လမင္းမွာဆန္ဖြတ္တဲ့ အဖိုးအိုႀကီး
ျပံဳးစိစိနဲ႕ ငါ့ကိုေမးတယ္
မင္းခ်စ္သူကို လြမ္းေနလားတဲ့.....
ေမွာ္ပညာေတြဖံုးအုပ္
ယုန္ေလးသ႑န္လုပ္ၿပီး
သူ႕ေဘးနားေရာက္သြားတယ္...
အဖိုးအိုက လွမ္းျပလို႕
ကမာၻေျမက ခ်စ္သူကို
ငါေတြ႕လိုက္ရတယ္.....
သူမအနားကို ခစားဖို႕
လကမာၻကေျပးဆင္းတုန္း......
၀ုန္း.........ခနဲဆို...
ခ်စ္သူကေပ်ာက္သြားတယ္
ငါက ကုတင္ေအာက္မွာ
အိပ္မက္က ခ်ဳိပါဘိ
ခ်စ္သူကေတာ့ မသိဘူးေနာ္.....
ၿဖိဳးငယ္
Sunday, September 9, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment