Tuesday, January 29, 2008

ေနာင္တဇာတ္လမ္း တစ္ဖတ္ကမ္းအလြန္

1 comments

ခပ္ေထေထညမွာေပါ့
မ်က္ေျဖလကၤာေလးႏွလံုးသြင္း
အမုန္းစာရင္းထဲက ဖယ္ထုတ္
အေသြးအသားထဲ တြယ္စုပ္ေနတဲ့
ေ၀ဒနာေၾကြ႐ုပ္ေတြ....
ဒဏ္ရာေပၚ ဒဏ္ရာဆင့္ေနေတာ့
ငါ့ရင္ေတြပြင့္ေနရၿပီ......


တီတီတာတာစကားေတြနဲ႕

ညီညီညာညာလွည့္စားခဲ့ျခင္းကိုမွ
အၾကင္နာတံတားလို႕ထင္ခဲ့တဲ့ငါ
ရင္ခြင္မွာ ဒဏ္ရာေတြထားသြားမွ
အသည္းစားနဂါးမွန္း သိလိုက္ရတယ္...

မမုန္းရက္ပါဘူး
သံုးသပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း
ငါပဲမွားတယ္ေပါ့
ယံုတမ္းစကားေတြယံု
ရင္ေတြခုန္ခဲ့တာကို
မာယာေတြပံုထားမွန္း
ငါတကယ္တမ္းမသိခဲ့ဘူးေလ.....


႐ူးမိုက္စြာ ခူးလိုက္တဲ့ငါ
အဲဒီပန္းဟာ အဆိပ္ဖ်န္းထားမွန္း
ႏွလံုးသား မ်က္ကန္းေတာ့မွသိရတယ္
မ႐ွက္တမ္းေျပာရရင္
တစ္ပတ္ႏြမ္းသြားေတာ့မွ
ေ၀ဒနာလမ္းေပၚရပ္
အၾကင္နာတစ္စက္ကို
ရင္မွာထပ္တမ္းတမိတယ္ မီးငယ္ရယ္....


ၿဖိဳးငယ္

Wednesday, January 23, 2008

ရင္၌ျဖစ္ေသာ

0 comments

Monday, January 21, 2008

အလြမ္းတံခါး ပန္းတံတား

0 comments
ငါသီခဲ့တဲ့ စာပန္းခ်ီ
ရာသီရဲ႕ ထိုးႏွက္မႈေအာက္
အ႐ူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆရာျဖစ္ခဲ့တယ္

မာယာမပါတဲ့ သာယာမႈေအာက္မွာ
ေပ်ာက္ေနတဲ့ အသိတရား
ေႏြေလညင္းၾကားမွာေပါ့

ေသာ့ေသာ့ႏွင္လာတဲ့ ရင္ခြင္မွာ
အၾကင္နာပန္းတစ္ခင္းးနဲ႕
ေ၀ဒနာျမွားတစ္စင္း…..

အတင္း၀င္လာတဲ့ လြမ္းျခင္းေအာက္
ဖိတ္စင္လြင့္ေျပာက္
အနမ္းေကာက္တဲ့ည
မိုးေသာက္ခဲ့ရတယ္….

အလြမ္းႏွင္တဲ့ေလညင္း
ပန္းမျမင္ေၾကြဆင္းရေပါ့
သတိရျခင္းရနံ႕ေတြကို
ဘယ္ေသာခါမွမင္းသယ္မွာလဲ…

ငါ့ဖြင့္ထားတဲ့ အလြမ္းတံခါးေတြမွာ
ပန္းတံတားတစ္ခုထိုး
တိုးတိုးေလးၾကိဳေနမယ္
ေလညင္းခ်ိဳခ်ိဳတို႕သိပါေစ…..

