ေက်ာ္ၾကားတဲ့ဂုဏ္
မွာသြားတဲ့စကား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ႐ွိေတာ့ပင္ျငားလည္း
တ္ို႕နားထဲက မထြက္ႏိုင္ဘူး
ကမၻာတိုင္သည္အထိေပါ့……
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ဂုဏ္
ေဖာ္ထုတ္ကာမကုန္ႏိုင္ဘူး
တို႕ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးအတြက္
ၾကိဳးပမ္းကာတာ၀န္ထမ္းတယ္
ေမာပန္းႏိုင္ဘူး….
လူပင္ေသေသာ္ျငားလည္း
တို႕ေတြရင္ထဲကိန္းေကာင္းေနဆဲပါ
ဗိုလ္ခ်ဴပ္ဆိုရင္ မေမ့ႏိုင္ဘူး
ႏိုင္ငံရဲ႕ အနတၱဂိုဏ္း၀င္ပါ…..
ရာသီေတြေျပာင္း
ႏွစ္ေတြေဟာင္းလို႕
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ ဟာ ႏြမ္းေရာ္ေရာ္
သို႕ေပေသာ္လည္း
အတိတ္ကိုျပန္ေမွ်ာ္ၾကည့္စမ္းပါ့
ပန္းေတြခင္းတဲ့လမ္းေတြ
အခုလိုငါတို႕လွမ္းႏိုင္ဖို႕
လူသားတစ္ေယာက္ကို
ကမၻာေျမေပၚ အေရာက္ပို႕ခဲ့တာ
၁၃ ေဖေဖာ္၀ါရီ ပါ…..
ေၾသာ္...ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
တာ၀န္ေတြတစ္သီၾကီးထမ္း
အေမွာင္လမ္းက ႏိုင္ငံကိုဆြဲထုတ္
အသက္ပင္ျဖဳတ္ေစေတာ့လို႕
ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္လိုက္ရတာ
ေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို
ခပ္ျမက္ျမက္ကေလး စံစားဖို႕
ေလာကၾကီးက မသနားခဲ့ဘူး
အဖ်က္သမားေတြေၾကာင့္
အသက္ပါထားခဲ့ရၿပီ…..
မ႐ွိေတာ့ပါဘူး
တကယ္ကိုမ႐ွိေတာ့ပါဘူး
မီးအေရာင္ျဖစ္ဖို႕
မီးဇာက အေလာင္ခံစေတးရတယ္
ေလာကရဲ႕ ဓမၼတာလား……
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ႐ွိေတာ့ေပမဲ့
အလြမ္းေတာ္ေျပ ေက်းဇူးေတြေက်ေစဖို႕
သူ႕အစားတာ၀န္ထမ္းၾကမယ္……
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရ….
ေရာက္ရာလမ္းက ၀မ္းေျမာက္ပါေတာ့…….
ၿဖိဳးငယ္
2 comments:
လာေရာက္ဖတ္သြားပါတယ္ေကာင္းတယ္ဆက္ေရးေနာ္
ကဗ်ာေလးအရမ္းေကာင္းတယ္ အစ္ကိုေရ့ ကိုယ္တိုင္မေရးတတ္ေပမယ့္ ေရးထားတဲ့သူေတြကို ေလးစား အားက်တယ္ ......
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ
အစ္ကိုနဲ ့ ထပ္တူဆုေတာင္းပါတယ္
Post a Comment