ႏွစ္ပါးသြားေလး က ခ်င္ၿပီ

အလြမ္းေတြေခၽြ မပ်က္ကြက္ခဲ့ပါဘူး
ပန္းေတြေႂကြ ေန႕ရက္ေတြဆက္ခဲ့
ေတြ႕တက္တဲ့ မနက္ေတြကိုပဲတမ္းတ
အဲဒီညေတြမအိပ္ရလည္း ကိစၥမ႐ွိဘူး
လြမ္းရတာ ေက်နပ္ခဲ့သူပါ .....

အေျဖခက္တဲ့ေ၀ဒနာတစ္ပိုင္းတစ္စ
မေနတက္ ေႏြမွာလႈိင္းထလည္း
တစ္ေနထြက္ တစ္ေန၀င္လို႕
သူ႕မ်က္ႏွာ တစ္ခါ ျမင္ခ်င္ခဲ့
တြယ္ရာမဲ့ ရင္ခြင္ရဲ႕ ေသာက ….

အလြမ္းတို႕နဲ႕ မေနတက္
ပန္းတို႕ကေၾကြပ်က္
အနမ္းတို႕ ေသြတက္လို႕
အဲဒီ အားလံုးေဖာက္ထြက္သြားေအာင္
လမင္းရယ္ …
ဒီည ဒီေရတက္ေပးပါ ....

ေယာက္ယက္ခက္အေတြးတို႕ကိုျဖဳတ္သိမ္း
ကိုယ့္စိတ္ကို ထိန္းထားတဲ့ၾကားက
အလြမ္းက ထႂကြတယ္
က ရတဲ့ဇာတ္လြမ္းခန္းခ်ည္းဆက္ေနပါ့
ဇာတ္ဆရာရယ္ ……..
တစ္ရက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
တစ္ခ်က္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ႏွစ္ပါးသြားခြင့္ေပးသင့္ပါတယ္ ….

ၿဖိဳးငယ္

ကေ၀နဲ႕စီးခ်င္းထိုးတဲ့ည

ဘ၀ကို ျပဒါးသုတ္
ငါ့ရင္ခြင္ကို မီးမႈတ္တဲ့နဂါး
အသည္းၾကားက ဓါးကိုထုတ္
ငါ့၀ိဥာဥ္ကိုႏႈတ္သြားတယ္…

နတ္ေစာင္းသံ သဲသဲၾကားမွ
ပဲ့ပဲ့သြားတဲ့ ဒဏ္ရာရဲ႕တစ္ေရးႏုိး
ငါေျပးထိုးတဲ့ မနက္ျဖန္
ငါ့ရင္ကိုတစ္ခ်က္ကန္သြားတယ္….

အေနာက္ၿမိဳ႕႐ုိးမွာ မိုးရြာေတာ့
ရင္ဘတ္ထဲက ပိုးေတြ က ၾကတယ္
တန္ခိုးမ႐ွိိတဲ့ရာသီက
နာရီကို လွည့္မၾကည့္ဘူး….

ဒီည
နတ္ေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းသံၾကားမွ
ရင္ခြင္ကို ငုံ႕ၾကည့္မိတယ္
ဘယ္ဘက္တစ္ျခမ္းကို
ကေ၀မေလး နမ္းသြားတယ္….

တိုက္ပြဲကေတာ္ေတာ္ၾကမ္းတယ္
ကဗ်ာေတြထမ္းတဲ့ ႏွလံုးသားက
ညကိုစီးခ်င္းထိုးတယ္
အလြမ္းကေတာ့ တိုးတိုးေလးငိုေနရဲ႕….

ဒီလိုနဲ႕…
အတၱေတြသၿဂိဳလ္လိုက္တဲ့ည
ကေ၀မနဲ႕စီးခ်င္းထိုးတယ္
ႏွင္းခါးၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ပါေစ…..

ၿဖိဳးငယ္