အေငြ႕ေတြနဲ႕ ကိုယ္

တကယ္ေတာ့ ရင္ဘတ္ၾကီး တစ္ခုလံုးေပ်ာက္ရွသြားတာလား
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ...
ကၽြန္ေတာ္က ႏွာေခါင္းနဲ႕ အသက္ရႈတဲ့လူမွမဟုတ္တာ
ရင္ဘတ္နဲ႕ ရွင္သန္ေနရတဲ့ေကာင္ပဲ ....

ဖိစီးမႈေတြမ်ားလာေတာ့လည္း
တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ့္ ဒဏ္ခံၾကိဳးေလးေတာင္
ယဲ့ယဲ့ ယိုင္ယိုင္ ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ အေမ ....

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာခိုင္းမသြားရက္ဘူးဗ်ာ
အဲဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္
ခင္ရာေဆြမ်ိဳး ဆိုေတာ့လည္း
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမွိတ္ လွည့္ထြက္သြားႏိုင္ပါ့မလားဗ်ာ ...

တကယ္ေတာ့
ေရွာင္ေနတာ မဟုတ္ရပါဘူး
ေမွာင္ေနတာပါဗ်ာ
အေယာင္ေဆာင္ အေရၿခံဳ
ေမွာ္စံုနဲ႕ အသက္သြင္းဖို႕ေတာ့
ရင္ဘတ္က အတင္းျငင္းတယ္ ...

အသဲတြင္းက မပါပဲနဲ႕
လက္ခ်ည္းသက္သက္က လာတာကို
အႏုပညာပါလို႕လည္း ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းစဥ္ မတပ္ဝံ့ဘူး ....

ဘယ္အေျခအေနပဲဆိုက္ဆိုက္
ရင္ထဲမွာ သံလို႐ိုက္ထားတာမို႕
မိုက္မိုက္ကန္းကန္း
ျပန္ႏႈတ္ဖို႕ လမ္းမရွိပါဘူး ....

ဒီမွာ ...
အဲဒီေလေတြ ႐ႈ႐ိႈက္ေနရသမွ်
ကၽြန္ေတာ့္ ခႏၶာတစ္ဝိုက္
ကဗ်ာေတြ အေငြ႕႐ိုက္ေနဦးမယ္ ....
အေငြ႕႐ိုက္ေနဦးမယ္ေလ ....

ၿဖိဳးငယ္

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာမေရးျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ .. အခုစိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာေလးေတြကို တစ္ပုဒ္ ျပန္ေရးၾကည့္တာ .. လာလည္တဲ့သူေတြအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ

ႏွစ္ဦးပိုင္ ႏွလံုးသားေဗဒ

တစ္ကမၻာလံုးက လက္ခံထားတဲ့ သခ်ၤာ မွာ
တစ္ နဲ႕ တစ္ ေပါင္းရင္ ႏွစ္
( ဒါမွမဟုတ္ )
သုည ဆိုတဲ့ အေျဖပဲ ရတယ္
နင္နဲ႕ ငါ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သခ်ၤာမွာ
တစ္ နဲ႕ တစ္ ေပါင္းရင္
တစ္ ပဲ ရတယ္ ခ်စ္သူ ...

အမ်ားက ေျပာၾကတယ္ ...
အခ်စ္ နဲ႕ အခ်စ္ ေပါင္းရင္
အခ်စ္ ပဲ ရတယ္တဲ့ ...
ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးသားေဗဒ မွာ
အခ်စ္ နဲ႕ အခ်စ္ ေပါင္းရင္
နားလည္မႈ နဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြ ရတယ္ ခ်စ္သူ ...

တစ္ခ်ိဳ႕က ေျပာေသးတယ္ ...
အခ်စ္ဆိုတာ အာဒံ နဲ႕ ဧဝ က စ တယ္တဲ့
ငါကေတာ့ မထင္ပါဘူးခ်စ္သူ ...
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္
အခ်စ္ဆိုတာ နင္ နဲ႕ ငါ ကပဲ စ တယ္ ခ်စ္သူ ...

လူတိုင္း လုိလိုက အရာရာကို
ေလာကေဗဒ နဲ႕ ႏႈိင္းဆလႈပ္ရွားၾကတယ္
နင္ နဲ႕ ငါ ကေတာ့
ႏွစ္ဦးပိုင္ ႏွလံုးသားေဗဒ နဲ႕ ရွင္သန္ၾကမယ္
မနက္ျဖန္တိုင္း ပြင့္မယ့္ အခ်စ္ပန္း
နင္ေရာ ငါေရာ နမ္းခြင့္ရေစမယ္ ....
အခ်ိန္တိုင္း ဆန္းတင့္ရေစမယ္
ရင္ခုန္တိုင္း လန္းပြင့္ရေစမယ္
လန္းပြင့္ရေစမယ္ ....
လန္းပြင့္ရေစမယ္ ..
လန္းပြင့္ရေစမယ္
လန္းပြင့္ရေစ ..
လန္းပြင့္ရ ..
လန္းပြင့္ ..
လန္း ..

ၿဖိဳးငယ္

ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္

ပန္းေတြေၾကြတဲ့ အလွ
ၾကယ္ေတြေၾကြတဲ့ ည
ကၽြန္ေတာ္ေၾကြတဲ့ သူမ ...

ပန္းေတြကို ေလေျပက ေျခြတယ္
ၾကယ္ေတြကို ဘယ္သူက ေျခြသလဲ
( ေသခ်ာတာက )
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကို သူမက ေျခြခ်တယ္ ....

အသေခ်ၤမက တစ္သြင္သြင္က်လာတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးေသြးတို႕ရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈက
သူမရဲ႕ ရင္ခုန္သံ ရမ္သမ္ေတြကလြဲၿပီး အျခားမရွိခဲ့ ....

ထိုသို႕ေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္
ပန္းေၾကြတဲ့ အလွကိုေငး
ကၽြန္ေတာ့္ေၾကြတဲ့ သူမအေၾကာင္းေတြး
ၾကယ္ေၾကြတဲ့ ညေတြမွာပဲ ဆုေလးေတြပဲေတာင္းေတာ့မယ္ ....

ၿဖိဳးငယ္

ေၾကးပုရိပိုဒ္မွာ သြန္းတဲ့ ကဗ်ာ

ၿပီးျပတ္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုမွာ
နင့္ဘက္ကလည္းမွန္တယ္
ငါ့ဘက္ကလည္းမွန္တယ္
ဒါဆို ဘယ္သူေတြကမွားခဲ့တာလဲ .....

အခ်စ္နဲ႕ သနားညွာတာမႈ စီးခ်င္းၿပိဳင္ပြဲမွာ
အခ်စ္ကို ကိုင္ထားတဲ့ ငါက
ဘာေၾကာင့္မ်ားမႏုိင္တာလဲ
၁၅၀၀ က ၅၂၈ ကို ရႈံးနိမ့္သြားတဲ့ တစ္ခဏ
ငါ့စိတ္ေတြ အပိုင္းပိုင္း လဲက် ...
ငါ့၀ိဥာဥ္ ကိုေတာင္ သတိမရေတာ့ဘူး ....

ငါ့စိတ္ကို သင္းကြပ္ ထားပါလွ်က္
အတင္းလြတ္သြားတဲ့ တစ္ခါတစ္ေလ
ဘာေတြက အႏိုင္ပိုင္းထားသလဲ
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ မသနားခ်င္ဘူး
၀င္သက္နဲ႕ထြက္သက္ၾကားမွာပဲ
သူကိုေမ့ထားလို႕ ရတယ္ ........

ဆံုး႐ႈံးခဲ့ၿပီေသခ်ာလွ်က္နဲ႕
အမုန္းဆံုးအရပ္ကို ငါမထြက္ႏိုင္ဘူး
ငါ့ဘက္က တဏွာမဖက္
ႏွလံုးသားရဲ႕ ေဘးမွာကပ္ၿပီး
ဒီတစ္သက္ ခ်စ္ခြင့္ရွိပါေသးတယ္ .....

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ႏွလံုးသားတစ္ခုကို အရင္းတည္ၿပီးမွာ
ဒႆကို ငါကိုယ္ခ်င္းစာခဲ့မိတယ္
အ႐ႈံးသမားရဲ႕ ဘ၀
သံုးစားမရေတာ့တဲ့ ငါ့ရင္ခုန္သံေတြက
မင္းေပ်ာ္ဖို႕ ဂီတ တစ္ပုဒ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္
ဒီမွ်နဲ႕ သိမ္းတဲ့ဇာတ္
ဒီဘ၀ေတာ့ ေက်ာခိုင္းထြက္ေပးခဲ့ပါမယ္ ခ်စ္သူ ...

ေၾကးပုရိပိုဒ္မွာ သြန္းမိတဲ့ ကဗ်ာပါ
ေတးရတု တစ္ပိုဒ္ေလာက္မွ မသာယာမွေတာ့
ေဝးအခု အပူေတြ ပိုက္ၿပီး
ေဆြးသမႈ ရင္မွာ ေလာင္ျမိဳက္ေနခဲ့ၿပီ ....

အခ်စ္ေတြကို ေလာင္တိုက္သြင္း
ေမွာင္မိုက္ရင္းနဲ႕ ခရီးဆက္
မနီးစပ္မွေတာ့ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးကို အျပီးျဖတ္
ႏွလံုးသားထက္က က်လာတဲ့ ေသြးနဲ႕
အဲဒီပုရိပိုဒ္ကို ဆက္ေရးခြင့္ျပဳပါ ..

P . S >>> လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လေလာက္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕အတြက္ ခံစားေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ကဗ်ာေလးပါ ။ အခုမွ အဆံုးသတ္ျဖစ္လို႕ တင္လိုက္ပါတယ္ ။

ၿဖိဳးငယ္

တစ္ခါျပန္လာ ၁၉ စက္တင္ဘာ

ေန႕ကို ညသယ္
ညကို ေန႕ျပန္သယ္
ကမၻာၾကီးလည္ရင္း
မေျပာင္းလဲေသးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကလည္း
ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ၿပီ .....

ပစၥဳပၸန္ မွာ ျပဳလုပ္ျခင္းက
အတိတ္ ျဖစ္ခဲ့သလို
အနာဂတ္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈဆိုတာလည္း
ပစၥဳပၸန္ ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ျခင္းျဖစ္တယ္ ...

ပူျခင္း ေအးျခင္း
ေမႊးျခင္း နံျခင္း
ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းေတြနဲ႕ သတၱေလာက
ဘယ္လိုကၾကိဳးေတြနဲ႕ က က
ဘဝဆိုတာ ဘဝပါပဲ ...
အဲဒီ ဘဝ ထဲမွာ လဲ
ဖ်က္မရတဲ့ အမွတ္တရေတြရွိတယ္ ...

အစက္က်သမွ် အ႐ုပ္ထင္ရတဲ့ သံသရာ
အဖန္တရာမက ဒီလိုေန႕မ်ိဳးေတြရခဲ့တာပဲ ...
မွန္ရာကို မသိေသးသမွ်လည္း
ဒီလိုေန႕ေတြ ငါတို႕ ထပ္ရေနဦးမွာပဲ ...
တစ္ခါျပန္က်တဲ့ ဒီေန႕
ဒီဘဝအတြက္ ဒီတစ္ခါပဲေတြ႕ရတာမို႕
အမွတ္တရ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ၿပီ ...

ေမာ္ကြန္းမတင္ပါ
ကဗၺည္းမထိုးပါ
႐ိုး႐ိုးေလး မွတ္ယူ
သူမရင္ထဲမွာပဲ မိုင္တိုင္ထူခဲ့ၿပီ ...

အယူအဆ မတူၾကတဲ့ေလာက
သူမအတြက္ေတာ့ ဒီေန႕က အမွတ္တရတစ္ခု
အခ်က္က်က်ျပဳၿပီး ဘ၀ကို ျဖတ္
ရပ္ေနရတဲ့ေနရာမွာ ေပ်ာ္ေအာင္ေနရင္း
ေနကို ေနာက္တစ္ပတ္ျပည့္ဖို႕ ျပန္ေမွ်ာ္ေနဦးမယ္ ....

စက္တင္ဘာ ၁၉ ဆိုတာ
အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လို တိုးတိုး
သူမအတြက္ မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ ဆန္းသစ္မႈ တစ္ခုမို႕
အခုကစ ေနာင္ၾကံဳမယ့္ ကာလမွာ
လိုအပ္ဟူသမွ် ျပည့္ပါေစ .....

