မွားယြင္းျခင္းနဲ႕လိုအပ္ျခင္း

သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္အသက္႐ွင္ဖို႕
ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ေတြ ငါတို႕ေပးလိုက္တယ္
ေက်းဇူးတင္စကားေတာင္ မေျပာပါပဲ
သူတို႕က စားသံုးေနႀကတယ္
ၿပီးေတာ့.....
ငါတို႕ကို ေအာက္စီဂ်င္ေတြ လက္ေဆာင္ျပန္ေပးတယ္
နယူတန္ရဲ႕ တတိယနိယာမ မွန္ျပန္ၿပီေပါ့.......

ငါသက္ေရာက္လိုက္ေပမဲ့
ေပ်က္ပ်က္ကုန္တယ္
reaction ျပန္မလာဘူး
သူမက နယူတန္ကိုဆန္႕က်င္သူေပါ့....

ဂေရဟမ္ဘဲလ္ကို ေက်းဇူးတင္တယ္
တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္တိုတယ္
ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့သူ ႐ွိေနေအာင္
သူက မတီထြင္ခဲ့ဘူးေလ....

ေမ်ာက္မ်ိဳးႏြယ္ေတြပဲလား
ေကာင္းကင္ဘံုက ဘုရားသခင္လား
ျဗမၼာႀကီး ၄ ဦးလား
လူေတြကို သနားလိုက္တာ
ျပည့္စံုေအာင္မွ မဖန္ဆင္းခဲ့တာကို....


ၿဖိဳးငယ္

စိတ္ထဲ႐ွိရာ

အတိတ္ကအေႀကာင္းေတြ စဥ္းစားရင္း
လက္႐ွိဘ၀ကို ငါေႀကာက္ေနတယ္
မေန႕ကေတြးခဲ့တဲ့ မနက္ျဖန္ဟာ
ဒီေန႕ျဖစ္ေနေပမဲ့
မနက္ျဖန္မွာ မေန႕ကျဖစ္သြားျပန္ေရာ....

ဘာေတြေျပာမွန္းေတာ့ ငါမသိဘူး
နားေထာင္လို႕ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္
အားလံုးကလည္း ညာေနႀကတယ္
ကိုယ္စိတ္ထင္ရာကို အ႐ုပ္ေဖာ္ရင္း
တစ္ခါတစ္ခါ ေခါင္းေလးေတြလိုက္ ညိတ္ႀကတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္ၿဖစ္ရင္း
နာရီကို ျမန္ျမန္၀ါးၿမိဳေစခ်င္ေနႀကတယ္....

စကၠန္႕တံေလးရဲ႕စည္းခ်က္နဲ႕အတူ
ပတ္၀င္းက်င္က ကခုန္တယ္
မီးလွ်ံေတြမ႐ွိပါပဲနဲ႕
ငါတို႕က မေအးခ်မ္းႏုိင္ဘူး...

ေယာင္ခ်ာခ်ာဘ၀ကို နိဂုံးခ်ဳပ္ႏုိင္ဖို႕
ကမာၻကို ျမန္ျမန္လည္ခိုင္းလိုက္ခ်င္တယ္
ေနမင္းကို သံုးပတ္ျပည့္မွ
ငါတို႕ေဒသကို ျပန္ေတြ႕ရမွာေလ......


ၿဖိဳးငယ္

သခၤ ါရ

ငါၿမိဳခ်ခဲ့တဲ့ အယ္ကိုေဟာေတြက
ငါ့ကိုျပန္ ဒဏ္ခတ္တယ္
အရင္ကထက္ကမာၻႀကီးပိုလည္သြားေပမဲ့
မင္းအနားကိုေတာ့ ငါမေရာက္နုိင္ေသးဘူးေလ....

မနက္ခင္းရဲ႕ ကပြဲမွာ
ငါလည္းပါခဲ့တယ္...
ႏွင္းမႈံေတြဖံုးအုပ္လို႕ေပါ့...

ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႕နုိးထလာတဲ့ ငါ
တစ္ဟုန္တိုး ငါ့ဆီကိုေျပးလာတဲ့
ကိုင္ႀကည့္လို႕မရတဲ့ အရာတစ္ခုနဲ႕ ထိေတြ႕မွ
ငါသိလိုက္ရတယ္...
သစ္ပင္ေတြလည္းဦးညြတ္လို႕
ေနမင္းႀကီးကိုႏႈတ္ဆက္ရင္း
အသက္တစ္ရက္ႀကီးျပန္ၿပီေနာ္.....


ၿဖိဳးငယ္

နားလည္ခြင့္လြတ္ေစခ်င္.....

အခုတစ္ေလာ....ေက်ာင္းေတြကလည္းဖြင့္......ကၽြန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ရာ Computer ရဲ႕ Motherboards က လည္း ေခတၱအနားယူေနတာေႀကင့္ရယ္.....ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ အခက္အခဲ တစ္ခ်ိဳ႕႐ိွေနတာေႀကာင့္ရယ္.....Post အသစ္မ်ား အတင္ေႏွးမႈကို ခြင့္လြတ္နားလည္ေပးေစလိုပါတယ္.....
ေနာက္ေနာင္မ်ားမွာလည္း ႀကိဳးစားတင္ျပေပးပါဦးမယ္.........



ေလးစားစြာျဖင့္ ၿဖိဳးငယ္

ေတာင္းဆု

ဘယ္ဘ၀က
ဒုကၡမ်ားလည္း
ေတြးမရခဲ့
ေ၀းတဲ့ဒုကၡ
မလြယ္လွၿပီ
ေတာင္းဆုျပဳမည္
ေနာက္ဘ၀မ်ား
႐ွိခဲ့ၿငားလွ်င္
ကင္းေ၀းပါေစ
အလြမ္းေတြေပါ့.....

ၿဖိဳးငယ္

အိပ္မက္ခ်ိဳ

လမင္းမွာဆန္ဖြတ္တဲ့ အဖိုးအိုႀကီး
ျပံဳးစိစိနဲ႕ ငါ့ကိုေမးတယ္
မင္းခ်စ္သူကို လြမ္းေနလားတဲ့.....

ေမွာ္ပညာေတြဖံုးအုပ္
ယုန္ေလးသ႑န္လုပ္ၿပီး
သူ႕ေဘးနားေရာက္သြားတယ္...

အဖိုးအိုက လွမ္းျပလို႕
ကမာၻေျမက ခ်စ္သူကို
ငါေတြ႕လိုက္ရတယ္.....

သူမအနားကို ခစားဖို႕
လကမာၻကေျပးဆင္းတုန္း......

၀ုန္း.........ခနဲဆို...


ခ်စ္သူကေပ်ာက္သြားတယ္
ငါက ကုတင္ေအာက္မွာ
အိပ္မက္က ခ်ဳိပါဘိ
ခ်စ္သူကေတာ့ မသိဘူးေနာ္.....


ၿဖိဳးငယ္