ၿဖိဳးငယ္



ခ်ဥ္ျခင္း

0 comments
အခ်စ္ဆိုတာ ခ်ိဳသလား
ေရေျမျခားမွသိလိမ့္မယ္
လက္႐ွိဘ၀မွာေတာ့
ခ်စ္မိတဲ့ ႏွလံုးသားေၾကာင့္
လြမ္းခ်င္းေတြေထြးပိုက္
တစ္ေရးေလာက္အိပ္လိုက္ခ်င္ေပမဲ့
ေသာက အေ၀့အ၀ိုက္ေတြၾကားမွာ
ေျဖသိမ့္စရာ အေတြးတစ္သိုက္နဲ႕
ေမာဟေတြ ေတြ႕ေနခိုက္မို႕
အိပ္ေဆးတစ္ခြက္ေလာက္တိုက္ၾကပါ.......


ၿဖိဳးငယ္

Saturday, January 12, 2008

လက္႐ွိကမာၻနဲ႕ မစာနာတဲ့ေလာက

0 comments

စာပန္းခ်ီသီကံုး
လံုးေနတဲ့ကမာၻရဲ႕တစ္ဖက္မွာ
အျပံဳးမပါတဲ့ကဗ်ာေတြ စားသံုး
အားလံုးေျပာၾကတဲ့စကား
ေလာကဟာမတရားဘူးတဲ့…

ေ၀၀ါးေနတဲ့အနာဂါတ္တစ္ခ်ိဳ႕
မခို႕တ႐ုိ႕ျပံဳးျပတယ္
အဆံုးသတ္က ဘာလဲ
ဒါပဲေတြးေနလည္း
အေျဖက ေပ်ာက္ေနဆဲ….

ေရာက္ေနတဲ့ေနရာမွာလည္းမေပ်ာ္
ေတာ္ရာဆိုတာကိုလည္းမုန္း
လူေတြစားသံုေနတဲ့စကားလံုးေတြကလည္း
ဒီအသံုးအႏႈံးထဲ ကမထြက္ဘူးေလ

လတ္တေလာေတာ့ျပံဳးလိုက္ရတယ္
ရင္ထဲက ဘယ္ပါမလဲ
စာနာၾကည့္ရင္သိႏုိင္ရဲ႕
အခု လာၾကည့္လွည့္ဦး….


ၿဖိဳးငယ္

Friday, January 11, 2008

အလြမ္းတံခါး

0 comments
အလြမ္းေသာက္တဲ့ည
လမ္းေပ်ာက္တဲ့ ဘ၀
မွန္းေလွ်ာက္ရတဲ့လမ္း
ကမာၻတစ္ျခမ္းဟာ ေမွာင္မည္းလို႕ေပါ့

အလင္းမဲ့တဲ့ေကာင္းကင္မွာ
သီခ်င္းမဲ့တဲ့ ဂီတာနဲ့
အလြမ္းမပါတဲ့ သံစဥ္ကို႐ွာရင္း
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းျပတင္းမွာ နားခ်င္တဲ့ ငွက္....

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ညီး
ေ၀ဒနာဖိစီးလို႕ေပ့ါ
ေသ႐ြာကိုသြားရမယ္ဆိုရင္ေတာင္
သူ႕အနမ္းတစ္ခ်က္ရခ်င္ေသးတယ္...


အေတြးေတြကို ဖယ္
ကေလးငယ္ေတြကို ေအာ္ငုိလိုက္ခ်င္တယ္
အလိုမက်တဲ့ ဘ၀မွာ
ခ်ိဳျမျမ ျပည့္စံုမႈတစ္ခြက္ရေတာ့
ခံတြင္းပ်က္ခဲ့ သမွ်
ေက်နပ္ပါ့မယ္...

ဒုကၡေတြၾကားက
ျပဳတ္က်သြားတဲ့ ပန္းသီးတစ္လံုးကို
ႏွလံုးသားနဲ႕ခံယူရင္း
ကံၾကမၼာရဲ႕အခန္းမ်ားမွာ
အလြမ္းတံခါးေလးဖြင့္ထားမယ္...


ၿဖိဳးငယ္

Tuesday, January 8, 2008

ဇာတ္သိမ္းခန္းသို႕ေရာက္ခဲ့ေသာ္

1 comments
ခ်စ္သူကရက္စက္လို႕
မ်က္ရည္ေတြေႂကြပ်က္ခဲ့ရင္ေတာင္
ေ၀ဒနာေတြကိုလက္ကမ္းလို႕
ဒဏ္ရာေတြကိုတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္မယ္...


အဆင္မေျပမႈေတြကိုထမ္းပိုးရင္း
မ်က္ရည္မိုးေတြၾကားမွာ
တိုးတိုးေလးငိုေနမယ္....

အသဲကြဲၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕မုခ္ဦးမွာ
အခ်စ္ဆူးေတြခူးၿပီး
ဥယ်ာဥ္မႉးေလးလုပ္မယ္
သူေပးဖူးတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႕ေပါ့....

ဆႏၵတစ္ခုနဲ႕ေႂကြတဲ့အလြမ္းကိုေတာ့
စမ္းေရေတြခမ္းတဲ့ လမ္းမွာ
ပန္းတစ္ပြင့္အျဖစ္ထားလိုက္မယ္
မင္းနမ္း႐ိႉက္တဲ့အခါ
ငါျဖစ္ပါေစေပါ့...


ၿဖိဳးငယ္

Sunday, January 6, 2008

နိယာမေတြၾကားက လူ

1 comments
အခ်စ္က ပူတယ္
ရမၼက္က ခါးတယ္
လိုခ်င္မႈက မ်ားတယ္
အခ်စ္ဖ်ားကေတာ့ ၁၀၈
ဘ၀သစ္မွာ လက္တြဲခ်င္တာက သူ
႐ွာယူေနတာက ေ၀ဒနာ
ေသခ်ာတာက နထၱိ
ရပ္ၾကည့္ေနရတာက ဒုကၡတရား
မုတ္ခ်တားတာက အသိဥာဏ္
သတိမွန္ေအာင္ အားထုတ္
ပ်ားတုပ္တာက ကံၾကမၼာ
ဒဏ္ရာေတြက အလဲထိုး
တိုးတိုးေလးညီးမိတာက အၾကင္နာ
ေပတရာေပၚ ေလွ်ာက္ေနတာ လမင္း
ၾကယ္စင္ေတြခင္းတဲ့သတင္းမွာ
ရင္ခုန္တမ္းတျခင္းက
ေႏြလယ္ရဲ႕ ညခင္း....

ၿဖိဳးငယ္

ဇန္န၀ါရီ( ၅ ).....( သို႕ )....... အဓိပၸါယ္မဲ့ ေန႕တစ္ရက္

2 comments
ဒီေန႕ ..ခ်စ္သူလာမွာပဲ...
ေဟ့ေကာင္..မင္းေဘာ္ဒါၾကီးအေျခအေန
အင္း..ငါလည္းၾကိဳးစားကုေနတာပဲ...
ဘာျဖစ္တာလဲ...
ျပတင္းေပါက္ျပဳတ္က်သြားလို႕..
ျပန္တင္ေလကြာ...
တင္ေနတာပဲ..အဆင္မေျပေသးဘူးကြ....
ေတာက္....ဒီေန႕မွ ကြာ
စိတ္ေတြက တုိၿပီး ညစ္လာၿပီ
ရတယ္ကြာ..မင္းအခ်ပ္ထူၾကီးငါ့ကိုခဏေပးေဆာ့ကြာ
မင္းအဆင္ေျပရင္ ယူေလ
ပံုျပတဲ့မွန္ေလးလဲခဏေပးဦး
အဲဒီေကာင္ ကေခၚရမွာေနာ္
အင္းပါ..ငါ့ေဘာ္ဒါၾကီးကိုေခၚခိုင္းမွာေပါ့
ok လား
အင္း...အားလံုးအဆင္ေျပၿပီ..
ဟယ္လို.....
..............................
...............................
ဟာ...ဒုကၡ
အဖ်က္ေကာင္ေတြလာၿပီ..
ဟာ..ျပတင္းေပါက္မ႐ွိေတာ့ျပန္ဘူး
မင္းေဘာ္ဒါၾကီးနဲ႕ဆက္သြယ္မယ္ကြာ
..................................
...............................
......................................
ဟာ.....
ကမာၻၾကီးနဲ႕ဆက္သြယ္မႈက်သြားၿပီ
ဆိုးပါ့ကြာ....
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
ထိုင္ေန႐ုံပဲေပါ့ကြာ
..............................
ဒီလိုနဲ႕ .....နာရီေတြလည္ပတ္သြားပါေရာ...
ေဟ့ေကာင္...ျပန္ရၿပီကြာ......
ေနာက္ဆံုးေတာ့
လူမ႐ွိေတာ့တဲ့ စာေၾကာင္းေလး ၂ ေၾကာင္းပဲ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရလိုက္တယ္ဗ်ာ...


ၿဖိဳးငယ္

Thursday, January 3, 2008

သမိုင္းထဲက ရက္စြဲတစ္ခု

1 comments

ဇန္န၀ါရီ ၄ ရက္ေန႕
ျမန္မာ(ဗမာ)ဆိုရင္မေမ့ပါဘူး
အဲဒီေန႕ကိုေပါ့.....
ႏွစ္ေတြအလီလီတိုင္ခဲ့ေပမဲ့
အေမွာင္ေတြပယ္ခဲ့တဲ့ေန႕
အလင္းေတြ ေတြ႕တဲ့ေန႕
ကမၻာဆိုတာ တည္ေနသ၍
ျမန္မာေဟ့လို႕ဟစ္ေႁကြးရင္း
အဲဒီေန႕ကို လူတိုင္းရင္ထဲမွာ မွတ္ေက်ာက္တင္ေပးၾကပါဗ်ာ...

ၿဖိဳးငယ္

အလြမ္းနဲ႕ စီးခ်င္းထိုးတဲ့ ေဆာင္း

1 comments

ႏွစ္တစ္ခုရဲ႕ အစ ရာသီက ခ်ိဳျမျမထင္သေယာင္ႏွင့္ ခ်မ္းေအးလွသည္.....ျမဳႏွင္းမႈံတုိ႕ စံေပ်ာ္ရာ ေဆာင္းဆိုေသာ အခါကလည္း ရင္ႏွင့္မခ်ိေအာင္ ေအးျမမႈေတြလြမ္းျခံဳဆဲေပါ့...
ေၾသာ္....လြမ္းေဆြးဖြယ္ပါလားေဆာင္းရယ္.....
ရာသီေတြေျပာင္းလည္း ရင္ထဲမွာမေဟာင္းပဲ႐ွိေနတာ အလြမ္းဆိုေသာအရာပါတကား...လူတို႕ရဲ႕ သဘာ၀ .... ဥတုရာသီအလိုက္အလြမ္းေတြကိုေပြ႕ပိုက္ထားတက္ၾကတယ္ေလ...
ပူလြန္းတဲ့ ေႏြမွာလည္း ဥၾသ ကို အျပစ္ဆိုၿပီး..အလြမ္းပိုေနရျပန္ေရာ...
မိုးစက္တို႕ေပ်ာ္တဲ့၀သန္မွာလည္း....အခ်ိန္မွန္လြမ္းတက္ၾကျပန္ေရာေလ...
ႏွင္းမႈံတို႕စံတဲ့ ေဟမာန္မွာလည္း..အလြမ္းဒဏ္ကအသည္းအမည္းပါပဲ.....
တစ္ကယ္ဆို..ေလာကဆိုတာကို မတရားဘူးလို႕ အျပစ္မဆိုပါဘူး..တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ေမးခ်င္မိရဲ႕..ဘာလို႕မ်ား အလြမ္းကိုဖန္တီးေပးထားပါလဲ....ကမၻာဦးအစ ..အာဒံနဲ႕ ဧ၀လို႕ ဆိုၾကတယ္ေလ..အခ်စ္ကိုလည္းသူတို႕က စခဲ့တယ္တဲ့..ဒါဆို..အလြမ္းကိုေရာ ဘယ္သူက စခဲ့တာလဲ......
ခ်စ္ေနၾကသူခ်င္းအတူတူ....သူတို႕မွာ အလြမ္းမထားဘူးဆိုရင္ တရားရဲ႕လား...ဖန္ဆင္း႐ွင္ဆိုတဲ့ သူရယ္....
ေဆာင္းတြင္းအိပ္မက္ ဂေယာက္ဂယက္ဆိုသလို....အေတြးေတြကလည္း တစ္ခ်က္ခ်က္သြားေနတဲ့ နာရီမ်ားလိုပါပဲလား...
ေဆာင္းရဲ႕ သ႐ုပ္ကို ဒီဇင္ဘာနဲ႕ေဖာ္ထုတ္ၾကတယ္..ဒါဆို...ဇန္န၀ါရီက ဘယ္နားမွာေနရမွာလဲ...
သူလည္းႏွင္းမႈံတို႕ရဲ႕ ရင္ခုန္သံပါပဲ..ေျမာက္ေလျပန္ရဲ႕ ေစတမန္ပါပဲ...
ေဆာင္း..ဆိုတဲ့ရာသီမ႐ွိရင္ေရာ...အလြမ္းအေဆြးေတြ ရပ္တန္႕သြားမလား.....ငါစဥ္းစားၾကည့္တယ္..
လမ္းေဘးနားကပန္းေတြရီမွာေပါ့.....ရာသီကိုအျပစ္ဆိုသတဲ့လား.....
ရင္ခြင္က သြက္သြက္ခါေနတဲ့အလြမ္းေတြက ရာသီနဲ႕မွမဆိုင္တာကို..
ရာသီမဲ့အလြမ္းဆိုတာ နာရီရဲ႕လွည့္ကြက္ဆန္းထဲမွာ က်င္လည္ေနတဲ့ သားေကာင္ပါ...
ဟိုတုန္းကေပါ့...ေဒၚေမ႐ွင္...အခုေတာ့ စိုးစႏၵာထြန္းရဲ႕ ေဆာင္းအမွီ သီခ်င္း.....ငါ့နားစည္ကို႐ုိက္ခတ္တုိင္း...ခ်စ္သူကို လြမ္းမိတယ္.....ေဆာင္းရဲ႕သံစဥ္ေတြကလည္း ရင္ခြင္ၾကားက အလြမ္းထုပ္ေလးေတြကို ဆြဲႏုတ္တက္ၾကတယ္...ေဆာင္းရဲ႕ ေလသရမ္းေလးေတြကလည္း ရင္ႏွစ္ျခမ္းခြဲထုတ္ အလြမ္းေတြကို စုပ္ယူၾကျပန္တယ္...ႏွင္းအဆုပ္ေလးေတြကလည္း လြမ္းေတးတစ္ပုဒ္စပ္တယ္....တစ္ႏုပ္ႏုပ္အသဲတစ္စံုကလည္း....ေဆာင္းရဲ႕သ႐ုပ္ထဲမွာ စုပ္ျပတ္ေၾကမြ...ျပာက်ေနပါၿပီ လြမ္းသခင္ရယ္...
ေတာင္းဆုတစ္ခုျပဳရမယ္ဆိုရင္....ေဆာင္းထုနဲ႕ အလြမ္းစုတို႕ စီးခ်င္းမေတြ႕ရပါေစသား......ရင္ခြင္ၾကားက လြမ္းမီးေတာက္ေတြကုိေဆာင္းအ႐ွင္ရဲ႕ႏွင္းမႈံၾကားမွာ ေအးခ်မ္းပါရေစေတာ့....

ၿဖိဳးငယ္

ဒုကၡဆိုတဲ့ေကာင္

0 comments

ဘ၀ရထားကတစ္ျဖည္းျဖည္းခုတ္ေမာင္းလာခဲ့တာ
ေခ်ာက္ကမ္းပါးနားေရာက္တဲ့အခါလည္း အသေခၤ်ပါပဲ
အေၾကာက္တရားေတြကို ခ၀ါခ်
ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ရဲ႕ မာန နဲ႕
ေလာကဓံ ကို ဒူးနဲ႕တိုက္
ငါ မိုက္လိုက္တာေလ.....
ျပန္ရလိုက္တဲ့အရာေတြက ဒုကၡဆုိလားပဲ....

ထားလိုက္စမ္းပါ..
မင္းနဲ႕ငါ ေဘာ္ဒါေတြပဲ
ေတာ္ရာမွာေနလိုက္တဲ့အခါ
မင္းကလည္း အလိုက္အထိုက္ပါပဲ
လက္ဆြဲေတာင္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေသးတယ္.....

သံသရာဆိုတာလည္ေနသ၍
ငါ့တို႕ လူသားေတြ မင္းနဲ႕ ေတြ႕ရဦးမယ္ေပါ့
ကံၾကမၼာရဲ႕ သီခ်င္းမွာလည္း
မင္း သံစဥ္ေတြပါမွာပဲ
ကံၾကမၼာရဲ႕ ကဗ်ာမွာလည္း
မင္းဆိုတဲ့ ကာရန္ပါမွာပဲ
မင္းက ကံၾကမၼာရ႕ဲ သံတမန္ေလ.....

ၿဖိဳးငယ္

ညီအကိုေတြရဲ႕ ဒီဇင္ဘာ (၃၁)

0 comments
ဒီေန႕ ...တို႔ညီအကိုတေတြ ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ
ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုး လွပလို႔..
လွ်ပ္ပန္းလွ်ပ္ႏြယ္ေတြ
ရြီး..ေဖာက္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ
တစ္လက္လက္ အလင္း၀တ္မႈံေတြနဲ႕အတူ
ငါတို႕ေတြ ၾကိဳဆိုေနမိရဲ႕
ရင္ဆိုင္ေတြ႕ရမဲ႕ အနာဂတ္ကိ
လက္ေဖ်ာက္တီးၾကိဳဆိုေနၾကတာ ၾကည္ႏူးစရာအတိပါပဲ

ငါတို႔ ရွဴသြင္းလိုက္တဲ့ အေငြ႕အသက္တိုင္း
ငါတို႔ ေျပာေနတဲ႔ အေၾကာင္းအရာတိုင္း
ငါတို႔ၾကားေနတဲ႔ ဘာသာေဗဒတိုင္း
အနာဂတ္ေတြ အျပည့္နဲ႔ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ကို ထြန္းညိွလိုက္ၿပီ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ လင္းလက္ေနတဲ့ မနက္ျဖန္ကို
ာေတြနဲ႔ ျခစ္ထုတ္ၾကမလဲ
ရင္ခုန္သံတိုင္းကို စာလံုးထြင္းပစ္လိုက္
ပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေန႔သစ္ေတြ ေရာက္လာလိမ္႔မယ္

ႏြမ္းညစ္တဲ့အေတြးႏုပ္ေတြကို
ငါတို႔ ႏႈတ္ဆက္ထားခဲ့ၿပီပဲ
ဒုကၡေတြနဲ႕ ေထြးလံုးသတ္ပုတ္ေနတဲ႔ ဘ၀ခ်ိဳခ်ိဳမွာ
ေကာင္းကင္ရဲ႕ အလင္းသစ္ေတြနဲ႕
ခြန္းဆိုလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရင္း ၾကိဳဆိုေနမိၿပီ ၂၀၀၈ ေရ....

အၿငဳိးအာဃာတေတြ အတၱအမုန္းေတြကု
စစ္မွန္ေသာအၿပဳံးခ်ဳိေတြ ျဖန္႔ခင္းလို႔
ေႏြးေထြးေနမဲ့ ခ်စ္စရာ ေန႔သစ္မ်ားနဲ႔ေဆးေၾကာလုိက္ၾကမယ္
တုိ႔တစ္ေတြ အနာဂတ္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေမွ်ာ္လင့္ၾကပါစုိ႔...

တင့္ထူးေရႊ + ၿဖဳိးငယ္ + ညိမ္းညဳိ+ လြမ္းေစ
မွ်ားၿပာ + ေရႊေရာင္ေကာင္းကင္( ဧည့္ တာ၀န္ခံ )



ဒီကဗ်ာေလးကို New year ညက ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆံုၿပီးေရးထားၾကေပမဲ့ အခုမွတင္ျဖစ္တာပါ....သူငယ္ခ်င္းေတြက တင္ၿပီးေနၾကၿပီေလ...ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကိုလည္း သြားၿပီးအားေပးလိုက္ပါဦးဗ်ာ
 

ရင္ထဲကပန္းတစ္ပြင့္ ( သို႕ ) ရင္ခြင္တံခါးက ေပါက္ကြဲသံ Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template