P > S == > မၾကယ္စင္နတ္သမီး အတြက္ အမွတ္တရ ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္ ကဗ်ာေလးပါ ....

ၿဖိဳးငယ္

သံေယာဇဥ္

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ
ျပန္ေျပာရင္ တစ္ကယ္ခက္မို႕
ရင္ထက္မွာ သိမ္း ...

ျမင္တက္ရင္ေတာ့
ႏြယ္တစ္ခက္ေပမို႕
တကယ္ျဖတ္ဖို႕မလြယ္ေပဘူး
ရွင္လွ်က္သာ စိမ္း ....

တစ္ပင္တည္း ေပမယ့္
ရင္ထဲမွာတြယ္ညိွ
မျမင္လည္းေလ
ရင္ခြဲကာ ၾကည့္ .... ။

ၿဖိဳးငယ္

ဆိုင္ဆိုင္ .. မဆိုင္ဆိုင္

့
ငါ့စိတ္ကို ခဏေဘးခ်
ေၾသာ္ .. ေလာက .. ေလာက .. ေလာက လို႕ သံုးခါေအာ္လည္း
ဘယ္အရာကို ၾကိဳေမွ်ာ္ၾကည့္ႏိုင္မွာလဲ ...
ဘာကိုမွမသိႏိုင္တဲ့ ေရွ႕ေရး
ၾကိဳေတြးေနလဲ အပိုပါပဲ ....
အငိုတစ္ဝက္ မ်က္ႏွာနဲ႕
ပူေလာင္မႈ ေဝဒနာကို ေသာကေတြနဲ႕ေရာ
ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာခ်င္ဘူး ....
ခ်စ္သူေရ ...
ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္
နင့္ကိုငါ လြမ္းတယ္ ....


ေကာင္းကင္မွာ လမင္းၾကီးက သာတယ္
သူ႕ေဘးမွာ ၾကယ္ေတြက ညီလာခံထိုင္တယ္
သူတုိ႕ဘာေတြ တိုင္ပင္ေနလဲ ငါ မသိရဘူး
ဒီလိုနဲ႕ ငါထိုင္ၾကည့္ရင္း
ခ်စ္သူေရ ...
ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္
နင့္ကိုငါ လြမ္းတယ္ .....


ေလေျပေတြက ေဝ့ဝိုက္ ကစား
ငါ့ကို ခဏ ခဏ ခလုတ္တိုက္သြားတယ္
ေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္သန္းလာသလား
ပင္လယ္ကိုပဲ လက္ကမ္းလာသလား
စမ္းတဝါးဝါးပါပဲ ...
အဲဒီေလေတြ ငါ့ကို တစ္ခ်က္နမ္းသြားတိုင္းေပါ့
ခ်စ္သူေရ ...
ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္
နင့္ကို ငါလြမ္းတယ္ .....


ခ်စ္သူေရ ...
တိုက္ဆိုင္မႈေတြရွိလာရင္ေရာ
မတိုက္ဆိုင္မႈေတြ ျဖစ္ေနရင္ေရာ
ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္
နင့္ကိုပဲလြမ္းမိတဲ့ ငါ
နင္ပဲ လြန္တာလား
ငါပဲ လြန္တာလား
မေျပာတက္ေတာ့ပါဘူး
အင္းေလ ...
ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္
နင့္ကို ငါလြမ္းတယ္ ...

ၿဖိဳးငယ္

ကဗ်ာေသာက္ အစ္ကို သို႕ ..........

လူ႕သက္တမ္း ကို သံုးခ်ိဳး ခ်ိဳးၿပီး
သံုးတိုးလိုက္တဲ့ ေန႕တစ္ေန႕ ......

တိမ္ယံမွာ ေရာင္နီသြန္း
ေနျခည္ေတြ ပထဝီေပၚညြန္းရင္ျဖင့္
ကဗ်ာေတြယြန္းတဲ့ လက္ပိုင္႐ွင္က
မွတ္တိုင္တစ္ခု စိုက္ေတာ့မယ္

ကမၻာစြန္း တစ္ဖက္စီက
ေမတၱာခြန္း တစ္သက္မွီ
အသက္တည္ အဝင္အထြက္ညီသမွ်
ေဘးဘယာ ေဝးကြာလို႕
ေထြးစရာ ေလးကလွ်ာနဲ႕
ေႏွးမၾကာ အေၾကာင္းဖက္
ေရႊလက္ရယ္ ခိုင္ခိုင္ဆက္ဖို႕
ေတာင္းဆုေတြ ေျခြလွ်က္ပါ အစ္ကို...

ဆက္ေလွ်ာက္ရမယ့္ လမ္းစိုင္မွာ
ပန္းတိုင္ မေရာက္မခ်င္း
ကဗ်ာေတြ ခင္းခင္းၿပီးေလွ်ာက္
အႏုပညာလမ္းၾကီး ေဖာက္ႏုိင္ပါေစ ....

အစ္ကိုဖြင့္ထားတဲ့ ျပခန္းမွာ
ကဗ်ာပန္းေတြနဲ႕ေဝလို႕
လာလွမ္းသမွ်လူေတြ ေမႊး
ကမၻာတစ္ျခမ္းမကေဝးရင္ေတာင္
ျပန္လွမ္းကို ေမ့ေနေလာက္ေစရဲ႕ ....

အစ္ကိုေရးတဲ့ အဇၥၽတၱရဲ႕ ေတး
ႏွလံုးေသြးေတြ ဆူပြက္
ကဗ်ာစပ္တဲ့ လက္ေတြက
ရင္ဘတ္အထိ ထိုးေဖာက္
တစ္မိုးေသာက္လို႕ တစ္ေနဝင္လည္း
ဖတ္လိုက္တိုင္း အျပစ္ကင္းစင္တယ္ေလ ....

အစ္ကိုေရ ...
ေမြးတစ္ေန႕ ေသတစ္ေန႕ ဆိုေပမဲ့
အဲဒီ ႏွစ္ေန႕အၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ႕ခဲ့ၾကတယ္ ...
႐ူး႐ူးမူးမူး ..
ကဗ်ာေတြ အတူတူခူးလို႕
ရင္ဘတ္ေတြ တူးၾကည့္ၾကဖူးတယ္ .....

ဒီလိုနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ညီအကို ဖြဲ႕ခဲ့ဖူးတယ္
ကဗ်ာေတြေသာက္ၿပီးေတာ့ေပါ့ ...

အစ္ကိုေရ ...
မိုးေသာက္လို႕ ေရာင္နီထိုး
သံုးခ်ိဳး ကို သံုးတိုးလိုက္ေပမဲ့
အစ္ကိုစီတဲ့ ကဗ်ာခ်ပ္ေတြကို
မျပတ္တမ္း ထပ္ဆက္ရင္း
ေလာကၾကီးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါဦးဗ်ာ ...

P . S ==> ကိုမ်ိဳးဦးဥာဏ္ ( အဇၥ်တၱျပခန္း ) အတြက္ ေမြးေန႕ကဗ်ာပါ ...

ၿဖိဳးငယ္

အရသာ

စကၡဳ နဲ႕ ကိေလသာ ေပါင္းစပ္
အခ်စ္တစ္ခြက္ ျဖစ္လာတယ္ ….

ေဝးကြာျခင္း နဲ႕ သတိရျခင္း ေပါင္းစပ္
အလြမ္းတစ္ခြက္ ျဖစ္လာတယ္ ….

ဒုကၡ နဲ႕ သုခ ေပါင္းစပ္
အိမ္ေထာင္တစ္ခြက္ ျဖစ္လာတယ္ …

အရသာသိခ်င္လွ်င္
ကိုယ္တိုင္စားၾကည့္ပါ ….

P . S ... >>> လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္တုန္းကေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးပါ ... ဘေလာ့မလုပ္ခင္ကေပါ့ ... ဘေလာ့မွာ
လည္း မတင္ရေသးလို႕ အခုျပန္တင္လိုက္တာပါ ...

ၿဖိဳးငယ္

ရင္ကြဲ

ခြမ္း .......
..............
..............


တစ္စံုတစ္ခု ထိခိုက္မႈျဖစ္သြားႏိုင္သလို
တစ္စံုတစ္ခု ကြဲ႐ွသြားသည္လည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္ ...


ပတ္၀န္းက်င္ကို ေစ့စပ္ေသခ်ာေသာ
စူးစမ္းရွာေဖြမႈျပဳၿပီးသည္ေနာက္
ထိုအသံကို အေျဖေပးႏိုင္သည့္
တစ္စံုတရာေသာ အေၾကာင္းအရာမွ မေတြ႕ခဲ့ရ ....


သကၤာမကင္း ...
သူ႕ရင္တြင္း ငံုအၾကည့္
တိခနဲ မဟုတ္ေသာ အက္ကြဲေၾကာင္းတစ္ခုႏွင့္
ဘယ္ဘက္ရင္အံုမွ ႏွလံုးသား ....


ေမ့လိုက္ပါေတာ့ ဆုိတာ
ျမန္မာလို ေရတြက္ၾကည့္ေတာ့
စာကားလံုး ေလးလံုးတည္းရယ္ပါ ...
ဒါေပမဲ့ ...
အဲဒီစကားလံုး ေလးလံုးရဲ႕ေအာက္
လူတစ္ေယာက္မွာ
အ သက္ ေပ်ာက္ လု မ တက္ .... ။

ၿဖိဳးငယ္

မျမင္ႏိုင္ေသာၾကမၼာထဲမွ ျမင္ႏုိင္ေသာအလြမ္းမ်ား

ၾကယ္ေတြက ေျခစံုကန္ၿပီး
လမင္းကို နံရံစီ ပစ္ေပါက္တဲ့ညမွာ
အိပ္မက္က ငါ့ကိုေျပာတယ္
ရင္ခုန္သံတစ္ခ်က္နဲ႕ကမၻာပတ္ဖို႕
ခါးသက္သက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္အျပင္
ခ်စ္သူကမ္းတဲ့ လက္တစ္ဖက္
သင္းပ်ံ႕တဲ့ ရနံ႔တစ္စံု
ငါ့ေ႐ွ႕မွာ ေျခစံုပစ္ဝင္လုိ႕
ငါ့မနက္ခင္းေတြကို ႏိုးၾကြေစမယ္တဲ့ ....

တန္ခိုးျပေနသလား
မိုးက်ေနသလား
မ႐ိုးမရြစိတ္အစဥ္
ႏွလံုးသာေရဒါမွာ ခ်စ္သူကိုျမင္တယ္
သခင္ေပ်ာက္တဲ့ ညမို႕
အိမ္ေပါက္ဝ က ေခြးကေလးကို သနားတယ္ ....

ဆြတ္ပ်ံ႕မႈေတြ႐ုပ္လံုးၾကြလာတဲ့ေနာက္
ရင္တစ္ခုလံုးမွာ ဂေယာင္ဂယွက္
အေႏွာင့္အယွက္ ေပးတဲ့ ေလနတ္ဆိုး
ေၾကြပ်က္ညိႈးေနတဲ့ ရာသီအို
ဒီအခ်ိန္ ဆိုေနၾကသီခ်င္း
ျပိဳက်ရင္း ျပိဳက်ရင္း ရင္ထဲမွာ ေအာင့္သက္သက္
ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ကမွ
ေရႊလင္ပန္းနဲ႕ထမင္းဆီဆမ္း
ဖိုးလမင္းဆီက ေတာင္းရမ္းခြင့္ရွိပါေသးတယ္ ....

အရာရာဟာ မႈန္ဝါးဝါးဆိုေပမဲ့
အခ်ိန္ေတြသာ ကုန္ကုန္သြားတယ္
ဘယ္ပံု ဘယ္မ်ိဳး ကံၾကမၼာက ယိုးမယ္မသိလည္း
ရင္ထဲမွာ အခ်စ္ေတြက တိုးတိုးလာတယ္
အေကာင္း အဆိုးကို ဘဝနဲ႕ ေလာင္းေၾကးထပ္တဲ့ပြဲမွာ
အခ်စ္ဆိုတာ အေရးပါဆံုးပဲ ...

မေတြးပဲလည္း မေနႏိုင္
မေဆြးပဲလည္း မေနႏိုင္
ေဝးပဲေဝးႏိုင္လြန္းတဲ့ ဘဝမွာလဲ
ေတြးမိႈင္ ေငးငိုက္ေနတာကို
ေဘးထိုင္ၿပီး အျပစ္မေျပာၾကပါနဲ႕
သင္တို႕ေရာ ခ်စ္တက္ၾကတယ္မဟုတ္လား
အျမစ္ျဖတ္ရ ခက္တဲ့အမ်ိဳးထဲမွာ
အလြမ္းကိုေရာ ေဘးဖယ္ထားသင့္ပါ့မလား .....

