Monday, February 4, 2008

ေၾကြလြင့္ခဲ့ေသာ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ရဲ႕နိဂုံး


ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ရင္မွာထုလုပ္ဖို႕
ငါစေတးထုတ္လိုက္ရတာက ႏွလံုးသားပါ.....

ဒဏ္ရာေတြေထြးပိုက္
ငါေရးလိုက္တဲ့ စာေတြက
အသဲကြဲကဗ်ာေတြပဲ.....

အေတြးတစ္သိုက္မွာ
ေျပးလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္နဲ႕
ေဆးတိုက္မဲ့လူမ႐ွိေတာ့
ေ၀ဒနာက တစ္ဆစ္ဆစ္နဲ႕ေပါ့....

အသစ္အသစ္ျပန္မျဖစ္ေတာ့မဲ့
အတိတ္ရဲ႕မွန္ရာေတြက
အဖန္တစ္ရာမက တိုက္ခိုက္ေနေပါ့
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွေၾကမွာလဲ
ကံၾကမၼာရဲ႕၀ဋ္ေၾကြးေတြရယ္.....

အခ်စ္ေတးေတြ သီကံုးခဲ့စဥ္က
သူမုန္းမွာကို မသိခဲ့ဘူး
ဟစ္ေၾကြးခဲ့တာက
ဒီတစ္သက္မေ၀းဘူးတဲ့....

အခုေတာ့လဲ
ငါေပါက္ခဲ့တာက ဗလာမဲပါ
ေ၀ဒနာေတြဆဲမဲ့ေနမွာ
အသည္းကိုဖာေတး
ကဗ်ာေတြပဲဆက္ေရးေနမယ္....

ၿဖိဳးငယ္

1 comments:

တည္ညိမ္းကို ( သို႕မဟုတ္ ) on February 4, 2008 at 4:42 PM said...

အခုေတာ့လဲ
ငါေပါက္ခဲ့တာက ဗလာမဲပါ
ေ၀ဒနာေတြဆဲမယ့္ေန႕မွာ
အသည္းကိုဖာေတး
ကဗ်ာေတြပဲဆက္ေရးေနမယ္....

ေကာင္းလိုက္တာညီေလးရာ ... ဒီအဖြဲ႕ေလးကိုအရမ္းၾကိဳက္တယ္ ...

 

ရင္ထဲကပန္းတစ္ပြင့္ ( သို႕ ) ရင္ခြင္တံခါးက ေပါက္ကြဲသံ Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template