ရင္ခုန္သံအစ
သူမက ေသြးျပန္ေၾကာထဲ
ထံုေဆးေတြပစ္သြင္း
ဘာမွမသိေအာင္ ဖန္ဆင္းခဲ့ဖူးတယ္......
ထံုေဆးက အ႐ွိန္တက္
ျမင္လွ်က္နဲ႕ နာမွန္းမသိခဲ့ဘူး
ငါ့ႏွလံုးသားကို ဆြဲထုတ္
ခပ္ႏုပ္ႏုပ္မာယာဓါးေတြနဲ႕ေပါ့......
ထံုေနတဲ့စိတ္က
ဘာလုပ္လုပ္ခံႏိုင္တယ္
သူမ ျပဳသမွ်
ငါေပ်ာ္ရႊင္စြာ ယုယခဲ့မိတယ္.....
အခုေတာ့ သိလိုက္ရပါၿပီ.....
ထံုေဆးေတြျပယ္မွ
ငါ့အာ႐ုံေတြ ႏိုးထ
ဒဏ္ရာက စၿပီ....
နာက်င္ပါတယ္မွတ္
ရင္ဘတ္ကိုလွပ္ၾကည့္မွ
ႏွလံုးသားက မ႐ွိေတာ့ဘူး
သူမခြဲထုတ္ယူသြားၿပီ......
အဲဒီရင္ခြင္ေပါ့...
အခုေတာ့ ထံုေဆးေတြမ႐ွိေတာ့လို႕
နာက်င္တက္ေနပါၿပီ....
ေ၀ဒနာေတြ မထပ္ေအာင္
အိပ္ေဆးတစ္ခ်က္လို႕ ထိုးပါ....
ၿဖိဳးငယ္
4 comments:
I hope u didn't get hurt..,
Great expression of your feeling in this poem.
Very touching indeep!!!
:)
ထံုေဆးသြင္းေတာ႕ေကာင္းပါ႕မလားသယ္ရင္းေလးရယ္..အိပ္ေဆးေလာက္ပဲေကာင္းတယ္ေနာ္...:D
ခုေကာ ျပယ္သြားပလားေ၀းးးးထံုေဆး ...ထံုေဆး...:)
ထံုေဆးက ျပယ္သြားေလ ပိုနာေလပဲေနာ္
အခုထိ နာေနတုန္းပဲလားဗ်..
Post a Comment