ဒ႑ာရီပံုျပင္ေတြထဲကလို
ေမွာ္ဝင္တဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႕စံခ်ိန္တင္ၿပီးမွ
လြမ္းခြဲစာတန္းထိုး
ရင္ကြဲေအာင္ အျဖစ္ေတြမဆိုးခ်င္ဘူး
ငါ့တို႕ႏွစ္ေယာက္အခ်စ္ကို
ဘယ္သူမွ ေမာ္ကြန္းတင္ ကဗ်ည္းမထိုးရင္ေနပါ
နင္နဲ႕ငါ ႐ိုး႐ိုးေလးပဲ တစ္သက္လံုးေနခ်င္တာ ...

တိမ္ညိဳရာသီေတြ လြန္ရင္
ၾကမၼာဆိုးေတြ ႏွင္ဖို႕
ရင္ခြင္ႏွစ္ခုကိုေပါင္းစပ္
တစ္စက္စက္က်ေနတဲ့ အလြမ္းေတြကို
လက္ႏွစ္ခုနဲ႕ လွမ္းရပ္ဖို႕
ႏွစ္ခ်ိဳ႕ အနမ္းခ်ပ္တို႕ကို
ငါ့အတြက္ပဲ သိမ္းထားပါ ခ်စ္သူ ....

ဒီလိုနဲ႕ပဲ
ဂ်ိဳကာေတြကိုင္ကိုင္ၿပီး မေဒါင္းေသးတဲ့ဘဝမွာ
ကံၾကမၼာကေပးတဲ့ ပစ္ဖဲ တစ္ခ်က္ကို
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ေစာင့္
ေရာက္ေရာက္လာတဲ့ အလြမ္းေတြနဲ႕ပဲ
ငါေလ ....
နင့္ကိုတမ္းတေနရတုန္းပါပဲ ....

ၿဖိဳးငယ္

က်မွတ္

ၿပိဳင္ပြဲဟာ
ပရိတ္သတ္အတြက္ ရသမေပးႏုိင္ခဲ့ေပမဲ့
ငါကေတာ့ ေက်နပ္ခဲ့တယ္
နင္ထိုးခဲ့သမွ် ငါ အမွတ္ေပးခဲ့သလို
ငါထိုးခဲ့သမွ် နင္အမွတ္ရေစခဲ့တယ္ေလ ...

ၿဖိဳးငယ္

သူရဲေကာင္းတို႕ ေသြးေျမက်တဲ့ေန႕ ....

ဇူလိုင္ရယ္တဲ့ တစ္ဆယ့္ကိုး
ဘယ္ေတာ့မွ မပုပ္သိုးတဲ့
ရာဇဝင္ရဲ႕ အထုပ္အပိုးတစ္ခုက
ရင္ထဲမွာ အုပ္မိုးေနဆဲပါ ....


သခင္မ်ိဳးေဟ့ ဒို႕ဗမာလို႕

အၾကင္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ မ်ိဳးေစ့က
ေနာင္တစ္ေန႕ ကမၻာတည္သ၍
ျမန္မာျပည္ ေခါင္းေမာ့ႏုိင္ေအာင္ပါ ...

ေခြးေလာက္မွ သခင္ မခ်စ္တက္
အသားထဲက ေလာက္ထြက္
စေကာေလာက္မွ ေစာက္ မ နက္
ေဒဝဒတ္နဲ႕ အမ်ိဳးေတာ္
ပေထြးကို အေဖေခၚဖို႕
ဂဠဳန္ေစာ ရယ္
သင္တို႕မို႕ မစဥ္းမစား
ျမန္မာျပည္ကို ေရစုန္ေမွ်ာေစခ်င္တာလား ...

ျပန္ေျပာရင္ အသဲထဲက နာတယ္
ရင္ထဲမွာ မ်က္ရည္မိုးက ရြာတယ္
ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အလံအနီဟာ
ဘာမဏီတဲ့ အာဇာနည္တို႕ရဲ႕ ေသြးေတြနဲ႕
ေဆးျခယ္ထားခဲ့သလိုပါပဲ ....

တစ္ဆယ့္ကိုးရယ္တဲ့ ဇူလိုင္
သမိုင္းရဲ႕ မိုင္တိုင္တစ္ေကြ႕
ဒီေန႕ဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္
အာဇာနည္ေတြကို ပိုသတိရ
အလံေတာ္ကို တစ္ဝက္ခ်လို႕
ဦးညြတ္ၾကပါစို႕ ..........

ၿဖိဳးငယ္

ေႏြညေနခင္းထဲ ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း

ညေနခင္း
ေလညင္းကသင္းသင္း
ဘယ္သူဖန္ဆင္းလိုက္မွန္းမသိတဲ့ နတ္သမီးတစ္ပါးေၾကာင့္
ေဝေဝဝါးဝါး
တစ္ေလာကလံုးအသက္႐ႈမွားသြားၾကတယ္ ....

လူပ်ိဳတစ္သိုက္
က်န္းမာေရးလိုက္စားၾကပံုမ်ား
ျခင္းလံုးကစားသူ ကစား
ေဘာလံုးကစားသူ ကစား
အရာအားလံုးဟာ အသက္ဝင္ခဲ့တယ္ ....

မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ေတာင္မွ
လြင့္စင္လာတဲ့ ေလညင္း
အဆုပ္တြင္း ခပ္ျပင္းျပင္းသြင္း႐ႈိက္
ပန္းရနံ႕ေလးေတြ ခိုးလိုက္ေသးတယ္ .....

ပင္ပန္းၿပီထင္ရဲ႕ ...
ေနမင္းက သီခ်င္းမဆိုပဲ
ကၽြန္းညိဳဆီကို ကြန္းခိုတယ္
ေက်းငွက္တို႕ကလည္း အခ်စ္ပိုလုိက္ပံုမ်ား
ေမာင္ႏွံလိုက္ ပ်ံသန္းသြားေသးတယ္ ....

ေႏြရဲ႕ညေနခင္း
ေၾကြလဲ့မ်က္ရည္ မဆင္းေကာင္းပါဘူး
အတြင္းေဟာင္း လြမ္းေငြ႕တစ္ခ်ိဳ႕က
လွမ္းေတြ႕ေနရတဲ့ အရာအားလံုးကိုလည္း စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူး ...
သူတို႕သခင္မအပါးမွာပဲ ခိုနားခ်င္ၾကသတဲ့ ....

အပိုစကားေတြလို႕
ေႏြေပ်ာ္ငွက္တို႕က ဆိုခ်င္ဆိုမယ္
လိုေနတဲ့ ကြက္လပ္
ဘယ္အရာနဲ႕ျဖည့္စြက္ရမယ္မွန္း သူတို႕မွ မသိခဲ့တာ ....

သတိထပ္ခါ မရခ်င္လို႕
ခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခါ ရႈိက္
မီးခိုးေတြလြင့္လိုက္ပါရဲ႕
ငါ့ရဲ႕မိုက္ျပစ္ေအာက္မွာ
ျပာေၾကြတုိ႕ရဲ႕ မ်က္ရည္ခ်ပ္မ်ား ....

ခါးသက္သက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႕ပဲ
မေလွ်ာ္ညီတဲ့ အရပ္မွာ အသားက်
ခပ္ဖြဖြတိုက္ေနတဲ့ ေႏြေလညင္းက
ငါ့ရင္တြင္းအပူကို
ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ မကူႏိုင္ေသးဘူးေလ ....

အလြမ္း .. အလြမ္း .. အလြမ္း ...
ဘာေၾကာင့္လြမ္းရသလဲ ...
ဘာကိုလြမ္းရသလဲ ...
စကားလံုး ၾကမ္းၾကမ္းေတြ
ေမးခြန္း ဆန္းဆန္းေတြ မေမးပါနဲ႕
အလြမ္းဆိုတာ ရာသီလိုက္ပြင့္တဲ့ ပန္းမဟုတ္ဘူး ....
ထာဝရ လန္းဆန္းေနတဲ့ သစ္ပင္ပါ ....

ေမြးေျမကို လြမ္းတယ္
အိမ္ကို လြမ္းတယ္
မိဘကို လြမ္းတယ္
ခ်စ္သူကို လြမ္းတယ္
ေတာ္ပါေတာ့ ေလသရမ္းေတြရယ္
ငါ့ကို ထပ္မနမ္းၾကပါနဲ႕
ငါ့ရင္လည္း အလြမ္းေတြထမ္းရတာ ေမာပန္းေနၿပီ ...

ေႏြညေနခ်မ္းရဲ႕အလွကို
ငါ့ဘက္ကလည္း တက္ႏိုင္သမွ်ျဖည့္ဆည္းဖို႕
အိပ္တန္းတက္ ငွက္ေတြကို ေငး
သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကိုေတြးရင္း
ေလေျပတုိက္တိုင္း ဆုေတာင္းမယ္ ....

ၿဖိဳးငယ္

ရင္ခြင္တံခါးက ေပါက္ကြဲသံ ( ၁ )

တစ္ေတာလံုးေၾကြခဲ့တာေတာင္
အလြမ္းေတြ မေသေသးဘူး ...

တစ္ဝုန္းဝုန္း သည္းခဲ့တာေတာင္
ကဗ်ာေတြ မကြဲေသးဘူး ...

တစ္ခါတည္းပါ ဆိုရင္ေတာင္
အသည္းက နာလွၿပီ

ကဗ်ာထဲမွာ ဆိုရင္ေတာင္
မဲက ဗလာက်သည္

ေဟာ ဟိုမွာၾကားလား ...
အလြမ္းနဲ႕ကဗ်ာ စီးခ်င္းထိုး
( အဲဒီရင္ခြင္မွာ )
ဘယ္တန္ခိုးရွင္က သခြတ္ပန္း ပြင့္ေပးႏုိင္မလဲ ....

ၿဖိဳးငယ္

ေအးေစေသာေရ ... ေက်ေစေသာအၿပံဳး

စိတ္ေကာက္ၾကတဲ့
ႏွာေစးေခ်ာင္းဆုိးေန႕ရက္မ်ားမွာ
အနာနဲ႕ေဆး တည့္
လွည့္ျပန္ခဲ့ရတဲ့
မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ရင္ခြင္ဆီမွာ
အတိတ္ေတြကို Exp .. date ဖတ္
စြဲခ်က္ေတြနဲ႕ ၊ ပစၥဳပၸန္မွာ ယိမ္းထိုး
ဒါဆို ...
အနာဂတ္ကို ပလာစတာကပ္ထားရမွာလား
ခၽြဲပိုတာဆိုး ၊ ျပန္ေခ်ာ့ခ က ဆယ္ဆတိုးတယ္
ညိဳတုိတုိ မ်က္ႏွာထားနဲ႕
အူဝဲေလးလို ငိုလိုက္ခ်င္တယ္
ကေလးကလားလို႕ ဇီးျပားေကၽြးေနမွာ စိုးရျပန္ေတာ့
မာန္ဘဝင္က အင္တင္တင္ရယ္နဲ႕
ကိုးျဖာေသာ သဲတစ္ဝက္ခြဲလို႕
မာယာလက္တစ္ဆစ္နဲ႕ မူေနရတဲ့အျဖစ္က
အခ်ိန္မွန္ ဖုန္းသံျမည္လာရင္ေတာ့
သံုးလြန္းတင္တဲ့ မာနၾကိဳး ျပတ္
ပီတိေရာစြက္ အသံထြက္က
ဟယ္လို “ ေမာင္ ” လားတဲ့
ဒါေၾကာင့္ေပါ့
( တစ္ခါတစ္ရံ ) အခ်စ္ဆိုတာ
ဘာမွန္းမသိတဲ့
“ What ?? ” ေတြခ်ည္းပဲေလ ... ။

P.S ==> ဒါလည္း ကၽြန္ေတာ္ေရးတာမဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ ။

