ခ်စ္သူကရက္စက္လို႕
မ်က္ရည္ေတြေႂကြပ်က္ခဲ့ရင္ေတာင္
ေ၀ဒနာေတြကိုလက္ကမ္းလို႕
ဒဏ္ရာေတြကိုတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္မယ္...
အဆင္မေျပမႈေတြကိုထမ္းပိုးရင္း
မ်က္ရည္မိုးေတြၾကားမွာ
တိုးတိုးေလးငိုေနမယ္....
အသဲကြဲၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕မုခ္ဦးမွာ
အခ်စ္ဆူးေတြခူးၿပီး
ဥယ်ာဥ္မႉးေလးလုပ္မယ္
သူေပးဖူးတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႕ေပါ့....
ဆႏၵတစ္ခုနဲ႕ေႂကြတဲ့အလြမ္းကိုေတာ့
စမ္းေရေတြခမ္းတဲ့ လမ္းမွာ
ပန္းတစ္ပြင့္အျဖစ္ထားလိုက္မယ္
မင္းနမ္း႐ိႉက္တဲ့အခါ
ငါျဖစ္ပါေစေပါ့...
ၿဖိဳးငယ္
Tuesday, January 8, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
ေကာင္းလိုက္တာ အစ္ကိုေရ.. ကာရံေတြ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္နဲ႔ ရတနာ အရမ္းႀကိဳက္သြားတယ္။ ခံစားခ်က္လည္း တူေနသလားလို႕။
Post a Comment