ေမွာ္ထြင္းေက်ာက္စာ

( က )

ခ်စ္သူေရ ......
ငါဟာ မာက်ဳရီ မျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ဗို႕ အားရွိသေလာက္ေတာ့ လင္းခြင့္ေပးပါ
ေနမင္းကို အန္မတုႏိုင္ရင္ေတာင္
လမင္းနဲ႕ငါ တစ္ေယာက္တစ္၀က္
အေမွာင္ညေတြကို တိုက္ဖ်က္ခ်င္တယ္ ......

အရာရာ အကြက္ခ်
စနစ္တက် စီစဥ္ခဲ့ၿပီးမွ
ပယ္နယ္တီ တစ္လံုးလြဲလို႕
ငါ အသည္းမကြဲခ်င္ဘူးခ်စ္သူရယ္ ....
အေနာက္ယြန္းယြန္းက ေနမထြက္႐ိုးမွန္ရင္
နင္နဲ႕ငါ လက္ထပ္ခ်င္တယ္ .....

အလြမ္းႏွင္တဲ့ နတ္ဆိုးက
ငါဆီကို ေလေျပေတြ တိုးေစခဲ့တယ္
တိတ္တခိုးနဲ႕ ၾကိတ္ပိုးတယ္ဆိုတာ
ပုပ္သိုးေနတဲ့ ပန္းသီးတစ္လံုးပဲ
ငါပ်ိဳးထားတဲ့ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ
ႏွင္းဆီေတြ ပြင့္ေစခ်င္ၿပီ ......

ငါက လူမမာတစ္ေယာက္ပါခ်စ္သူ
နင္တစ္ဖက္ ကဗ်ာတစ္ဖက္
ႏွာေခါင္းပိုက္ႏွစ္ခု တပ္ၿပီး
အသက္ဆက္ေနရတဲ့ေကာင္ပါ
မနက္ျဖန္မနက္ ၾကယ္ေတြေရဆင္းေသာက္ရင္
ငါ့အတြက္အလြမ္းျပတင္းေပါက္ ပိတ္ေပးခဲ့ပါကြယ္ ....

ရွည္ရွည္ေဝးေဝးမေတြးပါနဲ႕
ျမားနတ္ေမာင္ေတာင္ ျမွားျပန္စူး
အခ်စ္႐ူးျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပဲ ...
ကၽြန္ေတာ္လည္း ပဒိုင္းသီးခူးခဲ့တဲ့ေကာင္တစ္ေယာက္ပါ ....

ငါကလည္း ဆုေတာင္းၾကမ္းတယ္
နင့္ႏႈတ္ခမ္းကို ထာ၀ရ နမ္းခ်င္လို႕တဲ့
အ႐ူးအႏွမ္းလို႕ သမုတ္ၾကမလား
အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ငါက အလြမ္းေတြထမ္းထားတဲ့ေကာင္ေလ .....

မွတ္တမ္းလည္းမရွိပါဘူး
တစ္ဖက္ကမ္း ခတ္ေလာက္ေအာင္ မလွေပမဲ့
ငါ့ရင္၀ွက္ပန္းက နင့္ကိုပဲ စြဲစြဲလန္းလန္းတဲ့
အသည္းတစ္ျခမ္းမကေတာ့ဘူး
နင့္က မာယာမဖ်န္းေပမဲ့
ငါ့မွာေတာ့ ႐ူးသြမ္းေနၿပီ ......

( ခ )

အဘယ္နတ္ဘုရားေတြေဆာင္ႏွင္း
နင့္ကို ငါ့ရင္တြင္း ပို႕ခဲ့တာလဲ
ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ
အာဒံက ဧ၀ကိုေပးခဲ့တဲ့ ပန္းသီးတစ္လံုးမဟုတ္ဘူး
ငါက နင့္ကိုေပးထားတဲ့ ႏွလံုးသားပါ ....

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာ
ရွင္သန္ျခင္းနဲ႕ အမ်ိဳးေတာ္တယ္
နင္ေပ်ာ္သလုိသာေနပါ
ငါ့နန္းေတာ္တည္ၿပီးတဲ့အခါ
နင့္ကိုသာ ဘုရင္မ လုပ္ခြင့္ျပဳမယ္ ...
လမင္းေလးေရ ...
နင္ထားမသြားရဘူးေနာ္ ....

ပင္ဖ်ားမွာပဲ ေနေန
ေျမျပင္မွာပဲ ေၾကြေၾကြ
ခေရေတြ ေမႊးေနသမွ်
နင္နဲ႕ငါ ေဝးမသြားၾကေၾကးေနာ္ ...

ေလာကနတ္ရယ္
ေျပာမျပတက္တဲ့ ေ၀ဒနာေတြအတြက္
ေျဖသာမဲ့ေဆး
အသင္မေပးႏိုင္ဘူးလား ...

အထီးက်န္တဲ့ မီးလွ်ံၾကား
အက်ည္းတန္စြာ ခံစားေနရပါတယ္ အ႐ွင္ဘုရား
ကၽြန္ေတာ့္အား သူမကိုပဲ ေပးသနားပါ ....
သူမနဲ႕ ပတ္သတ္သမွ်
ဒီဘဝမွာ အာသ၀ မ်က္ရည္ေတြ မက်ခ်င္ဘူး ...