သက္ဆိုင္သူ ... သို႕

အခ်စ္ကုိ မူပိုင္ခြင့္တင္ၿပီး
ငါ .. မင္းကို မခ်ဳပ္ေႏွာင္ခ်င္ဘူး
ဒါေပမဲ့ ...
ႏိုဗယ္ဆုရေလာက္ေအာင္လည္း
ငါ ... မလြမ္းခ်င္ဘူး
အခ်စ္ဟာ
ပန္းသီးတစ္လံုးလို
လြယ္လြယ္နဲ႕ ဝါးစားလို႕ရခဲ့ရင္ေတာ့
ငါ့ရင္ထဲက
ေႏွာင္ၾကိဳးအစ အန ေတြနဲ႕
သံေယာဇဥ္ မေက်လည္မႈေလးေတြကို
ေခ်ဖ်က္ႏိုင္မွာပါ
မင္းသိရဲ႕လား
ကမၻာဦးအစက အာဒံနဲ႕ဧဝ
ပန္းသီးတစ္လံုးေၾကာင့္
သမုဒ.ႏြံထဲ ညြတ္ဆင္းခဲ့ရတယ္ေလ
ငါ လည္း လူထဲကလူပဲေလ
ဘယ္မွာ မခ်စ္တက္ပဲေနပါ့မလဲ
ေရွး႐ိုးအစ ပညတ္ထားတဲ့
သဘာဝကရွိေလေတာ့
ဂြက်လွတဲ့ အေတြးေတြနဲ႕
အိပ္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ညေတြမွာ
တိတ္တခိုး မ်က္ရည္မိုးတိုကနဲ႕
ႏွလံုးသားက ထြက္ေပါက္ရွာေနရတယ္
ခံစားခ်က္က ႏြမ္းနယ္လာတဲ့အခါ
မွီႏြဲရာ ပခံုးတစ္ဖက္က
မင္းထဲမွာပဲရွိေနေစခ်င္တယ္
ငါ .. ေျပာျပလို႕ရႏိုင္ခဲ့ရင္
မင္းကလည္း သိေနမယ္ဆို
မ်က္ဝန္းရိပ္မွာ
မထင္မရွားနဲ႕ ဖြင့္ဟခဲ့တဲ့
ရင္ခုန္သံ တစ္ပိုင္းတစ္စကို
မင္းႏွလံုးသားမွာ လွည့္ဖ်ားမႈ
ကင္းစင္ေနမယ္ဆို
နားလည္ႏိုင္မွာပါေနာ္ ..။

P. S ==> ဒီကဗ်ာေလးကလည္း ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာ မဟုတ္ပါဘူး ..
တစ္ေယာက္ေသာသူက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေပးပို႕ထားတာပါ ..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေမးပြဲေတြနဲ႕ မအားလို႕ မေရးႏုိင္ျဖစ္ေနတာ ။
အခုေတာ့ ဒါေလးကိုပဲ အားေပးသြားၾကပါဦးဗ်ာ .. ေနာက္တစ္ပုဒ္လည္းလာပါဦးမယ္ ။
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။

အလြမ္းေႏြ

အလြမ္းဆိုတာ
ခူးယူစားသံုးလို႕ေကာင္းတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိခဲ့ရင္
လမင္းေရ ...
နင့္မ်က္ႏွာကို ခဏ၀ွက္ေပးထားသင့္တယ္ ...

သတိရျခင္းဆိုတာ
ဖက္လွဲတကင္း ေပါင္းသင္းလို႕ေကာင္းတဲ့အရာမဟုတ္မွန္း သိခဲ့ရင္
ေလညင္းေရ ...
ငါေရွ႕ကမင္း ေကြကြင္းသြားသင့္တယ္ ...

အခုေတာ့လည္း
လမင္းကသာ
ေလညင္းကသင္း
ငါ့ရင္တြင္းမွာလည္း အေမွာင္ထူေနၿပီ ...

ဗေလာင္ဘယ္လိုပဲဆူဆူ
မေရွာင္လိုလို႕ အတင္းတိုး၀င္ခဲ့မွေတာ့
သန္းေခါင္ေက်ာ္ မိုးလင္းလဲ
အဲဒီအလြမ္းသီခ်င္ ဘယ္ပ်င္းႏုိင္ပါ့မလဲ ....

လည္စင္းကာခံပါ့မယ္ေလ
ဒီတြင္းဟာေတာ္ေတာ္နက္သမို႕
ဘယ္လိုပင္ လွမ္းတက္တက္ကြယ္
လြမ္းဂယက္မွာပဲ တစ္၀ဲလည္လည္ ...

ပဌာန္းဆက္ရယ္ မွန္းသက္ရြယ္
လြမ္းရက္ကယ္ ရွည္ၾကာလိုက္ပံုမ်ား
ေရာ္၀ါေတြေတာင္ ျပန္စိမ္း
ေႏြလည္မွာ ေျဖမဆယ္ႏိုင္ဘူး
ဒီေမာင္မွာ ႐ူး ....

ၿဖိဳးငယ္

ေမွာ္ထြင္းေက်ာက္စာ

( က )

ခ်စ္သူေရ ......
ငါဟာ မာက်ဳရီ မျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ဗို႕ အားရွိသေလာက္ေတာ့ လင္းခြင့္ေပးပါ
ေနမင္းကို အန္မတုႏိုင္ရင္ေတာင္
လမင္းနဲ႕ငါ တစ္ေယာက္တစ္၀က္
အေမွာင္ညေတြကို တိုက္ဖ်က္ခ်င္တယ္ ......

အရာရာ အကြက္ခ်
စနစ္တက် စီစဥ္ခဲ့ၿပီးမွ
ပယ္နယ္တီ တစ္လံုးလြဲလို႕
ငါ အသည္းမကြဲခ်င္ဘူးခ်စ္သူရယ္ ....
အေနာက္ယြန္းယြန္းက ေနမထြက္႐ိုးမွန္ရင္
နင္နဲ႕ငါ လက္ထပ္ခ်င္တယ္ .....

အလြမ္းႏွင္တဲ့ နတ္ဆိုးက
ငါဆီကို ေလေျပေတြ တိုးေစခဲ့တယ္
တိတ္တခိုးနဲ႕ ၾကိတ္ပိုးတယ္ဆိုတာ
ပုပ္သိုးေနတဲ့ ပန္းသီးတစ္လံုးပဲ
ငါပ်ိဳးထားတဲ့ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ
ႏွင္းဆီေတြ ပြင့္ေစခ်င္ၿပီ ......

ငါက လူမမာတစ္ေယာက္ပါခ်စ္သူ
နင္တစ္ဖက္ ကဗ်ာတစ္ဖက္
ႏွာေခါင္းပိုက္ႏွစ္ခု တပ္ၿပီး
အသက္ဆက္ေနရတဲ့ေကာင္ပါ
မနက္ျဖန္မနက္ ၾကယ္ေတြေရဆင္းေသာက္ရင္
ငါ့အတြက္အလြမ္းျပတင္းေပါက္ ပိတ္ေပးခဲ့ပါကြယ္ ....

ရွည္ရွည္ေဝးေဝးမေတြးပါနဲ႕
ျမားနတ္ေမာင္ေတာင္ ျမွားျပန္စူး
အခ်စ္႐ူးျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပဲ ...
ကၽြန္ေတာ္လည္း ပဒိုင္းသီးခူးခဲ့တဲ့ေကာင္တစ္ေယာက္ပါ ....

ငါကလည္း ဆုေတာင္းၾကမ္းတယ္
နင့္ႏႈတ္ခမ္းကို ထာ၀ရ နမ္းခ်င္လို႕တဲ့
အ႐ူးအႏွမ္းလို႕ သမုတ္ၾကမလား
အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ငါက အလြမ္းေတြထမ္းထားတဲ့ေကာင္ေလ .....

မွတ္တမ္းလည္းမရွိပါဘူး
တစ္ဖက္ကမ္း ခတ္ေလာက္ေအာင္ မလွေပမဲ့
ငါ့ရင္၀ွက္ပန္းက နင့္ကိုပဲ စြဲစြဲလန္းလန္းတဲ့
အသည္းတစ္ျခမ္းမကေတာ့ဘူး
နင့္က မာယာမဖ်န္းေပမဲ့
ငါ့မွာေတာ့ ႐ူးသြမ္းေနၿပီ ......

( ခ )

အဘယ္နတ္ဘုရားေတြေဆာင္ႏွင္း
နင့္ကို ငါ့ရင္တြင္း ပို႕ခဲ့တာလဲ
ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ
အာဒံက ဧ၀ကိုေပးခဲ့တဲ့ ပန္းသီးတစ္လံုးမဟုတ္ဘူး
ငါက နင့္ကိုေပးထားတဲ့ ႏွလံုးသားပါ ....

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာ
ရွင္သန္ျခင္းနဲ႕ အမ်ိဳးေတာ္တယ္
နင္ေပ်ာ္သလုိသာေနပါ
ငါ့နန္းေတာ္တည္ၿပီးတဲ့အခါ
နင့္ကိုသာ ဘုရင္မ လုပ္ခြင့္ျပဳမယ္ ...
လမင္းေလးေရ ...
နင္ထားမသြားရဘူးေနာ္ ....

ပင္ဖ်ားမွာပဲ ေနေန
ေျမျပင္မွာပဲ ေၾကြေၾကြ
ခေရေတြ ေမႊးေနသမွ်
နင္နဲ႕ငါ ေဝးမသြားၾကေၾကးေနာ္ ...

ေလာကနတ္ရယ္
ေျပာမျပတက္တဲ့ ေ၀ဒနာေတြအတြက္
ေျဖသာမဲ့ေဆး
အသင္မေပးႏိုင္ဘူးလား ...

အထီးက်န္တဲ့ မီးလွ်ံၾကား
အက်ည္းတန္စြာ ခံစားေနရပါတယ္ အ႐ွင္ဘုရား
ကၽြန္ေတာ့္အား သူမကိုပဲ ေပးသနားပါ ....
သူမနဲ႕ ပတ္သတ္သမွ်
ဒီဘဝမွာ အာသ၀ မ်က္ရည္ေတြ မက်ခ်င္ဘူး ...

( ဂ )

လမင္းေလးေရ ...
ငါေရးထိုးထားတဲ့ ေက်ာက္စာမွာ
နင့္နာမည္ေတြခ်ည္းပါတယ္
ဘယ္အရာကိုမွ ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္မရွိတဲ့ငါ
တာရာမင္းေဝ ေျပာသလို
သတိရျခင္းကိုေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ပါရဲ႕ ...

အေရွ႕ဘက္မွာ မိုးၾကမ္းေတြရြာရြာ
အေနာက္ဘက္မွာ ေလျပင္းေတြတိုက္တိုက္
နင့္ပါးေလးကို နမ္းခြင့္ရခိုက္မွာ
ေလေျပေတြကို တား
နာရီေတြကို ရပ္ထားခ်င္တယ္
နင္ဖ်ားမွာစိုးလို႕ပါ ....

တစ္ေျဖးေျဖးတိုးလာလိုက္တာ
ဒီေရေတြကေတာင္ ဆရာေခၚ
ငါ့တို႕ရဲ႕ ေမတၱာေပၚမွာ
ဗလာမပါေၾကးေနာ္ .....

အရာရာကိုေတြးၿပီးေပ်ာ္
ငါတို႕ေမွ်ာ္တဲ့ အခ်စ္အိမ္
အခိုင္အမာ အုတ္ျမစ္ခ်
ဘယ္သူေတြက ၿဖိဳခ်ႏိုင္မွာလဲ ....

နင့္နဖူးေပၚက်ေနတဲ့ ဆံႏြယ္စေတြ
ညင္သာစြာ ပင့္သက္႐ႈိက္
လိုက္ကာေလးေတြ ပိတ္
ၾကယ္ကေလးေတြကို မ်က္စိမွိတ္ၿပီး
ပံုျပင္ေတြနဲ႕ေခ်ာ့သိပ္မယ္
ငါ့ရင္ခြင္ေႏြးေပၚမွာ
ညင္သာစြာ အိပ္ေပ်ာ္ပါေစ ....

ဂႏ ၱဝင္တြင္ေအာင္လည္း မေရးတက္ဘူး
စံခ်ိန္တင္ေအာင္လည္း မေတြးတက္ဘူး
နင္ေပးတဲ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႕
( ငါက )
ေလာကထဲ ေျခစံုပစ္ခ်င္တဲ့ေကာင္ ...

မေန႕ကလည္းနင့္ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္
ဒီေန႕လည္း နင့္ကိုခ်စ္ေနတုန္းပဲ
မနက္ျဖန္လည္း နင့္ကိုခ်စ္ေနမွာပါပဲ
ဒီကမၻာၾကီး ပ်က္သုန္းသြားရင္ေတာင္
နင္မမုန္းရင္ ငါေက်နပ္တယ္ ...

ေသြမပ်က္တဲ့ ေမတၱာနဲ႕
တစ္ေနထြက္ တစ္ေန၀င္
နင့္မ်က္ႏွာကို မျမင္ရရင္ေတာင္
သခင္ေရ ....
ငါ့သစၥာကို အစြန္းမခံႏိုင္ခဲ့ဘူး .....

