လမ္းၾကံဳရင္ တစ္မွာတည္းမွာ
စာခၽြန္လႊာ ပို႕လို႕ပို႕
အလြမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ ကိုလည္း
လမင္းဆီ လွမ္းပို႕ ထားတယ္ ....
လြမ္းလို႕ လို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္
အဲဒီစာေတြ ဖြင့္ဖတ္ရင္းေပါ့
လင္းခဲ့ရတဲ့ မနက္ေပါင္းကို
ႏွင္းစက္ေတြ သက္ေသျပဳမလား
ေက်းငွက္ေတြ သက္ေသျပဳမလား ...
ေရာင္နီေတြ သက္ေသျပဳမလား ......
အခုေတာ့လည္း တစ္နယ္စီေ၀း
ေပးခဲ့တဲ့ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု
လြမ္းမိတိုင္း တသသ စမ္းရင္း
ခပ္ဖြဖြ ခဏ ခဏ နမ္းလို႕
ႏြမ္းလ်လ် ျဖစ္ေနၿပီေလ....
လွမ္းမရတဲ့ တစ္ေနရာစီ
မေျဖသာရည္ ေမွ်ာ္မွန္းယံုမွတစ္ပါး
အျခား မစြမ္းႏိုင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္
ေအာ္ ....
ဘ၀ ကို တစ္ကိုယ္တည္း ျဖတ္သန္းဆဲပါေလ ......
ၿဖိဳးငယ္
8 comments:
ခင္ဗ်ားကဗ်ာေတြကို လိုက္မမီွဘူးဗ်ာ
အခုေတာ့လည္း တစ္နယ္စီေ၀း
ေပးခဲ့တဲ့ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု
လြမ္းမိတိုင္း တသသ စမ္းရင္း
ခပ္ဖြဖြ ခဏ ခဏ နမ္းလို႕
ႏြမ္းလ်လ် ျဖစ္ေနၿပီေလ....
အဲဒါ ဟိုလူၾကီးကိုေၿပာတာလားဗ်
ခင္ဗ်ားလည္ပါတယ္ေနာ္ သူမ်ားကို ေလွ်ာက္စဥ္း
စားမေနနဲ႔.....
လြမ္းလြန္းလို႔ ဓာတ္ပံုေလးေတာင္ ႏြမ္းလ်လ်ျဖစ္ေနၿပီလား... ႀကိဳးစား ေမာင္ေလးေရ ႀကိဳစား... တစ္ေန႔ေတာ႔ အခ်စ္စစ္မည္သည္ ဆံုစည္းမႈ႔ေတြ ရလာမွာပါလို႔ မမထင္တယ္...
ဘယ္ေတာ့ ႏွစ္ကိုယ္ ျဖစ္မွာလဲဗ်။ :)
အစ္ကို႔ကဗ်ာ က စာသားေလးေတြက ႏူရြေနတာဘဲ
ခံစားခ်က္ေတြ ကို လံုး၀ ကို ရုပ္လံုးၾကြေအာင္ေဖာ္ျပနိုင္တယ္
တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ေရာက္လုိ႕လာမွာ
ဟဲ.. ဆုေတာင္းေပးသြားတယ္
ႏွစ္ကုိယ္ျဖစ္ေစသတည္းး :P
ခံစားရပါတယ္ း(
လြမ္းတယ္ကြာ.. :P
ဘယ္လိုလဲ တစ္ေယာက္တည္း ျဖတ္သန္းရတာ ပ်င္းေနၿပီလား....
Post a Comment