ေကာင္းကင္ရဲ႕ သခင္မေရ....
ဒီညမွာ ၾကယ္ေတြ လေတြမ႐ွိလို႕
ငါ့ကဗ်ာေတြ အတိနဲ႕
မီးညိွထားရတယ္.......
မင္းမသိဘူးလား
အေနာက္ယြန္းယြန္းမွာလည္း
သတိရျခင္းေတြ ထြန္းထားတယ္....
လာမေလွာင္ၾကနဲ႕
အျပာေရာင္ညေတြကိုငါမသိဘူး
ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အခန္း
ဒီဇာတ္လမ္းထဲမွာလည္း မပါေသးဘူး......
မွာတမ္းတစ္ခ်ိဳ႕မွာ
သူမရဲ႕မ်က္ရည္တို႕ တြဲလဲခို
အသည္းအမဲ ငိုရတဲ့ရင္ခြင္ကလည္း ေၾကမြ
ေျခခ်စရာေတာင္ ေနရာမက်န္ေတာ့ဘူး......
အခ်ိန္မွန္ခုတ္ေမာင္းတဲ့ အလြမ္း
ေ၀ဒနာမွတ္တမ္းမွာ ကဗၺည္းထိုး
ငါ့ညေလး တစ္ေရးမႏိုးခင္
အိပ္မက္ဆိုးမ်ား ေ၀းပါရေစ.....
ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့အနာဂတ္
ငါ့ရင္ဘတ္နဲ႔ မဆံ႔ ေတာ့ဘူး
ႏိုးတစ္၀က္ အိပ္တစ္၀က္
ဒီေရ မတက္တဲ့ညမွာ
ရီသံေတြ ခဏရခ်င္တယ္…..
မိွတ္တစ္ခ်က္ လင္းတစ္ခ်က္
အေနာက္ဘက္က ေနထြက္ရင္
ငါ့ကိုတစ္ခ်က္ေလာက္ႏိုးပါ…
ပ်ိဳးထားတဲ့ အလြမ္းေတြ မီး႐ႈိ႕
ကမၻာတစ္ဖက္ကိုပို႕ခ်င္လို႕…….
ၿဖိဳးငယ္
3 comments:
ဟဲဟဲ အေနာက္ဖက္က ေနထြက္မွ ႏိုးရမွာေပါ႔ေလ...:D
ေကာင္း၏ ေကာင္း၏ ...:)
ခုေလာေလာဆယ္ေနေတာ႕ ႏိုးေသးဘူးလားေ၀းးးးး
အေနာက္ဘက္မွ ေနထြက္ရင္ေတာ့
ေသခ်ာတယ္ မင္းေတာ့ အဟဲ :P
လာနိုးပါမယ္လို႔
ညိမ့္ညိမ့္ေလး အလိုက္သင့္ ေမ်ာသြားသည္။
Post a Comment