ေမွာ္ဝင္ဖို႕ မလိုပါဘူး
ငါ့လိုအပ္ခ်က္ေတြလည္း အျပစ္မျမင္တက္ပါနဲ႕
နင့္လိုအပ္ခ်က္ေတြလည္း အျပစ္မတင္ရက္ဘူး
အရာရာကို ခ်စ္ေသာမ်က္စိနဲ႕ၾကည့္
ငါတို႕ရဲ႕ၾကိဳးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းညိွရင္း
ခ်စ္ျခင္းအတိဖံုး နင့္အျပံဳးနဲ႕
အခ်စ္ဆံုးေရ .....
တစ္ကမၻာလံုး ပန္းေတြပြင့္ေစ ....

ၿဖိဳးငယ္

ကဗ်ာရွည္ရွည္ေလးေတြ ဖတ္မိတိုင္း ကၽြန္ေတာ္လည္းကဗ်ာရွည္ရွည္ေလး ေရးခ်င္ေနတာၾကာပါၿပီ္။ ဆရာ တာရာမင္းေ၀ ရဲ႕ မီးေတာက္ရမ္သမ္ ကို အရမ္းသေဘာက်ၿပီး အဲလိုကဗ်ာရွည္ေလးေရးတက္ခ်င္ခဲ့တာ အဲ့ဒီကဗ်ာကိုဖတ္မိတည္းကပါ ။ ဒါေပမဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္၊ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး ။ အခု ဒီကဗ်ာေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးေသြးနဲ႕ရင္းၿပီး ၾကိဳးစားပံုေဖာ္ထားပါတယ္ ။ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေလာက္အေလးထားရလဲဆိုရင္ ဒီကဗ်ာေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တန္ဖိုးထားရတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ ... ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြ ၊ မျပည့္၀မႈေတြေၾကာင့္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါကိုလည္း နားလည္ေပးပါ ။ ေမြးေန႕ရွင္လည္း ေက်နပ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ရင္မွာျဖစ္လာတဲ့ခံစားခ်က္ေလးေတြကို အခုလို အခ်ိန္ေပး ဖတ္ေပးၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အထူးပဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ။

အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္လွ်က္
ၿဖိဳးငယ္

လူငယ္ကဗ်ာဆရာ

မေတာက္တစ္ေခါက္
ကဗ်ာေတြ ေကာက္မိပါတယ္
ပန္းအေျခာက္ေတြေတာ့ ဘယ္ေ၀ႏိုင္မလဲ
ဒီေႏြမွာ တစ္ေတာလံုးစိမ္းပါ့မလား ......

တယိမ္းတယိုင္
နတ္စိမ္းကိုင္သလို
အႏုပညာကိုေတာ့ မလိမ္ခ်င္ဘူး
ငါ့ရင္ကို ဗလာျဖစ္တဲ့အထိ ခင္းက်င္းပစ္မယ္ ....

ေရွးရာဇ၀င္ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္
ဦးက်ည္ေပြ႕မွာေတာင္ အတက္ထြက္ခဲ့တာပဲ
ငါ့ရင္ဘတ္မွာလည္း ကဗ်ာအတက္ထြက္ေကာင္းပါရဲ႕
ငါက ကဗ်ာေတြနဲ႕ လက္ဆက္ခ်င္တဲ့ေကာင္ .....

ေလရမ္းေတြ စည္တီးသလို
တဟီးဟီး ငါ့ဆီေအာ္လာရင္ေတာင္
ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ ကဗ်ာေတြကို နမ္းခဲ့မယ္
ေနာက္ဘ၀ လမ္းအထိေပါ့ .....

ေသအံ့မူးမူး
လႈိင္းၾကမ္းတို႕ စူးခဲ့ရင္ေတာင္
ဆီဦးေထာပတ္ မပါပဲ
ကဗ်ာေတြနဲ႕ လက္ပစ္ကူးမဲ့ေကာင္ ....

ငါ့ဇာတာကိုက
ကဗ်ာနာ က်ခဲ့သလားပဲ
ငါ့ခႏၶာကိုေဖာက္ၾကည့္ရင္
ကဗ်ာေတြ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ က်လာဦးမယ္ ....

အို .. အသင္ေလာက
ျမင္သာေအာင္ တမင္တကာ ပံုမျပခ်င္ေတာ့ဘူး
ငါ့ရင္အစံု ျဗန္းျဗန္းမကြဲသြားေသးသ၍
ကဗ်ာေတြရဲ႕ အေ႐ွ႕မွာရပ္
မနက္ျဖန္တိုင္းကို အသက္ဆက္မယ္ ....

ၿဖိဳးငယ္

ေက်းဇူး႐ွင္သို႕ ဆုေတာင္း

သိဒၶိေအာင္ခဲ့သလား
လိုတရတဲ့ ဓါတ္လံုးတစ္လံုးဆိုရင္
အေဖရဲ႕ေမတၱာနဲ႕ယွဥ္ၾကည့္ခ်င္တယ္
ေနမ၀င္ အင္ပါယာဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ့္ ကမၻာမွာ
ေဖေဖ့ရဲ႕ အၾကင္နာပါပဲ ...

တမင္တကာ မဟုတ္ေပမဲ့
ျမင္သာေအာင္ ထုတ္မျပတက္ၾကဘူး
ရင္အုပ္မကြာ မျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့
၀မ္းတစ္ထြာ မ ဟာရေအာင္
ထာ၀ရျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တဲ့သူ
အေဖဟာ တံခြန္ထူ ေအာင္ႏုိင္သူ စစ္သူၾကီးလည္းျဖစ္တယ္ ....

ဘယ္အရာကိုမွ မညူစူခဲ့ပါဘူး
ဆူပူျခင္းကင္းမဲ့ လမ္းေၾကာင္းမွန္တည့္ေအာင္
ပဲ့ျပင္ဆံုးမ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ သုည ကို
တစ္စတစ္စ ထပ္ကိန္းေတြရေအာင္
ထိန္းသိမ္းပို႕ခ် အေရာင္တစ္လက္လက္ထေစခဲ့သူပါ
အေဖဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္
ဖတ္လို႕မကုန္ႏုိင္တဲ့ သင္႐ိုးညြန္းတမ္းတစ္အုပ္လည္းျဖစ္တယ္ ....

ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ၾကီးရဲ႕သာယာမႈ
အေဖ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့တဲ့ မိသားစုေလးကို မွီပါ့မလား
အညီအမွ် ထားတဲ့ အေဖရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြၾကား
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ၾကီးထြားခဲ့ရင္း
ဒီေန႕ေပါ့....
အေဖအသက္ တစ္တိုးခဲ့ျပန္ၿပီ .....
မနက္ျဖန္တိုင္း အေဖက်န္းမာပါေစ ....

ၿဖိဳးငယ္

ေမလ ၁၅ ရက္ေန႕တြင္က်ေရာက္ေသာ အေဖ့ေမြးေန႕အတြက္ ေက်းဇူးဆပ္ပါသည္ ။ ေဖေဖ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ ......

သံသရာဆုေတာင္း

မုန္းမွာလား သခင္
ေမ့ဖို႕ျပင္ရင္
ငါ့မ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္ျမင္ပါ
အရင္လို ဒို႕ႏွစ္ေယာက္
အတူေလွ်ာက္ဖူးတဲ့လမ္းမွာ
ေက်းငွက္တို႕ေတာင္ ေရာက္ေလာက္ၿပီေပါ့ ....
ငါတစ္ေယာက္တည္းနဲ႕
သူတို႕ရဲ႕ႏႈတ္ဆက္စကားကို
မေျဖၾကားရဲဘူး သခင္ေရ .....

ေ၀၀ါးေနတဲ့ အျမင္နဲ႕
သံသယရင္ခြင္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းခဲ့ရင္
အၾကင္နာပန္းေတြႏြမ္းတယ္
မနက္ျဖန္ရဲ႕လမ္းတစ္ေလွ်ာက္
ငါ့ကို တေစ ၦေတြေျခာက္လိုက္တာ
အေရွ႕ေရာ အေနာက္ေရာ ေနမထြက္ဘူး ....
( ဒါေတာင္ )
မေနတက္ မထိုင္တက္ ရင္ခြင္က
အလြမ္းေတြကို ႏွင္ခဲ့ခ်င္ေသးတယ္ေလ .....

တစ္ပတ္ႏြမ္းတဲ့ မ်က္ကန္းရင္ခုန္သံက
ကမၻာတုန္ေအာင္ မစြမ္းႏိုင္ခဲ့ဘူး
တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ ေမွာ္အတက္နဲ႕
ငါ့ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းကို
႐ူး႐ူးႏွမ္းႏွမ္းစြဲလမ္းေစခဲ့ၿပီးမွ
ေလာင္ ကၽြမ္း ျပာ က်
မင္းကေတာ့ မ်က္ရည္ေတာင္ မခခဲ့ဘူး
သက္ေသ ဘယ္လိုျပရမလဲ
တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ သခင္ရယ္
အျပစ္လို႕ျမင္လွ်င္ျမင္ေတာ့
လိုခ်င္တဲ့ ဆုတစ္ခု
အကၽြႏု္ပ္ရင္ထဲ တိတ္တိတ္ေလးေမာင္းထုထားတယ္ ....

သံသရာတစ္ခြင္
ျပန္လည္ကာဆံုခ်င္ပါေသးတယ္
သံသရာ တစ္ေကြ႕
ျပန္လည္ကာဆံုေတြ႕ရမယ္ ေသခ်ာရင္
သံသရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္
မင္းေျခရာေကာက္ၿပီး လိုက္ခဲ့မယ္
မင္းေနရာေရာက္မွ
ေရၾကည္ရာရွာေသာက္ၿပီး
မင္းနဲ႕အတူ ႏွစ္ေယာက္
ကမၻာေပၚလမ္းတစ္ပတ္ေလွ်ာက္ခ်င္တယ္ ....

ၿဖိဳးငယ္

မိုင္တုိင္ ( ၂၄ )

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၂ရက္
ငါ႔အသက္ကို ကမာၻေပၚစိုက္ခဲ့တာ
မိုင္တိုင္ ၂၄ ခုရွိခဲ့ၿပီ...

ျဖတ္သန္းလာတဲ့ လမ္းတစ္ေလ်ာက္
အၿမဲတမ္းေတာ့ ဘယ္ေျဖာင့္ပါ့မလဲ
ဘ၀ဟာ အေတြ႔အေကာက္မွမပါရင္
ပ်င္းဖို႔သိပ္ေကာင္းတယ္...

မာယာၿမိဳင္ေတာ ေဟာဒီေလာကႀကီးထဲ
အေဖ့ရဲ႕ ေခါက္ရိုးက်ိဳး မွာတမ္းေတြနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲႀကီး တိုးခဲ့တာပါ အေဖ
ေနက ကမၻာကိုပတ္ရင္း
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္က ထြက္ခဲ့တာ
၆ႏွစ္ေတာင္တုိင္ခဲ့ၿပီး...

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ မိုင္တိုင္ ၂၄ က
အိမ္နဲ႔အေ၀းမွာ ဘာေတြျဖစ္ဦးမလဲ
မသိေတာ့ဘူး အေမ
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဇာတာကိုက
အိမ္လြမ္းနာပါေနခဲ့တာလားထင္ရဲ႕...

မိုင္တိုင္ ၂၄
ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးမွာ ခ်စ္သူကို ရွိေနေစခ်င္တာေပါ့
အေျခအေန အေၾကာင္းမေပးလို႔
အေတြးနဲ႔ပဲ မိတ္ဖြဲ႕
ေနာက္ေတာ့လည္း စိတ္နဲ႕အစာတဲ့ေလာက္ရဲဲ႕ ...

ေၾသာ္ ...
ဘာလိုလို နဲ႕ တစ္ျဖည္းျဖည္းဇရာအို
ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလ
ဒီေန႕မွာ ၂၄ ဂဏန္းကို
ခပ္ပိုင္ပိုင္နမ္းခဲ့ေလၿပီ ....

