ဇူလိုင္တမ္းခ်င္း

ဇူလိုင္က တစ္ဆယ့္ကိုး

မိုးတို႕က သည္းသည္း႐ြာ

ေတြးမိတိုင္း ရင္ထဲနာတယ္

၀င္သက္တို႕ ၿမဲေနသ၍

ေမ့ရက္ႏိုင္ခဲ …..

ႏိုင္ငံအလင္းအတြက္ ေတာက္တဲ့မီးကိုမွ

အေမွာင္ထုေရာက္ေအာင္ ၿငိမ္းသက္ခဲ့

အသားထဲက ေလာက္ထြက္

ယုတ္မာသူ လူတစ္သိုက္ေၾကာင့္

အသက္ေတြ စေတးခဲ့ရ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႕ အာဇာနည္ေတြရယ္

ကမၻာတည္သမွ် ေပါ့

ျမန္မာတို႕ ရင္ထဲမွာ ႐ွိၾကမွာပါ ….

ႏွစ္ေတြ အလီလီေဟာင္းခဲ့ပါ့

အခ်ိန္ေတြ အခါခါေျပာင္းသည့္တိုင္

၁၉ ဇူလိုင္ ေရာက္ရင္ျဖင့္

ရင္နင့္ ေအာင္ ခံစားရမိ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတာ့ မသိႏိုင္ဘူး

စိတ္မခိုင္ ယိမ္းယိုင္မ်က္ရည္စ တို႕က

အဲဒီမိုးတို႕နဲ႕ မထိန္းႏိုင္ ေရာကာ က်တယ္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရ ….

လြမ္းေမာေျဖခဲ …..

ပန္းေတာမွာ ေ႐ႊရည္သန္း

ေနျခည္ဖ်န္းလို႕ ဖူးပြင့္ေန

သာယာေန ျမန္မာျပည္ျမင္တိုင္း

ႏိႈင္းယွဥ္မရ ေက်းဇူးအနႏ ၱေတြနဲ႕

သမိုင္းအစဥ္ ဘယ္အခါေမ့မရတဲ့

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပါ အာဇာနည္ေတြရယ္

ေလးစားကုန္ခဲ …..

ၿဖိဳးငယ္