန္းပြင့္ရေစမယ္
လန္းပြင့္ရေစ ..
လန္းပြင့္ရ ..
လန္းပြင့္ ..
လန္း ..



ၿဖိဳးငယ္

Tuesday, October 6, 2009

ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္

7 comments


ပန္းေတြေၾကြတဲ့ အလွ
ၾကယ္ေတြေၾကြတဲ့ ည
ကၽြန္ေတာ္ေၾကြတဲ့ သူမ ...

ပန္းေတြကို ေလေျပက ေျခြတယ္
ၾကယ္ေတြကို ဘယ္သူက ေျခြသလဲ
( ေသခ်ာတာက )
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကို သူမက ေျခြခ်တယ္ ....

အသေခ်ၤမက တစ္သြင္သြင္က်လာတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးေသြးတို႕ရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈက
သူမရဲ႕ ရင္ခုန္သံ ရမ္သမ္ေတြကလြဲၿပီး အျခားမရွိခဲ့ ....

ထိုသို႕ေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္
ပန္းေၾကြတဲ့ အလွကိုေငး
ကၽြန္ေတာ့္ေၾကြတဲ့ သူမအေၾကာင္းေတြး
ၾကယ္ေၾကြတဲ့ ညေတြမွာပဲ ဆုေလးေတြပဲေတာင္းေတာ့မယ္ ....



ၿဖိဳးငယ္


Tuesday, September 22, 2009

ေၾကးပုရိပိုဒ္မွာ သြန္းတဲ့ ကဗ်ာ

7 comments


ၿပီးျပတ္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုမွာ
နင့္ဘက္ကလည္းမွန္တယ္
ငါ့ဘက္ကလည္းမွန္တယ္
ဒါဆို ဘယ္သူေတြကမွားခဲ့တာလဲ .....

အခ်စ္နဲ႕ သနားညွာတာမႈ စီးခ်င္းၿပိဳင္ပြဲမွာ
အခ်စ္ကို ကိုင္ထားတဲ့ ငါက
ဘာေၾကာင့္မ်ားမႏုိင္တာလဲ
၁၅၀၀ က ၅၂၈ ကို ရႈံးနိမ့္သြားတဲ့ တစ္ခဏ
ငါ့စိတ္ေတြ အပိုင္းပိုင္း လဲက် ...
ငါ့၀ိဥာဥ္ ကိုေတာင္ သတိမရေတာ့ဘူး ....

ငါ့စိတ္ကို သင္းကြပ္ ထားပါလွ်က္
အတင္းလြတ္သြားတဲ့ တစ္ခါတစ္ေလ
ဘာေတြက အႏိုင္ပိုင္းထားသလဲ
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ မသနားခ်င္ဘူး
၀င္သက္နဲ႕ထြက္သက္ၾကားမွာပဲ
သူကိုေမ့ထားလို႕ ရတယ္ ........

ဆံုး႐ႈံးခဲ့ၿပီေသခ်ာလွ်က္နဲ႕
အမုန္းဆံုးအရပ္ကို ငါမထြက္ႏိုင္ဘူး
ငါ့ဘက္က တဏွာမဖက္
ႏွလံုးသားရဲ႕ ေဘးမွာကပ္ၿပီး
ဒီတစ္သက္ ခ်စ္ခြင့္ရွိပါေသးတယ္ .....

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ႏွလံုးသားတစ္ခုကို အရင္းတည္ၿပီးမွာ
ဒႆကို ငါကိုယ္ခ်င္းစာခဲ့မိတယ္
အ႐ႈံးသမားရဲ႕ ဘ၀
သံုးစားမရေတာ့တဲ့ ငါ့ရင္ခုန္သံေတြက
မင္းေပ်ာ္ဖို႕ ဂီတ တစ္ပုဒ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္
ဒီမွ်နဲ႕ သိမ္းတဲ့ဇာတ္
ဒီဘ၀ေတာ့ ေက်ာခိုင္းထြက္ေပးခဲ့ပါမယ္ ခ်စ္သူ ...

ေၾကးပုရိပိုဒ္မွာ သြန္းမိတဲ့ ကဗ်ာပါ
ေတးရတု တစ္ပိုဒ္ေလာက္မွ မသာယာမွေတာ့
ေဝးအခု အပူေတြ ပိုက္ၿပီး
ေဆြးသမႈ ရင္မွာ ေလာင္ျမိဳက္ေနခဲ့ၿပီ ....

အခ်စ္ေတြကို ေလာင္တိုက္သြင္း
ေမွာင္မိုက္ရင္းနဲ႕ ခရီးဆက္
မနီးစပ္မွေတာ့ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးကို အျပီးျဖတ္
ႏွလံုးသားထက္က က်လာတဲ့ ေသြးနဲ႕
အဲဒီပုရိပိုဒ္ကို ဆက္ေရးခြင့္ျပဳပါ ..


P . S >>> လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လေလာက္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕အတြက္ ခံစားေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ကဗ်ာေလးပါ ။ အခုမွ အဆံုးသတ္ျဖစ္လို႕ တင္လိုက္ပါတယ္ ။

ၿဖိဳးငယ္







Saturday, September 19, 2009

တစ္ခါျပန္လာ ၁၉ စက္တင္ဘာ

2 comments




ေန႕ကို ညသယ္
ညကို ေန႕ျပန္သယ္
ကမၻာၾကီးလည္ရင္း
မေျပာင္းလဲေသးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကလည္း
ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ၿပီ .....

ပစၥဳပၸန္ မွာ ျပဳလုပ္ျခင္းက
အတိတ္ ျဖစ္ခဲ့သလို
အနာဂတ္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈဆိုတာလည္း
ပစၥဳပၸန္ ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ျခင္းျဖစ္တယ္ ...

ပူျခင္း ေအးျခင္း
ေမႊးျခင္း နံျခင္း
ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းေတြနဲ႕ သတၱေလာက
ဘယ္လိုကၾကိဳးေတြနဲ႕ က က
ဘဝဆိုတာ ဘဝပါပဲ ...
အဲဒီ ဘဝ ထဲမွာ လဲ
ဖ်က္မရတဲ့ အမွတ္တရေတြရွိတယ္ ...

အစက္က်သမွ် အ႐ုပ္ထင္ရတဲ့ သံသရာ
အဖန္တရာမက ဒီလိုေန႕မ်ိဳးေတြရခဲ့တာပဲ ...
မွန္ရာကို မသိေသးသမွ်လည္း
ဒီလိုေန႕ေတြ ငါတို႕ ထပ္ရေနဦးမွာပဲ ...
တစ္ခါျပန္က်တဲ့ ဒီေန႕
ဒီဘဝအတြက္ ဒီတစ္ခါပဲေတြ႕ရတာမို႕
အမွတ္တရ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ၿပီ ...

ေမာ္ကြန္းမတင္ပါ
ကဗၺည္းမထိုးပါ
႐ိုး႐ိုးေလး မွတ္ယူ
သူမရင္ထဲမွာပဲ မိုင္တိုင္ထူခဲ့ၿပီ ...

အယူအဆ မတူၾကတဲ့ေလာက
သူမအတြက္ေတာ့ ဒီေန႕က အမွတ္တရတစ္ခု
အခ်က္က်က်ျပဳၿပီး ဘ၀ကို ျဖတ္
ရပ္ေနရတဲ့ေနရာမွာ ေပ်ာ္ေအာင္ေနရင္း
ေနကို ေနာက္တစ္ပတ္ျပည့္ဖို႕ ျပန္ေမွ်ာ္ေနဦးမယ္ ....

စက္တင္ဘာ ၁၉ ဆိုတာ
အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လို တိုးတိုး
သူမအတြက္ မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ ဆန္းသစ္မႈ တစ္ခုမို႕
အခုကစ ေနာင္ၾကံဳမယ့္ ကာလမွာ
လိုအပ္ဟူသမွ် ျပည့္ပါေစ .....


P > S == > မၾကယ္စင္နတ္သမီး အတြက္ အမွတ္တရ ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္ ကဗ်ာေလးပါ ....

ၿဖိဳးငယ္




Tuesday, September 15, 2009

သံေယာဇဥ္

8 comments


သံေယာဇဥ္ဆိုတာ
ျပန္ေျပာရင္ တစ္ကယ္ခက္မို႕
ရင္ထက္မွာ သိမ္း ...

ျမင္တက္ရင္ေတာ့
ႏြယ္တစ္ခက္ေပမို႕
တကယ္ျဖတ္ဖို႕မလြယ္ေပဘူး
ရွင္လွ်က္သာ စိမ္း ....

တစ္ပင္တည္း ေပမယ့္
ရင္ထဲမွာတြယ္ညိွ
မျမင္လည္းေလ
ရင္ခြဲကာ ၾကည့္ .... ။

ၿဖိဳးငယ္



 

ရင္ထဲကပန္းတစ္ပြင့္ ( သို႕ ) ရင္ခြင္တံခါးက ေပါက္ကြဲသံ Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template