ၿဖိဳးငယ္

ေကာင္းကင္ရင္ခြင္ ပြင့္ၿပီတဲ့လား
ကိုယ္သာ “ အေရာင္ ” ဆို
သူမသိေအာင္ “ ေမွာင္ ” ထားလိုက္မယ္
ဒါေပမဲ့
အလင္းမဲ့ညမွာ ႏွလံုးသားမွာ
မီးထြန္းစရာ မလိုပါဘူး
သခင့္ ပံုရိပ္နဲ႕ ထြန္းလင္းေနပါေစ ။
ကိုယ္ဟာ “ တိမ္ျဖဴလႊာ ” ေလး မဟုတ္ေလေတာ့
ေလယူရာ တိုက္ခတ္တိုင္းလည္း
သံေယာဇဥ္ ၾကိဳးမွ်င္ပါးေလးက
လူးလြန္႕လို႕ေတာင္ မသြားခဲ့ပါဘူးတဲ့ “ သခင္ ” ေရ ...
ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ သီခ်င္းေလးတစ္ပိုဒ္ဆို
ကိုယ့္သခင္ဆိုညည္းဖို႕
သံစဥ္ေႏြးေႏြးေလးေတြ ေမြးျမဴလို႕ထားခဲ့တယ္ ။
ေမးပါရေစ .. သခင္
ေႏြရာသီတိတိရဲ႕ ျပင္းရွရွညေတြကို ေက်ာ္လြားေစဖို႕
သခင္ ေပးသနားမွာတဲ့လား ...
ေတးမိေလတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းမိတဲ့
လမ္းကေလးကလည္း လြမ္းခ်င္ပါသတဲ့ေလ ... ။
ဆည္းဆာေအာက္က ခ်ံဴးပြဲခ်လြမ္းခဲ့သမွ်ကို
က် “ ေန၀န္း ” ကေတာင္
အားေပးေနသေယာင္ေယာင္ပါပဲ .. ။
သူမသိေတာ့ ... “ သခင္ ”ေရ
ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ ပတ္ပ်ိဳးေလးမွာ
အစခ်ီကတည္းက ႐ႈိက္သံေလးေတြနဲ႕
သီကံုးခဲ့ရတယ္ ။
သခင့္ထံမွာ ၀မ္းနည္းဖို႕ မဆိုခ်င္ပါဘူး
မအိုေသးတဲ့ “ ထိုထို ” ညေတြတိုင္းမွာ
အခ်စ္ေတြသာ “ ပ်ိဳပ်ိဳ ” လို႕ ပင္သစ္ေနပါတယ္
ကံၾကမၼာဖန္လာသမွ် မာန္ခ၀ါ မခ်ဘူးဆိုတဲ့ သက္ေသ
ကိုယ္ဘယ္လိုျပရမလဲ !
ဒီေတာ့ ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး “ အျပံဳး ” ေလးေတြကို စုေဆာင္းလို႕
ဒီေန႕ေလးမွာ
ကိုယ္ပိုင္တဲ့ ကိုယ့္သခင္အတြက္
ရည္စူးေမတၱာ ဆုေတာင္းစာက
“ .............................. ” လို႕ပါသခင္ ။ ။

ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ တစ္ေယာက္ေသာသူရဲ႕ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ျဖစ္ပါတယ္ .. ။ ကဗ်ာေလးကိုလည္း ၾကိဳက္လို႕ တစ္ခါတည္းတင္လုိက္တာပါ .. ။ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးခ်င္လြန္းလို႕ ကိုယ္တုိင္မစြမး္
ေသာ္ညား ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္တဲ့ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ဖန္တီး
ေပးပို႕ေပးတဲ့သူကိုေရာ .. ေရးသားေပးတဲ့သူကိုပါ အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ေလးကုိေတာ့
အဆင္ေျပသလိုသာ ေပးလိုက္ၾကပါဗ်ာ ။

သစၥာလမ္းခြဲ

ေတာင္စြယ္မွာေနမကြယ္ေသးဘူး
ရင္ခြင္ထက္က ပင့္သက္ေတြ
မျမင္သလို နင္းျဖတ္ေခၽြခ်
အဘယ္ကအားေတြရခဲ့ပါသလဲ
သခင္မေရ ...
အကၽြန္႕ ႏွလံုးသားကြပ္မ်က္ခံရၿပီ ....
အၾကင္သူမရွိေသာလမ္းဟာ
လင္းေနေပမဲ့ ကန္းေနသူတစ္ေယာက္မို႕
တုတ္ေကာက္ကိုလည္း အားမကိုးခ်င္ေတာ့ဘူး .....


မိုးေခါင္လို႕တီးတီး
ဗံုတီးလို႕ပဲ မိုး႐ြာ႐ြာ
ႏွလံုးသားေတာ့ပါခဲ့ပါရဲ႕
တစ္စံုတစ္ရာကိုေမ့လို႕ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္
တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ တိုက္ဆိုင္မႈေတြ ေဝ့လာရင္
အဲဒီေန႕ေတြဆီ အလည္ျပန္သြားမိမွာပဲ
ငါတို႕က အိုးပုတ္ေတြနဲ႕ ကစားခဲ့တာမွ မဟုတ္တာ ....


ခရာသံတစ္ခ်က္ၾကားလိုက္ရတယ္
ပြဲကၿပီးၿပီလား
မီးေတြကေတာ့ မျငိမ္းေသးဘူး
တစိမ္းေတြလို ေနလိုက္ဖို႕
ခံစားခ်က္ေတြကို ထိန္းလိုက္ရေတာ့မွာလား
ေလေျပတစ္ခ်က္ ယိမ္းလာရင္ေတာင္
ေအာက္စီဂ်င္တစ္ဝက္နဲ႕ ရင္ဘတ္ကဓါတ္ျပဳေနတုန္းပဲ .....


လမ္းခြဲတစ္ခုမွာ စြဲလန္းမႈေတြျဖတ္
တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႕
သက္ေသျပစရာ မွတ္စုအတိုအထြာေတြ
လိုရာကိုသာပစ္က်ဲ ရင္ထဲမွာပဲ ဗံုးခြဲ
ႏွလံုးကြဲလည္း ကြဲေစေတာ့
ျပံဳးၿမဲသာၿပံဳးေနလိုက္
မုန္းဖို႕လည္း မထိုက္
မိုက္ဖို႕လည္း မစဥ္းစားနဲ႕
ျမင့္မိုရ္႐ိုက္ခံရရင္
ေနာက္ဘဝပါ လြဲကိန္းဆိုက္ေနမယ္ ...


ပြဲသိမ္း႐ုိက္ခ်က္ေတြကို
တြဲလက္တစ္စံုနဲ႕ တုိက္ဖို႕
႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္
တို႕ႏွစ္ေယာက္ၾကိမ္စာတိုက္ခဲ့ဖူးတယ္
(အခုေတာ့လည္း ....)
ေအာင္လံထူစစ္သူၾကီးေခါင္းစိုက္
အတြဲလိုက္ပစ္ခတ္မႈေတြေၾကာင့္
စေနေထာင့္က ပန္းေတြလည္း ႏြမ္းကုန္ၿပီ .....


လမ္းၾကံဳရင္ေတာင္ ျပန္မေျပာနဲ႕ေတာ့
လြမ္းကုန္ရင္ ဒီေရေတြထပ္ထပ္တိုးမယ္
ဣစၧာသယ မိုးလည္း မကယ္ႏိုင္
မနက္ အိပ္ယာက ႏိုးႏိုးခ်င္း
သူမသာ စိတ္မွာ စိုးတယ္
႐ိုးမသြားတဲ့ ေတးတစ္ပုဒ္ပါ ...


တိုးသြားတဲ့ အသံထုတို႕ေနာက္
မ်က္ရည္ဥတို႕ပါ ေရာက္လာတယ္
သစၥာေတြ စီျခယ္ခဲ့ပါရက္နဲ႕
ဇာတ္ဆရာ က်ီစယ္ခဲ့ပါသလား...
တစ္သက္တာ ခပ္ခြာခြာေနရမဲ့ ဒို႕ႏွစ္ေယာက္
တစ္ေယာက္တစ္လမ္းစီ ေလွ်ာက္ႏိုင္ဖို႕
အခ်စ္တို႕ကို ေဖ်ာက္ရမယ္ .....


ေနာက္ဘ၀တစ္ကယ္ၾကံဳေသးရင္
ဆံုေရးကို စဥ္းစားဖို႕
ဆုေတာင္းကာ အဓိဌာန္ျပဳ
အခုဘ၀မွာေတာ့
ေမတၱာမပ်က္ သစၥာကိုတြယ္ဖက္ရင္း
ခ်စ္ျခင္းကုိရပ္ၾကမယ္ ....
ျမင္မိုရ္မက ေက်းဇူးအနႏၱေတြကို
ဒို႕ႏွစ္ေယာက္ မပစ္ခြင္းခ်င္ဘူး
ခ်စ္သူေရ ...
ငါတို႕အင္ယာပါၾကီးကိုၿဖိဳဖို႕
မီးရဲရဲဲဖိုပါ ....
ေ၀းသြားရင္ မငိုေၾကးေပါ့
ေနာက္ဆံုးအနမ္းတစ္ခ်က္အလိုမွာ
မင္းနဲ႕ငါ ေတးသြားတစ္ပုဒ္ဆိုရေအာင္ ....

ၿဖိဳးငယ္

ဖန္သားျပင္ သၾကၤန္

သၾကၤန္ၾကိဳ ပိေတာက္တို႕
တမန္ၾကိဳ မေထာက္ႏိုင္
ဂႏိုင္လို မေျခာက္ေပမဲ့
မဆိုင္သလို ေလွ်ာက္ရတဲ့ လမ္းမွာ
သၾကၤန္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကိုေတာင္
နမ္းခြင့္မသာခဲ့ဘူး ....

လွမ္းဆင့္ကာ သတင္းေမး
ေရႊျပည္ၾကီးရဲ႕ အေ၀းမွာ
အေတြးနဲ႕ ေပ်ာ္
ဖန္သားျပင္ေပၚမွာပဲ ၾကည္ႏူး
သၾကၤန္လို႕ပဲ ႏႈတ္က ေခၚဖူးခဲ့တယ္ ....

ေလ႐ူးေတြလည္း မေရာက္သလို
ပိေတာက္တို႕လည္း မေပါက္ဘူး
တန္ခူးဆိုတာကို ဖန္သားျပင္က အလွ
တစ္ခဏတာ ၾကည့္ခြင့္ရယံုနဲ႕
(ငါတို႕အတြက္)
သၾကၤန္က ျပည့္စံုေနၿပီထင္ရဲ႕ .....

ေတြဆံုခ်င္ပါေသာ္လည္း
အခြင့္ရယ္တဲ့ ဘယ္မသာ
တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါေတာ့
ဖန္သားျပင္ မပါ
စကၡဳအာ႐ံု သက္သက္နဲ႕
သၾကၤန္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ကို
ေပြ႕ဖက္ ခ်င္ပါဘိ ...

ေဝ့တက္လာတဲ့အသိ
ပစၥဳပၸန္မွာၾကည့္ေတာ့
ဖန္သားျပင္ သၾကၤန္ပြဲနဲ႕ပဲ
(အခုေတာ့ေလ ... )
ႏွစ္သစ္ကို ႏြဲ ....

ၿဖိဳးငယ္

အဲဒါကဗ်ာဆရာ

ပန္းကေလးတစ္ပြင့္

တစ္ျခားဘယ္လိုပန္းမ်ိဳးကမွ

တုႏွိဳင္းမမွီ ခမ္းနားျမင့္ျမတ္လြန္းေနတယ္ဆိုရင္

အဲဒါ ကဗ်ာဆရာ ၀င္စားတဲ့ ပန္း ......။



အဲဒီပန္းဟာ တစ္ခမ္းတစ္နားနဲ႕

ကဗ်ာဆရာ အနားမွာ

ထာဝရ ခစားေနေလရဲ႕ ....။



သစ္သီးေလးတစ္လံုး

တစ္ျခားဘယ္လိုသစ္သီးမ်ိဳးကမွ

တုႏွိဳင္းမမွီခမ္းနားျမင့္ျမတ္လြန္းေနတယ္ဆိုရင္

အဲဒါ ကဗ်ာဆရာ ၀င္စားတဲ့ သစ္သီး ....။



အဲဒီသစ္သီးဟာ ထီးထီးမားမားၾကီး

ကဗ်ာဆရာရဲ႕အနီးမွာ

အားၾကီးေနေလရဲ႕ .....။



လြယ္အိတ္ေလးတစ္လံုး

တစ္ျခားဘယ္လိုလြယ္အိတ္မ်ိဳးကမွ

တုႏွိဳင္းမမီွခမ္းနားျမင့္ျမတ္လြန္းေနတယ္ဆိုရင္

အဲဒါ ကဗ်ာဆရာ ၀င္စားတဲ့ လြယ္အိတ္ ......။



အဲဒီလြယ္အိတ္ဟာ ကဗ်ာဆရာရဲ႕စိတ္

အဲဒီအိတ္ထဲမွာ ခံစားခ်က္ေတြကလည္း

အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ .....။



ရာဟုမေလးတစ္ေယာက္

တစ္ျခားဘယ္လုိမိန္းကေလးမ်ိဳးကမွ

တုႏွိဳင္းမမွီခမ္းနားျမင့္ျမတ္လြန္းေနတယ္ဆိုရင္

အဲဒါ ကဗ်ာဆရာ ရဲ့ ခ်စ္သူ ......။



အဲဒီ မိန္းကေလးဟာ

သူ႕ေဘးမွာ မရွိခဲ့ရင္ေတာင္

ႏွလံုးသားပိုင္စား သခင္မတစ္ပါးပါပဲ .....။



အိမ္မက္ေလးတစ္ခု

တစ္ျခားဘယ္လိုအိမ္မက္မ်ိဳးကမွ

တုႏွိဳင္းမမွီအလြမ္းေငြ ႔ရည္ဖြဲ႔ခဲ့တယ္ဆိုရင္

အဲဒါ ကဗ်ာဆရာ ၀င္စားတဲ့ အိပ္မက္ .....။



အဲဒီအိပ္မက္ဟာ

ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ၀င္သက္ထြက္သက္ မဆိတ္သုဥ္းသ၍

ၾကယ္ကိုးစင္းနဲ႕အၿပိဳင္လင္းတဲ့ ေကာင္းကင္ ......။



ေသးငယ္တဲ့လွိဳင္းအမွဳန္ေလးကအစ

ၾကီးမားတဲ့ၿဒပ္ထုအဆံုး

တခမ္းတနားတုႏွိဳင္းမမွီဖြဲ႔ႏြဲ႔ႏိုင္တာ

အဲဒါ ကဗ်ာဆရာ ...။


ကၽြန္ေတာ့္ဆရာေတြကို ဂုဏ္ၿပဳသည္

သီဟညိမ္း

( ၿဖိဳးငယ္ ကူညီေရးစပ္သည္ ။ )

(၁၄.၄.၂၀၀၉)

ရင္ျငိမ္းပန္းေလး သိပါေစ

နင့္မ်က္လံုးတစ္ခ်က္အေဝ့မွာ
ကမၻာေပၚက မီးေတာင္အားလံုး ေပါက္ကြဲလုမတက္
တဒုန္းဒုန္း မည္တဲ့ ငါရဲ႕ ဘယ္ဘက္ရင္ခြင္ဗံုက
နတ္တို႕ရဲ႕ စစ္ခ်ီေတး
ေကာင္မေလးေရ ...
အိုဇုန္းလႊာၾကီးေပါက္ထြက္သြားေအာင္ နင့္ကိုငါ ခ်စ္တယ္ ... ။

နင္ဟာ ငါ့အတြက္ေတာ့ လကဖြားတဲ့ နတ္သမီး
ပူေလာင္ျခင္း မီးတို႕ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ
ေလာကနတ္ရဲ႕ သမီးေတာ္တစ္ပါးလည္း ျဖစ္တယ္...
လမင္းေလးေရ ...
ေရေအာက္ၾကမ္းျပင္ အဝီစိေရာက္သြားေလာက္ေအာင္ နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္ ....။

နင့္အခ်စ္ေတြက ငါ့ကမၻာအတြက္
ညဘက္ပါလင္းတဲ့ ေနမင္း
ေႏြးေထြးျခင္း အျပည့္နဲ႕ေကာင္းကင္
နတ္ဆိုးတို႕ မဝင္ႏိုင္တဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္
ဧဒင္ထက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ဥယ်ာဥ္
ဖန္ဆင္း႐ွင္မေလးေရ ....
ကမၻာၾကီးတုန္သြားေအာင္ နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္ .....။

နင့္ရယ္သံတစ္ခ်က္မွာ
ဓါတုေဗဒ သေဘာတရားမဖက္ပဲ
ငါ့ႏွလံုးသား အရည္ေတြေပ်ာ္ကုန္တယ္
နင္ဟာ သိုးမည္းတစ္ေကာင္ကို အေရာင္ေျပာင္းႏိုင္တဲ့
ေမွာ္ေအာင္ထားသူေပါ့ ...
ခ်စ္သူေရ ....
သက္ရွိေတြအားလံုးထက္ နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္ .....။

သဲလြန္းတယ္ မေျပာၾကပါနဲ႕
ႏိုဗယ္လ္ ဆုထဲမွာေတာင္ အခ်စ္နဲ႕ ပတ္သတ္တာ မပါလို႕
ႏို႕မဟုတ္ရင္ ....
နင္နဲ႕ ဆက္စပ္သမွ် အဲဒီဆုကို ငါပဲရလိမ့္မယ္
မာယာမဲ့ ေဒဝီေရ ...
လကမၻာထက္ နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္ .....။

ငါ့လက္ကို ကိုက္လည္း ကိုက္ေစေတာ့
ဖမ္းမိထားတဲ့ ေ႐ႊငါးေလးကို
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလြတ္ေတာ့ဘူး
ငါ့လက္ခုပ္ေလးထဲမွာ နင့္နန္းေတာ္ကိုတည္ေဆာက္ပါ
အသဲသခင္မေရ ...
စၾကၤာဝဠာအထိ လြင့္ထြက္သြားေလာက္ေအာင္ နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္ ....။

အိုးနင္းခြက္နင္း ကံၾကမၼာနဲ႕
ေျခာက္ကပ္တဲ့ ငါ့ဘ၀က
နင့္ေၾကာင့္ ပန္းတို႕ေပ်ာ္တဲ့ေတာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ
ငါ့ရင္ခြင္ထက္မွာလည္း နင္တစ္ပြင့္တည္း ႐ိုက္ကပ္
ထာဝရအတြက္ေပါ့
ရင္ျငိမ္းပန္းေလးေရ ...
ကမၻာေျမတစ္ေလွ်ာက္
ပန္းေတြေပါက္သြားေလာက္ေအာင္ နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္ ....။

ၿဖိဳးငယ္

အလြမ္းၾကီးျခင္း

ဒီပုတ္ထဲက ပါပဲ
ဒါေပမဲ့ အဲဒီပုတ္ထဲမွာ
ပဲေကာင္းေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္ ေကာင္မေလးရယ္ ...

အသည္းကေတာင္းလို႕
ဒီစြန္ညိဳၾကီး ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ဝဲေနမိတာပါ မိေထြးရယ္
ငါ့မွာ အေတာင္ေတြလည္း ေညာင္းလွၿပီ ....

တကယ္ေတာ့ ..
ငါက အခ်စ္ၾကဴးတဲ့ ဘီလူးတစ္ေကာင္ပါ
ဒါေပမဲ့ ဒႆ ေတာ့ မဟုတ္ဘူး
တာေနာယကၡ လိုေကာင္

လာေျပာတက္ၾကတဲ့ မေကာင္းသတင္းေတြအတြက္
အေၾကာင္းအရင္း ကိုပဲ ႐ွာေနရင္
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းသင္းေရး
လိုက္ရင္းနဲ႕ ေဝးေနဦးမွာပဲ ...

မင္းသိရဲ႕လား ... ေဒဝီ
မေၾကျငာေသးတဲ့ သတင္းတစ္ခု႐ွိတယ္
ေရၾကီးျခင္း ၊ ေလၾကီးျခင္း
စိုးရိမ္ေရအမွတ္ေက်ာ္ျခင္းေတြက
အက္ေၾကာင္းေတြ ထပ္ေနၿပီ ....

ယခု က်ဳပ္ရင္ခြင္တြင္
သတိရျခင္း စိုးရိမ္အမွတ္ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး
အလြမ္းတို႕ အားေကာင္းလွ်က္ရွိပါသည္။
၎အလြမ္းမ်ားသည္
ေနာက္ ၃၆၅ ရက္အတြင္း
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အားေကာင္းလာႏုိင္ေၾကာင္း
အထူးသတင္းတစ္ရပ္ အေနၿဖင့္ ေၾကျငာအပ္ပါသည္ ထိပ္ထားခင္ဗ်ား ... ။

ၿဖိဳးငယ္

အ႐ူးအိပ္မက္ ( ၁၃ )

တစ္ ၿပီးရင္ ႏွစ္ လာတယ္ ဆိုတာပဲ သိတဲ့ မင္း
တစ္ နဲ႕တစ္ ေပါင္းရင္ တစ္ ပဲ ရတယ္ဆိုတဲ့ သီအိုရီ
မင္းဘယ္ယံုၾကည္ပါမလဲ မိန္းကေလးေရ ....

အႏုအလွေတြ မတက္လို႕
အခုဘ၀မွာ ေ၀းရတာလား
တစ္ခုမရရင္တစ္ခု ဆိုတဲ့အေတြး
ငါ့သမိုင္းမွာ မေရးတက္တာလည္း ခက္တယ္ ....

မိန္းကေလးေရ ...
ငါ့ရင္ခြင္နန္းေတာ္ၾကီး မီးျမိဳက္ၿပီး ဆိုးေနတာကို
တေယာ ေလးထိုးၿပီး ၾကည့္ေနရဲတဲ့ သတၱိ
ငါမွာမွ မ႐ွိခဲ့ပဲ ...

အိပ္မက္ ဆိုတာ
အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္း
မက္ေမာမိတဲ့အရာေလ ...

မင္းရဲ႕ ရင္ခုန္သံမ်ားျပားမႈက
ငါရဲ႕ ၁၃ ဂဏန္းကို ႐ူးသြပ္မႈနဲ႕
ဆက္ႏြယ္လိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူး ေလာကၾကီးေရ ...

ေကာင္မေလးေရ ...
ငါရဲ႕ ၁၃ ခုေျမာက္ အိပ္မက္က
ေနအထြက္မွာ မင္းလက္တစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္
ခ်စ္မွတ္တိုင္ တစ္ခု စိုက္ထူဖို႕ပါ ....

အခုေတာ့ .......
အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္သြားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြအတြက္
ေျဖစရာ ေဆး ေ၀း
မင္းေပးတဲ့ ဒဏ္ရာေလးေတြကိုပဲ
တစ္ခါျပန္ေတြး ေဆြးေနမိတယ္ ...

ငါကလည္း လူတစ္မ်ိဳး
ကမၻာျပိဳမွာကို ေၾကာက္တဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး
မင္းငိုမွာပဲ ေၾကာက္တဲ့သူပါ ...



ၿဖိဳးငယ္

ေနညိဳညိဳ

ေနညိဳညိဳ
၀ိုင္ခ်ိဳခ်ိဳ တစ္ခြက္နဲ႕
ကိုယ့္ရင္ခြင္ထက္ ေမွးစက္
အိပ္မက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး
ေနာင္ လာမဲ့ ရက္ေတြမွာေပါ့ .....

ေနညိဳညိဳ
တိမ္ေတြခို ခရီးဆက္
အလြမ္းလြင္ျပင္ထက္
အိပ္မက္မွာ ခဏဆံုမယ္
ပစၥဳပၸန္ရဲ႕ ပံုရိပ္ ......

ၿဖိဳးငယ္

ေက်းဇူး႐ွင္တစ္ဦးရဲ႕ ေမာ္ကြန္း

ေအာင္ဆန္းသခင္
ေယာင္ယမ္းပင္ မေမ့ၾကနဲ႕
ျပည္ျမန္မာေအးခ်မ္းမႈ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြက ဒုနဲ႕ေဒး ။

၁၃ ရယ္တဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီ
ဘယ္ဌာနီ ေရာက္ေစဦး
ျမန္မာပီရင္ မေမ့ၾကနဲ႕
အာဇာနည္ တစ္ဦးရဲ႕

ကဗ်ာမမွီတဲ့ ေမာ္ကြန္း ။

ၿဖိဳးငယ္

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေဖေဖာ္၀ါရီ နတ္သမီး

ျငိမ္သက္ေနတဲ့ ငါ့ဘ၀ကို
သူမက လွပေစခဲ့တယ္ ..
အဲဒီ ေဖေဖာ္၀ါရီ နတ္သမီးဟာ
ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေတြ ေဆာင္ၾကည္းေပးတယ္

ႏွင္းေတြကို က်ေစတယ္ ..
ၾကယ္ေတြကို ခေစတယ္
အလြမ္းေတြကို လည္း ရေစတယ္ ...
လူေတြေျပာေျပာေနၾကတဲ့ ဖန္ဆင္း႐ွင္ ဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ေတာ့ သူမပါပဲ ....