( ဂ )

လမင္းေလးေရ ...
ငါေရးထိုးထားတဲ့ ေက်ာက္စာမွာ
နင့္နာမည္ေတြခ်ည္းပါတယ္
ဘယ္အရာကိုမွ ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္မရွိတဲ့ငါ
တာရာမင္းေဝ ေျပာသလို
သတိရျခင္းကိုေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ပါရဲ႕ ...

အေရွ႕ဘက္မွာ မိုးၾကမ္းေတြရြာရြာ
အေနာက္ဘက္မွာ ေလျပင္းေတြတိုက္တိုက္
နင့္ပါးေလးကို နမ္းခြင့္ရခိုက္မွာ
ေလေျပေတြကို တား
နာရီေတြကို ရပ္ထားခ်င္တယ္
နင္ဖ်ားမွာစိုးလို႕ပါ ....

တစ္ေျဖးေျဖးတိုးလာလိုက္တာ
ဒီေရေတြကေတာင္ ဆရာေခၚ
ငါ့တို႕ရဲ႕ ေမတၱာေပၚမွာ
ဗလာမပါေၾကးေနာ္ .....

အရာရာကိုေတြးၿပီးေပ်ာ္
ငါတို႕ေမွ်ာ္တဲ့ အခ်စ္အိမ္
အခိုင္အမာ အုတ္ျမစ္ခ်
ဘယ္သူေတြက ၿဖိဳခ်ႏိုင္မွာလဲ ....

နင့္နဖူးေပၚက်ေနတဲ့ ဆံႏြယ္စေတြ
ညင္သာစြာ ပင့္သက္႐ႈိက္
လိုက္ကာေလးေတြ ပိတ္
ၾကယ္ကေလးေတြကို မ်က္စိမွိတ္ၿပီး
ပံုျပင္ေတြနဲ႕ေခ်ာ့သိပ္မယ္
ငါ့ရင္ခြင္ေႏြးေပၚမွာ
ညင္သာစြာ အိပ္ေပ်ာ္ပါေစ ....

ဂႏ ၱဝင္တြင္ေအာင္လည္း မေရးတက္ဘူး
စံခ်ိန္တင္ေအာင္လည္း မေတြးတက္ဘူး
နင္ေပးတဲ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႕
( ငါက )
ေလာကထဲ ေျခစံုပစ္ခ်င္တဲ့ေကာင္ ...

မေန႕ကလည္းနင့္ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္
ဒီေန႕လည္း နင့္ကိုခ်စ္ေနတုန္းပဲ
မနက္ျဖန္လည္း နင့္ကိုခ်စ္ေနမွာပါပဲ
ဒီကမၻာၾကီး ပ်က္သုန္းသြားရင္ေတာင္
နင္မမုန္းရင္ ငါေက်နပ္တယ္ ...

ေသြမပ်က္တဲ့ ေမတၱာနဲ႕
တစ္ေနထြက္ တစ္ေန၀င္
နင့္မ်က္ႏွာကို မျမင္ရရင္ေတာင္
သခင္ေရ ....
ငါ့သစၥာကို အစြန္းမခံႏိုင္ခဲ့ဘူး .....

ေမွာ္ဝင္ဖို႕ မလိုပါဘူး
ငါ့လိုအပ္ခ်က္ေတြလည္း အျပစ္မျမင္တက္ပါနဲ႕
နင့္လိုအပ္ခ်က္ေတြလည္း အျပစ္မတင္ရက္ဘူး
အရာရာကို ခ်စ္ေသာမ်က္စိနဲ႕ၾကည့္
ငါတို႕ရဲ႕ၾကိဳးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းညိွရင္း
ခ်စ္ျခင္းအတိဖံုး နင့္အျပံဳးနဲ႕
အခ်စ္ဆံုးေရ .....
တစ္ကမၻာလံုး ပန္းေတြပြင့္ေစ ....

ၿဖိဳးငယ္

ကဗ်ာရွည္ရွည္ေလးေတြ ဖတ္မိတိုင္း ကၽြန္ေတာ္လည္းကဗ်ာရွည္ရွည္ေလး ေရးခ်င္ေနတာၾကာပါၿပီ္။ ဆရာ တာရာမင္းေ၀ ရဲ႕ မီးေတာက္ရမ္သမ္ ကို အရမ္းသေဘာက်ၿပီး အဲလိုကဗ်ာရွည္ေလးေရးတက္ခ်င္ခဲ့တာ အဲ့ဒီကဗ်ာကိုဖတ္မိတည္းကပါ ။ ဒါေပမဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္၊ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး ။ အခု ဒီကဗ်ာေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးေသြးနဲ႕ရင္းၿပီး ၾကိဳးစားပံုေဖာ္ထားပါတယ္ ။ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေလာက္အေလးထားရလဲဆိုရင္ ဒီကဗ်ာေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တန္ဖိုးထားရတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ ... ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြ ၊ မျပည့္၀မႈေတြေၾကာင့္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါကိုလည္း နားလည္ေပးပါ ။ ေမြးေန႕ရွင္လည္း ေက်နပ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ရင္မွာျဖစ္လာတဲ့ခံစားခ်က္ေလးေတြကို အခုလို အခ်ိန္ေပး ဖတ္ေပးၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အထူးပဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ။

အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္လွ်က္
ၿဖိဳးငယ္