ညီမွ်ျခင္း ေတြရဖို႕လည္း
သူမနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ သီအိုရီေတြခ်တယ္
အၾကင္နာနဲ႕ ေမတၱာကို ဆတူေရာၿပီး
ခ်စ္ျခင္း သီအိုရီကို အျပစ္ကင္းစြာနဲ႕ ယူၾကတယ္. .....

တစ္ခ်ိဳ႕ေတြေပ်ာ္ၿပီး
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ လြမ္းၾကတဲ့
ေဖေဖာ္၀ါရီရဲ႕ မွတ္တမ္းတစ္ခ်ိဳ႕မွာလည္း
သူမနဲ႕ ပတ္သတ္သမွ်
ကၽြန္ေတာ္ဟာ သကာ ထက္က ပ်ားရည္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ ...

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဖေဖာ္၀ါရီ နတ္သမီးေလးေရ ...
ခဏတာေ၀းရတာကို တစ္ဘ၀စာလို႕ မေတြးပါနဲ႕
ညအခါ လသာရင္ သူကိုပဲ ေမးၾကည့္ပါ ..
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာ အခ်စ္ေတြ ေထြးေပြ႕ထားတုန္းပဲ ...

ေဖေဖာ္၀ါရီ နတ္သမီးေရ ....
ေမွာ္မပါတဲ့ကၾကိဳးေပမဲ့
မင္းအႏုပညာက မဟာဆန္တယ္
ျပန္ေတာ္ျပန္ခ်ိန္ မေရာက္ေသးသေရြ႕
ငါကလည္း ကဗ်ာေတြေရးမယ္
မင္းကလည္း အခ်စ္ေတြကို ေတြးပါ
တစ္ျဖည္းျဖည္း နီးလာမဲ့
ေဖေဖာ္၀ါရီရဲ႕ ေရာင္နီတန္းမွာ
မင္းနဖူးေလးကို ငါ နမ္းမယ္
ေက်းငွက္တုိ႕ ေတးဆိုပါေစ ....

ၿဖိဳးငယ္

မီးေပ်ာ္ပိုး

မေတြ႔ရင္ ဘာမွမျဖစ္ေပမဲ့
ေတြ႕ရင္ မေနႏိုင္ခဲ့ျပန္ဘူး
ဒီအ႐ူးကိုမွ အမဲသားေကၽြးခဲ့တာကို ....

အခါခါေသဖူးတာေတာင္
ပ်ဥ္ဖိုးနားမလည္ေသးတဲ့ေကာင္ကို
ဘာလို႕မ်ား ကမၻာလူမိုက္စာရင္း မသြင္းေသးတာလဲ ...

ငါက မီးမွာေပ်ာ္တဲ့ ပိုးဖလံ တစ္ေကာင္ပါ
ထံုေဆးမွ မျပယ္ေသးပဲ
ဒီရင္ကို အစိမ္းလိုက္ခြဲလဲ အသဲက မာေနတုန္း ....

ကေလးကုလားဆန္တဲ့ စကားေတြကိုပဲ
အေလးထားေနမိတယ္
အေတြးေတြမွားလို႕ အေဆြးေတြပြားေနရသူပါ ....

ကုလားဖန္ေတြ ဘယ္လိုထိုးထိုး
႐ိုးမသြားတဲ့ ကံၾကမၼာ ဖဲအေသေတြကိုင္
တစ္ပြဲတစ္ေလမ်ား ႏိုင္မလားလို႕ ေပါ့ ...

ေနာက္ဆံုး
ဒီငတံုးကို
လိမ္ညာတက္မွ ခ်စ္ၾကပါ ....

ၿဖိဳးငယ္

အျပာေရာင္ေန႕ရက္မ်ားနဲ႕ အစိမ္းေရာင္မိန္းကေလး

ဒီေန႕ ၂၆ ၊ ဇန္န၀ါရီလ ၊ ၂၀၀၉ ၇က္ေန႕မွာ က်ေရာက္တဲ့ မလြမ္းသုရင္ လို႕ ေခၚတဲ့ မGreenGirl ရဲ႕ ေမြးေန႕
အတြက္ အမွတ္တရ ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္ပါ ...
အေျခအေနေပးတဲ့အခ်ိန္အထိ အမလည္း ၀ါသနာပါတဲ့
စာေတြ မျပတ္ေရးႏိုင္ပါေစဗ်ာ ...
ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထိ ေပ်ာ္႐ႊင္ေသာဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ႏုိင္ပါေစဗ်ာ ...
အမအတြက္ အမွတ္တရ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ .....

အျပာေရာင္ေန႕ရက္မ်ား နဲ႕ အစိမ္းေရာင္မိန္းကေလး

ဒီႏွစ္
၂၆ က ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္
၂၆ ကို တိုက္တယ္ ...
ကမၻာတစ္ဝိုက္ ပန္းေတြ အဆုပ္ပြင့္သြားတယ္ ...

ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ၾကဘူး
လူတစ္သိုက္အတြက္ အခ်က္မက်ေပမဲ့
သူမအတြက္ အမွတ္တရ ျဖစ္ေစတယ္ ....

ဒီေန႕
ဘာမွသာ မဟုတ္တယ္
ကမၻာကသူမကို သယ္လာတာ
ေနကိုေတာင္ ၂၆ ပတ္ ျပည့္ခဲ့ၿပီပဲ ....

သူမက အဓိပၸါယ္၂ မ်ိဳးရွိတဲ့အေရာင္နဲ႕သက္ဆိုင္တဲ့
နာမည္တစ္မ်ိဳးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ ...
ေနာက္ၿပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရး အေရာင္တစ္ခုနဲ႕ ဆက္ႏြယ္တဲ့
အမွတ္တရေတြလည္း ႐ွိတယ္ ....

ေမြးရပ္ေျမကို စြန္႕ထြက္
ဘ၀အညြန္႕တက္ဖို႕
ေလာကဓံ လႈိင္းခ်က္ေတြၾကား
မရပ္မနား ကူးခတ္
အင္တာနက္ေပၚမွာလည္း စာေတြေရးဖတ္
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ေနတက္ၿပီ.....

မနက္နဲ႕ ည ဆိုတာ အလိုလိုေျပာင္းတယ္
ကမၻာၾကီးကလည္း နည္းနည္းေစာင္းတယ္
အခ်ိန္ဆိုတဲ့ ယႏၱရားၾကီးကလည္း မွန္မွန္ေမာင္းတယ္
ဒီေန႕ သူမဆီမွာလည္း ဂဏန္းတစ္ခုက ေဟာင္းသြားခဲ့ၿပီ ....

မနက္ျဖန္တိုင္းအတြက္ အားသစ္ေလာင္း
ဘ၀ကို မွန္မွန္ထိန္းေက်ာင္းရင္း
မိဘရဲ႕ေမတၱာေတြနဲ႕ ေပါင္း
ေျခလွမ္းတိုင္း သာယာမႈေတြ ခေညာင္းပါေစ ....

ေနျခည္ဖ်န္းတဲ့ အနာဂတ္
ေ႐ႊရည္သန္းတဲ့ လက္ေတြနဲ႕
ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကုိ လွမ္းကိုင္ရင္း
အျပာေရာင္ေန႕စြဲေတြၾကားမွာ
အစိမ္းေရာင္ မင္းသမီးတစ္ပါး
( ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းအဆက္ဆက္ အထိ )
ေလာကၾကီးအတြက္ အားျဖစ္ပါေစ ....

ၿဖိဳးငယ္

အစြမ္းမရွိတဲ့ ယၾတာ

ဒီည
ပင္လယ္မွာ စူဠလိပ္ခဏေပၚတယ္ ....

ေကာင္းကင္ေပၚေမွ်ာ္ၾကည့္ေတာ့
နကၡတ္တို႔ အလုအယက္ အစည္းအေ၀းတက္ေနတုန္းေပါ့ ....

လမင္းေရ ...
ႏွင္းမခတဲ့လမ္းမွာ တစ္ညေတာ့လြမ္းပါရေစ ....

ေမွာ္၀င္တဲ့ ၾကယ္တစ္လံုး
ငါ့ေခါင္းအံုးထက္ ခဏတာေမွးစက္တဲ့အခါ
အိပ္မက္မွာပဲ မင္းနဲ႕ဆံုမယ္ .....

ရင္ခုန္ဖြယ္ အနမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ရရင္
ဘီလူးတို႕ ျမိဳ႕႐ိုးမွာပဲေသရေသရ
အဲဒီစူဠလိပ္ကို ေရထဲျပန္မခ်ေတာ့ဘူး ....

ေဆးၾကိမ္လံုးနဲ႕ ႐ိုက္ႏွက္
ငါ့ကမ္းဆီ ကပ္ဖို႕
င့ါလက္တို႕က မစြမ္းရက္ခဲ့ ...

အတင္းမေမွ်ာ္ေတာ့ပါဘူး
မင္းေတာ္သလိုသာ ေနပါ ...

ေရေပ်ာ္မေလးေရ ...
မင္းေခၚတဲ့အခါမွ ငါလာခဲ့မယ္ ....

လမင္းကိုႏႈိးေဆာ္ရင္း
ငါ့ရင္မွာ ထာ၀ရေပၚဖို႕
ပင္လယ္တစ္ဝိုက္မွာ
ငါ့႐ႈိက္သံမ်ား လြင့္ပ်ံပါေစ .....


ၿဖိဳးငယ္

ေမတၱာသခင္ အို.. မိခင္

ေလာကဓါတ္၌
မိန္းမတို႕ထက္
ေယာက်ၤားျမတ္သည္
ဆိုေပမည္လည္း
ေယာက်ၤားတို႕ထက္
အေမျမတ္သည္
ဆုိပါေလမူ
မည္သူျငင္းဆန္ဝံ့ႏိုင္လိမ့္ ။

ရင္ေသြးငယ္ေလး
အိုပိုက္ေထြးလို႕
၉လေက်ာ္လြယ္
၁၀ လသယ္ၿပီး
ခ်ဥ္ ငန္ စပ္ ခါး
အပူမ်ားလည္း
ေ႐ွာင္႐ွား ျမိဳသိပ္
မိခင္စိတ္ကို
အိုဘယ့္ေယာက်ၤားစြမ္းႏိုင္လိမ့္ ။

ခ်ိန္ခါတိုင္ေရာက္
ေမြးဖြားေျမာက္ေသာ္
ကန္ေက်ာက္ငိုေၾကြး
ရင္၀ယ့္ေသြးအား
ခ်စ္ေတးဆိုညည္း
၀မ္းမီးျငိမ္းေစ
ေမတၱာအႏွစ္
ေသြးစင္စစ္က
ႏုိ႕ရည္ျဖစ္အံ့
ဘယ္တန္ခိုး႐ွင္တုႏိုင္လိမ့္ ။

ကမၻာမီးေလာင္
သားေကာင္ခ်နင္း
ဤစာႂကြင္းက
ယြင္းမွားေပလိမ့္
မိခင္စိတ္သည္
သူသာၾကိတ္မွိတ္
ခံလိမ့္ေပအ့ံ
သားေမာင္ႏုေထြး
ခ်စ္ရင္ေသြးကို
နည္းနည္းေလးပင္
ေဘးမတင္ေအာင္
ေဖးျပင္ေစာင့္ေ႐ွာက္
ေကာင္းရာေရာက္ေစ
ထိန္းေက်ာင္းေပအပ္
ျမတ္ေသာမိခင္
အိုသခင္ကို
ဘယ္သူယွဥ္လို႕ရႏိုင္လိမ့္ ။

ၿဖိဳးငယ္

ခ်စ္လူမိုက္

အမွားသိလွ်က္နဲ႕ မျပင္ႏိုင္တဲ့သူသည္
လူမိုက္စစ္စစ္ ျဖစ္သည္ ။

ေယာက္က်ၤားမ်ားကို မိန္းေမာေစေအာင္
မ စ ႏိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕ကို မိန္းမ ဟုေခၚသည္ ။

လူေတြက ကိုယ့္ကို လိမ္ေနမွန္းသိလွ်က္နဲ႕
ဘာေၾကာင့္မ်ား အဲဒီမ်က္လွည့္ေတြကို လက္ခုပ္တီး အားေပးေနၾကတာလဲ ....

တကယ္ေတာ့ ...
သူမဟာ David Copperfield (ေဒးဗစ္ေကာပါဖီးလ္)၏ ဆရာျဖစ္ေၾကာင္း
ကၽြန္ေတာ္ အစတည္းက သိခဲ့ပါတယ္ ။


ၿဖိဳးငယ္